ሰኔ ፴ ቀን ፳፻፰ ዓ.ም

በዝግጅት ክፍሉ

እንደሚታወቀው ሰኔ ፴ ቀን ቅዱስ ዮሐንስ መጥምቀ መለኮት የተወለደበት ዕለት ነው፡፡ በዛሬው ዝግጅታችን የመጥምቁ ዮሐንስን ታሪክ በአጭሩ እናቀርብላችኋለን፤

ቅዱስ ዮሐንስ የካህኑ ዘካርያስና የቅድስት ኤልሳቤጥ ልጅ ሲኾን፣ የልደቱ ታሪክም እንዲህ ነው፤ በቅዱስ ሉቃስ ወንጌል እንደ ተገለጸው ካህኑ ዘካርያስ እና ሚስቱ ቅድስት ኤልሳቤጥ የእግዚአብሔር ትእዛዝ ኹሉ በመፈጸም ያለ ነቀፋ የሚኖሩ ጻድቃን ነበሩ፡፡ ኤልሳቤጥም መካን ነበረችና ልጅ አልነበራቸውም /ሉቃ.፩፥፭-፯/፡፡

ልጅ ይሰጣቸው ዘንድም እግዚአብሔርን ዘወትር ይማጸኑት ነበር፡፡ ካህኑ ዘካርያስ ወደ ቤተ መቅደስ ገብቶ ዕጣን በማሳረግ ላይ ሳለም የእግዚአብሔር መልአክ በዕጣኑ መሠዊያ ቀኝ ቆሞ ጸሎቱ እንደ ተሰማና ሚስቱ ቅድስት ኤልሳቤጥ እንደምትወልድ፤ ስሙንም ዮሐንስ እንደሚለው፤ በመወለዱም ብዙዎች እንደሚደሰቱ፤ ልጁም በእግዚአብሔር ፊት ታላቅ እንደሚኾንና የወይን ጠጅና የሚያሰክር መጠጥ እንደማይጠጣ፤ እንዲሁም ከእናቱ ማኅፀን ጀምሮ መንፈስ ቅዱስ እንደሚሞላበት ነገረው /ሉቃ.፩፥፰-፲፯/፡፡

ካህኑ ዘካርያስም *እኔ ሽማግሌ ነኝ፤ ሚስቴም በዕድሜዋ አርጅታለችና ይህን በምን አውቃለሁ?* አለው፡፡ መልአኩም *እኔ በእግዚአብሔር ፊት የምቆመው ገብርኤል ነኝ፤ እንድናገርህም ይህችንም የምሥራች እንድሰብክልህ ተልኬ ነበር፡፡ እነሆም በጊዜው የሚፈጸመውን ቃሌን ስላላመንህ ይህ ነገር እስከሚኾን ቀን ድረስ ዲዳ ትኾናለህ፤ መናገርም አትችልም፤* አለው፡፡ ከውጪ ቆመው ጸሎት ሲያደርጉ የነበሩት ሕዝብም ዘካርያስን ከቤተ መቅደስ እስኪወጣ ይጠብቁት ነበር፤ በመዘግየቱም ይደነቁ ነበር /ሉቃ.፩፥፲፰-፳፩/፡፡

ከቤተ መቅደስ በወጣም ጊዜ ሊያናግራቸው ባለመቻሉ ይጠቅሳቸው ነበር፡፡ በዚህም በቤተ መቅደስም ራእይ እንዳየ አስተዋሉ፡፡ እርሱም ድዳ ኾኖ ኖረ፡፡ የማገልገሉም ወራት ሲፈጸምም ወደ ቤቱ ሔደ፤ ከሁለት ቀን በኋላም አረጋዊቷ ቅድስት ኤልሳቤጥ ፀነሰች፡፡ ቅድስት ኤልሳቤጥም በመካንነቷ ከሰዎች የሚደርስባት ሽሙጥ ተወግዷላታልና *እግዚአብሔር በዚህ ወራት ከሰው ስድቤን ያርቅ ዘንድ እንዲህ አደረገልኝ* ስትል ለአምስት ወራት ተሸሸገች /ሉቃ.፩፥፳፪-፳፭/፡፡

ቅዱስ ገብርኤል እመቤታችን ጌታችንን በድንግልና እንደምትወልድ ሲያበሥራት *ወንድ ሳላውቅ ይህ እንዴት ሊኾን ይችላል?* ባለችው ጊዜ እግዚአብሔር ኹሉን ማድረግ እንደሚቻለው ለማስረዳት መካኗ ቅድስት ኤልሳቤጥ በስተእርጅና መውለዷን ጠቅሶላታል፡፡ ቅድስት ኤልሳቤጥ በፀነሰች በስድስተኛው ወር እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ልትጠይቃት ወደ እርሷ በሔደች ጊዜም ቅዱስ ዮሐንስ በማኅፀን ውስጥ ኾኖ ለቅድስት ድንግል ማርያም እና በማኅፀኗ ላደረው አካላዊ ቃል (ለኢየሱስ ክርስቶስ) ሰግዷል /ሉቃ.፩፥፳፮-፵፩/፡፡

ቅድስት ኤልሳቤጥም ድምጿን ከፍ አድርጋ *አንቺ ከሴቶች መካከል የተባረክሽ ነሽ፤ የማኅፀንሽም ፍሬ የተባረከ ነው፡፡ የጌታዬ እናት ወደ እኔ ትመጣ ዘንድ እንዴት ይኾንልኛል? እነሆ የሰላምታሽን ድምፅ በሰማሁ ጊዜ ፅንሱ በማኅፀኔ በደስታ ዘሏልና፡፡ ከጌታ የተነገረላት ቃል እንደሚፈጸምላት ያመነች ብፅዕት ናት፤* በማለት እመቤታችንን አመስግናታለች /ሉቃ.፩፥፵፪-፵፭/፡፡ የመውለጃዋ ቀን ሲደርስም ሰኔ ፴ ቀን ንዑድ፣ ክቡር የኾነው መጥምቀ መለኮት ቅዱስ ዮሐንስ ተወለደ። ዘመዶቹ የሕፃኑን ስም በአባቱ መጠሪያ *ዘካርያስ* ሊሉት ቢወዱም እናቱ ግን *ዮሐንስ ይባል* አለች፡፡

የመልአኩን የብሥራት ቃል ባለመቀበሉ አንደበቱ ተይዞ የነበረው ካህኑ ዘካርያም ስሙ *ዮሐንስ* ይባል ብሎ ሲጽፍ አፉ ተከፈተ፤ አንደበቱም ተፈታና በመንፈስ ቅዱስ ተቃኝቶ *… አንተ ሕፃን ሆይ የልዑል ነቢይ ትባላለህ፤ መንገዱን ልትጠርግ በጌታ ፊት ትሔዳለህና፡፡ የኃጢአታቸው ስርየት የኾነውን የመዳን ዕውቀት ለሕዝቡ ትሰጣለህ፡፡ ይህም ከላይ የመጣ ብርሃን በጐበኘበት በአምላካችን ምሕረትና ርኅራኄ ምክንያት ነው፡፡ ብርሃኑም በጨለማና በሞት ጥላ ተቀምጠው ላሉት ያበራል፤ እግሮቻችንንም በሰላም መንገድ ያቀናል፤* ብሎ ስለ ቅዱስ ዮሐንስ ነቢይነትና አጥማቂነት፣ እንደዚሁም የክርስቶስን የማዳን ትምህርት እንደሚያበሥር አስቀድሞ ትንቢት ተናገረ /ሉቃ.፩፥፶፯-፸፱/፡፡

ዮሐንስ ማለት *እግዚአብሔር ጸጋ ነው* ማለት ነው፡፡ ትርጓሜ ወንጌልም መጥምቀ መለኮት ዮሐንስን ፍሥሐ ወሐሴት (ተድላና ደስታ) ይለዋል፤ ወላጆቹ በእርሱ መወለድ ተደስተዋልና /ሉቃ.፩፥፲፬/፡፡

በቅዱስ ወንጌል እንደ ተጻፈ ሄሮድስ የመድኀኒታችን የክርስቶስን መወለድ ከሰብአ ሰገል ሲሰማ መንግሥቴን ይወስድብኛል ብሎ ስለ ሰጋ ጌታችንን ያገኘሁ መስሎት የቤተልሔም ሕፃናትን መግደል ጀመረ /ማቴ.፪፥፩-፲፮/፡፡ በዚህ ጊዜ ቅድስት ኤልሳቤጥ ልጇን ከሞት ለማዳን ስትል ሕፃኑ ዮሐንስን ይዛ ወደ በረሃ ተሰደደች። በበረሃም ድንጋይ ቤት ኾኖላቸው፣ እግዚአብሔርም ከብርድ፣ ከፀሐይና ከአራዊቱ አፍ እየጠበቃቸው መኖር ጀመሩ፡፡ ወደ በረሃ ሲገቡ ቅዱስ ዮሐንስ የሁለት ዓመት ከመንፈቅ ሕፃን ነበር፡፡ ሕፃኑም አደገ፤ በመንፈስም ጠነከረ፤ ለእስራኤል እስከታየበት ቀን ድረስ በምድረ በዳ ኖረ /ሉቃ.፩፥፹/፡፡

የሄሮድስ ጭፍሮችም ዮሐንስን ፈልገው ባጡት ጊዜ ዘካርያስን በቤተ መቅደስ ውስጥ በሰይፍ ገደሉት፤ ካህናቱም በንጹሕ ልብስ ገንዘው በአባቱ በበራክዩ መቃብር ቀበሩት፡፡ ደሙም እስከ ፸ ዓመት ድረስ ሲፈላ ኖረ። ጌታችንም የዘካርያስ ደም እንደሚፋረዳቸው ሲያስረዳ *ከአቤል ደም ጀምሮ በመሠዊያውና በቤተ መቅደስ መካከል እስከ ጠፋው እስከ ዘካርያስ ደም ድረስ ከዚህ ትውልድ ይፈለጋል* በማለት ጸሐፍት ፈሪሳውያንን ገሥጿቸዋል /ሉቃ.፲፩፥፶፩/፡፡

ቅድስት ኤልሳቤጥ ወደ በረሃ በገባች በአምስተኛ ዓመቷ፤ ቅዱስ ዮሐንስም ሰባት ዓመት ሲሞላው ሕፃኑን ከዚህ ዓለም ድካም ዐረፈች፡፡ ቅዱስ ዮሐንስም እግዚአብሔር ከአራዊት አፍ እየጠበቀው፤ ሲርበው ሰማያዊ ኅብስትን እየመገበው ሲጠማውም ውኃ እያፈለቀ እያጠጣው፤ አናብስቱና አናምርቱ እንደ ወንድምና እኅት ኾነውለት በበረሃ መኖር ጀመረ፡፡ በበረሃ ሲኖርም የግመል ጠጉር ይለብስ፣ በወገቡም ጠፍር ይታጠቅ፣ አንበጣ (በአቴና ቀምሲስ፣ በኢትዮጵያ ሰበቦት /የጋጃ ማር/) የሚባል /የበረሃ ቅጠል/ እና መዓረ ጸደንያ /ጣዝማ ማር/ ይመገብ ነበር /ኢሳ.፵፥፫-፭/።

፴ ዓመት ሲሞላውም በነቢዩ በኢሳይያስ ቃል *… የጌታን መንገድ አዘጋጁ፤ ጥርጊያውንም አቅኑ፤ እያለ በምድረ በዳ የሚጮኽ ሰው ድምፅ፡፡ ዐዘቅቱ ሁሉ ይሙላ፤ ተራራውና ኮረብታውም ኹሉ ዝቅ ይበል፡፡ ጠማማውም የቀና መንገድ ይኹን፤ ሸካራውም መንገድ ትክክል ይኹን፡፡ ሥጋም የለበሰ ኹሉ የእግዚአብሔርን ማዳን ይይ፤* ተብሎ እንደ ተነገረ ቅዱስ ዮሐንስ *መንግሥተ ሰማያት ቀርባለችና ንስሐ ግቡ!* እያለ እየሰበከ በዮርዳኖስ ዙሪያ ወዳለው አገር ኹሉ ወጣ /ሉቃ.፫፥፫-፮/።

የይሁዳ አገር ሰዎች ኹሉ ኃጢአታቸውንም እየተናዘዙ ከእርሱ ይጠመቁ ነበር። እርሱም፡- *… እናንተ የእፉኝት ልጆች ከሚመጣው ቍጣ እንድትሸሹ ማን አመለከታችሁ? እንግዲህ ለንስሐ የሚገባ ፍሬ አድርጉ፤ መልካም ፍሬ የማያፈራ ዛፍ ኹሉ ይቈረጣል፤ ወደ እሳትም ይጣላል፤* ይላቸው ነበር፡፡ *ምን እናድርግ?* ብለው ሲጠይቁት *ሁለት ልብስ ያለው ለሌለው ያካፍል፤ ምግብም ያለው እንዲሁ ያድርግ፤* ይላቸው ነበር። ቀራጮችን፡- *ከታዘዘላችሁ አብልጣችሁ አትውሰዱ፤* ጭፍሮችንም፡- *በማንም ላይ ግፍ አትሥሩ፤ ማንንም በሐሰት አትክሰሱ፤ ደመወዛችሁም ይብቃችሁ፤* እያለና ሌላም ብዙ ምክር እየመከረ ወንጌልን ይሰብክላቸው ነበር /ሉቃ.፫፥፯-፲፬/፡፡

በተጨማሪም *… እኔ ለንስሐ በውኃ አጠምቃችኋለሁ፤ ነገር ግን የጫማውን ጠፍር መፍታት የማይገባኝ፣ ከእኔ በኋላ የሚመጣውና ከእኔ ይልቅ የሚበረታው እርሱ በመንፈስ ቅዱስና በእሳት ያጠምቃችኋል፤ መንሹም በእጁ ነው፤ አውድማውንም ፈጽሞ ያጠራል፤ ሥንዴውንም በጎተራው ይከታል፤ ገለባውን ግን በማይጠፋ እሳት ያቃጥለዋል* በማለት የክርስቶስን በሥጋ መገለጥ እና አምላክነት ነግሯቸዋል /ማቴ.፫፥፩-፲፪፤ ሐዋ.፲፫፥፳፬-፳፰/።

ቅዱስ ዮሐንስ ከፈሪሳውያን ወገን የኾኑ ካህናትና ሌዋውያን *ስለ ራስህ ምን ትላለህ?* ብለው በጠየቁት ጊዜም እርሱ ክርስቶስ እንዳልኾነና *የጌታን መንገድ አቅኑ* ብሎ በምድረ በዳ የሚጮኽ ቃለ ዐዋዲ (ዐዋጅ ነጋሪ) መኾኑን ተናግሯል /ሉቃ. ፫፥፲፭-፲፰፤ ዮሐ.፩፥፲፱-፳፫/።

ቅድስት ኤልሳቤጥ *የጌታዬ እናት ወደ እኔ ትመጣ ዘንድ እንዴት ይኾንልኛል?* /ሉቃ.፩፥፵፫/ ስትል እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ወላዲተ አምላክ መኾኗን እንደ መሰከረችው ኹሉ፣ ቅዱስ ዮሐንስ ጌታችን ሊጠመቅ ወደ እርሱ በሔደ ጊዜ *እኔ በአንተ ልጠመቅ ያስፈልገኛል፤ አንተም ወደ እኔ ትመጣለህን? ባሪያ ወደ ጌታው ይሔዳል እንጂ እንዴት ጌታ ወደ ባሪያው ይመጣል?* በማለት የጌታችንን አምላክነት በትሕትና ተናግሯል /ማቴ.፫፥፲፬/፡፡

ቅዱስ ዮሐንስ ጌታችንን *… ሌላውን በአንተ ስም አጠምቃለሁ፤ አንተንስ በማን ስም ላጥምቅህ?* ሲለው *እንደ መልከ ጼዴቅ ሹመት ሥልጣንህ ዘለዓለማዊ የኾነ የዓለሙ ካህን፤ የዓለምን ኃጢአት የምታስወግደው የእግዚአብሔር በግ፤ ብርሃንን የምትገልጽ የእግዚአብሔር አብ የባሕርይ ልጅ ኢየሱስ ክርስቶስ ሆይ ይቅር በለን?* እያልህ አጥምቀኝ ብሎት እንደታዘዘው አድርጎ አጥምቆታል፡፡ ቅዱስ ጌታችንን ባጠመቀው ጊዜ ከሰማይ *በእርሱ ደስ የሚለኝ የምወደው ልጄ ይህ ነው፤ እርሱን ስሙት፤* የሚለውን የእግዚአብሔር አብ ቃል መስማቱንና መንፈስ ቅዱስ በርግብ አምሳል መውረዱን በመመስከር ምሥጢረ ሥላሴን አስተምሯል /ማቴ.፲፯፥፭፤ ዮሐ.፩፥፴፬/፡፡

ጌታችንም፡- *ምን ልታዩ ወደ ምድረ በዳ ወጣችሁ? … ነቢይን? አዎን ይህ ከነቢይም ይበልጣል። (እነሆ መንገድህን በፊትህ የሚጠርግ መልክተኛዬን በፊትህ እልካለሁ) ተብሎ የተጻፈለት እርሱ ነው፤ ከሴቶች ከተወለዱት መካከል ከመጥምቁ ዮሐንስ የሚበልጥ አልተነሣም፤ ልትቀበሉትስ ብትወዱ ይመጣ ዘንድ ያለው ኤልያስ ይህ ነው፤ የሚሰማ ጆሮ ያለው ይስማ* በማለት የቅዱስ ዮሐንስን ታላቅነት ተናግሯል /ማቴ.፲፩፥፱-፲፩/።

ኤልያስ ፀጉራም እንደ ኾነ ኹሉ ዮሐንስም ልብሱ የግመል ፀጉር መኾኑ፤ ሁለቱም መናንያን፣ ጸዋምያን፣ ተሐራምያን (ፈቃደ ሥጋን የተዉ)፣ ዝጉሐውያን (የሥጋን ስሜት የዘጉ)፣ ባሕታውያን መኾናቸው፤ በተጨማሪም ኤልያስ አክአብና ኤልዛቤልን፣ ዮሐንስ ደግሞ ሄሮድስና ሄሮድያዳን መገሠፃቸው፤ ኤልያስ ከክርስቶስ ዳግም ምጽአት ቀድሞ እንደሚመጣ ኹሉ ዮሐንስም ከክርስቶስ ቀዳሚ ምጽአት (በአካለ በሥጋ መገለጥ) ቀድሞ ማስተማሩ ያመሳስላቸዋልና ጌታችን ዮሐንስን ኤልያስ ብሎታል። *እነርሱም ስለ ዮሐንስ እንደ ነገራቸው አስተዋሉ፤* ተብሎ እንደ ተጻፈ /ማቴ.፲፩፥፪-፲፱/።

በአጠቃላይ መጥምቀ መለኮት ቅዱስ ዮሐንስ ከአዲስ ኪዳን አበው አንዱ የኾነ፣ ንጹሓን ነቢያት፣ ቅዱስ ገብርኤልና አባቱ ዘካርያስ ትንቢት የተናገሩለት፣ ከሕፃንነቱ ጀምሮ ቅኑት እንደ ገበሬ፣ ጽሙድ እንደ በሬ ኾኖ እግዚአብሔርን ያገለገለ፣ በፍጹም ልቡ ዓለምን የናቀ፣ ከተድላዋና ከደስታዋም የተለየ፣ አምላክን ለማጥመቅ የታደለ ሐዋርያ፣ መምህር፣ ሰማዕት፣ ባሕታዊ፣ ነቢይ፣ ጻድቅ ነው፡፡

ሊቁም ከመላእክት፣ ከነቢያት፣ ከካህናት፣ ከሐዋርያት መካከል እንደርሱ መለኮትን ለማጥመቅ የተመረጠ አለመኖሩን በመጥቀስ *ዮሐንስ ከማከ ሶበ ፈተዉ ወጽሕቁ፤ እሳተ ነዳዴ ኢተክህሎሙ ያጥምቁ፤ ራጉኤል በትጋሁ ወኢዮብ በጽድቁ፤ ዮሐንስ ሆይ ራጉኤል በትጋቱ፣ ኢዮብም በጽድቁ ቢመኙም ሆነ ቢጨነቁ እንደ አንተ የሚነድ እሳትን (መለኮትን) ሊያጠምቁ አልተቻላቸውም* ሲል መስክሮለታል /መልክአ ዮሐንስ መጥምቅ፣ ለአዕይንቲከ/፡፡

በመጨረሻም መጥምቀ መለኮት ቅዱስ ዮሐንስ *ድንበር አታፍርሱ፤ ዋርሳ አትውረሱ፤* እያለ ንጉሡ ሄሮድስንና ሄሮድያዳን በመገሠፁ ምክንያት አንገቱን በሰይፍ ተቈርጦ በሰማዕትነት ካረፈ በኋላ የራስ ቅሉ ክንፍ አውጥቶ በዓለም እየተዘዋወረ ፲፭ አምስት ዓመት ወንጌልን አስተምሯል፡፡

ቅዱስ ዮሐንስ ሰኔ ፴ ቀን የተወለደበት፤ መስከረም ፩ ቀን ቃል ኪዳን የተቀበለበት፤ መስከረም ፪ ቀን በሰማዕትነት ያረፈበት፤ ጥር ፲፩ ቀን ጌታችንን ያጠመቀበት፤ የካቲት ፴ ቀን ራሱ የተገኘችበት፤ ሚያዝያ ፲፭ ቀን ራሱ ያረፈችበት (ነፍሱ የወጣችበት)፤ ሰኔ ፪ ቀን ደግሞ ፍልሰተ ዐፅሙ (ዐፅሙ የፈለሰበት) በዓል በቤተ ክርስቲያናችን ይከበራል፡፡

የቅዱስ ዮሐንስ ሕይወቱና ትምህርቱ፣ ያደረጋቸው ድንቆችና ተአምራት፣ እንዲሁም እግዚአብሔር የሰጠው ቃል ኪዳንና ሰማዕትነቱ በገድሉ በሰፊው ተጽፏል፡፡ እኛም ክብሩን ለማስታወስ ያህል ይህንን አቀረብን፡፡ ለእግዚአብሔር ምስጋና ይኹን፤ እኛንም በቅዱስ ዮሐንስ ጸሎት ይማረን፡፡ በረከቱም ይጠብቀን፡፡

ምንጭ፦ መጽሐፈ ስንክሳር፤

ትርጓሜ ወንጌል (ወንጌለ ሉቃስ)፤

ገድለ ዮሐንስ መጥምቅ፡፡

ሰኔ ፳፯ ቀን ፳፻፰ ዓ.ም

በዲያቆን ኤፍሬም የኔሰው

የማኅበረ ቅዱሳን ጥናትና ምርምር ማእከል ሰኔ ፳፬ ቀን ፳፻፰ ዓ.ም በማኅበሩ ሕንፃ ሦስተኛ ፎቅ አዳራሽ የጥናት ጉባኤ አዘጋጅቶ ነበር፡፡

በዕለቱ *ሥነ ምግባርና ግብረ ገብነት* በሚል ርእስ በአቶ ዓለማየሁ ተክለ ማርያም (በአዲስ አበባ ዩኒቨርሲቲ ትምህርትና ሥነ ባሕርይ ጥናት ኮሌጅ ተባባሪ ፕሮፌሰር) በቀረበው ጥናታዊ ጽሑፍ በአሁኑ ጊዜ በተለይ በከተማ አካባቢዎች በአብዛኞቹ ወጣቶች ዘንድ የሥነ ምግባር ጉድለት ማለትም ሰውን አለማክበር፣ ወላጆችንና መምህራንን መሳደብ፣ ከውጪው ዓለም የተወሰዱ ኢ-ግብረገባዊ የኾኑ ተግባራትን መፈጸም ወዘተ ዓይነት ጎጂ ባህሎች እየተለመዱ መምጣታቸው፤ ይህም የአገራችንን መልካም ገጽታ እያጠፋ እንደሚገኝ፤ ወጣቱ ትውልድ ቃለ እግዚአብሔርን ቢማርና ቅዱሳት መጻሕፍትን ቢመረምር የጠባይ ለውጥ እንደሚያመጣና የመልካም ምግባር ባለቤት መኾን እንደሚችል ተገልጿል፡፡

የአቶ ዓለማየሁ ጥናት ከዓለም ዐቀፋዊው ግብረ ገብነት አንጻር ስትቃኝ አገራችን ኢትዮጵያ የተሻለች ብትኾንም፣ ከጊዜ ወደጊዜ ግን የዜጎቿ መልካም ባህል ማለትም መተሳሰብ፣ መከባበር፣ መጠያየቅ፣ መቻቻል፣ የአገር ፍቅር፣ ወዘተ የመሳሰለው ጥሩ ልምድ እየቀነሰ መምጣቱን፤ እንደዚሁም አብዛኛው ወጣት በተለይ በከተማዎች ኢ-ገብረገባዊ ባልኾኑ እንደ ሱስ፣ ስካር፣ ዝሙት፣ ትዕቢት፣ ሥርዓት አልባ አለባበስ፣ ወዘተ የመሳሰሉ ተግባራት መያዙን በማስረጃ አቅርቦ ለዚህም ዋነኛው ምክንያት በትውልዱ አእምሮ ውሰጥ የሥነ ምግባር ትምህርት አለመሥረጹና በተጨማሪም ወጣቱ ትውልድ በዘመናዊ አስተሳሰብ መማረኩ፤ እንደዚሁም አስነዋሪ መረጃዎችንና ምስሎችን በሚያስተላልፉ ሚድያዎች ተፅዕኖ ሥር መውደቅ መኾኑን አትቷል፡፡

ጥናቱ ግብረ ገብነት፣ ፈሪሃ እግዚአብሔር፣ ዐሥርቱ ትእዛዛት፣ ከክፉ ምግባር መራቅ፣ ሰውን መውደድና ማክበር፣ የአገር ፍቅር፣ ወዘተ የሚያስረዱ የቤተ ክርስቲያን ትምህርቶች በዘመናዊው ሥርዓተ ትምህርት ተካተው ለተማሪዎች ይሰጡ በነበሩበት ዘመን የማኅበረሰቡ የመከባበር፣ የመፈቃቀርና የመተሳሰብ ባህሉ ከፍተኛ እንደነበረና ይህ ባህል እየቀነሰ መምጣቱን አውስቶ በአሁኑ ሥርዓተ ትምህርትም ምንም እንኳን ከአምስተኛ ክፍል ጀምሮ እስከ ዐሥራ ሁለተኛ ክፍል ድረስ የሥነ ዜጋና ሥነ ምግባር ትምህርት ተዘጋጅቶ መሰጠቱ ቢበረታታም በተማሪዎች ዘንድ የሚታየው መምህራንን አለማክበር፣ ፈተና ከሌሎች ተማሪዎች መስረቅ፣ ሥርዓት የሌለው አነጋገርና አለባበስ፣ ወዘተ የመሰሳሰለውን ኢ-ግብረገባዊ ድርጊት ለማስተካከልና ትውልዱን የመልካም ሥነ ምግባር ባለቤት ለማድረግ ግን ከዚህ የበለጠ መሥራት እንደሚገባ አሳስቧል፡፡

ወጣቱ ትውልድ ቃለ እግዚአብሔር ቢማር እንደሚለወጥ ሲመሰክሩ *ዛሬ የተማራችሁት መጽሐፍ ቅዱስ የነገ ሕይወታችሁ ስንቅ ነው* ያሉት የጥናቱ ባለቤት አቶ ዓለማየሁ በመጨረሻም *ምን እናድርግ?* በሚለው የጥናታቸው መደምደሚያ የሰው ልጅ ሦስት የጠባይ መገለጫዎች እንዳሉት፣ እነዚህም አንደኛ የሚያደርገውን የማያውቅ፤ ሁለተኛ የሚያደርገውን የሚያውቅና ሕግን የሚፈራ ነገር ግን ኢ-ግብረገባዊ፤ ሦስተኛ ግብረ ገባዊ ሰው መኾናቸውን ጠቅሰው ኹሉም ሰው *በእግዚአብሔር ፊት ኀጢአት አልሠራም* እንዳለው እንደ ዮሴፍ ሦስተኛውን ጠባይ ገንዘብ ካደረገ የሥነ ምግባር ለውጥ ማምጣት እንደሚቻል ገልጸው የቤተ ክርስቲያን ትምህርት መማር፤ ግብረ ገባዊ ሕይወትን ማጠናከር፤ ታማኝትን፣ እውነትንና ፍቅርን ማሥረጽ፤ አእምሮን ከክፉ አስተሳሰብ ማጽዳትና የመሳሰሉ ተግባራት ለመልካም ምግባር መሠረቶች መኾናቸውን ጠቁመዋል፡፡

ሰኔ ፳፭ ቀን ፳፻፰ ዓ.ም

በዲያቆን ኤፍሬም የኔሰው

የተወደዳችሁ የድረ ገጻችን ተከታታዮች! በዛሬው ዝግጅታችን ስለ ዘመነ ክረምት መግባት፣ ሰኔ ፳፮ ቀን (በዕለተ ሰንበት) ስለሚነበቡ ምንባባትና ስለሚዘመረው መዝሙር የሚያስረዳ አጭር ጽሑፍ እንደሚከተለው ይዘንላችሁ ቀርበናል፤

*ክረምት* ከረመ፣ ከረመ ካለው የግእዝ ቃል የተገኘ ሲኾን፣ ትርጕሙም የዝናም፣ የአዝርዕት፣ የአረም ጊዜ፤ እንደዚሁም ዕፅዋት፣ አዝርዕትና አትክልት በቅለው፣ ለምልመው የሚያድጉበት፣ ምድር በአረንጓዴ ዕፀዋትና በልምላሜ የምታሸበርቅበት ወቅት ማለት ነው፡፡ በአተ ክረምት ስንልም የክረምት መግቢያ ማለታችን ነው፡፡ ይኸውም ከዚህ በኋላ ዘመነ ክረምት መጀመሩን ያመለክታል፡፡

በቤተ ክርስቲያናችን አስተምህሮ ከሰኔ ፳፭ እስከ መስከረም ፳፭ ቀን ድረስ ያለው ጊዜ ዘመነ ክረምት ይባላል፡፡ ዘመነ ክረምት ስለ ሥነ ፍጥረት ዘርዘር ባለ መልኩ የሚነገርበት፤ ፍጡርን ከፈጣሪ መናን (ምግብን) ከተመጋቢ ለይቶ የሚያሳይና የሚያሳውቅ ዘመን ነው፡፡

በዚህ ወቅት የውኃ ባሕርይ ይሰለጥናል፤ በመኾኑም ውኃ አፈርን ያጥባል፤ እሳትን ያጠፋል፡፡ ኾኖም ግን በብሩህነቱ ከእሳት፤ በቀዝቃዛነቱ ከነፋስ፤ በእርጥብነቱ ከመሬት ጋር ተስማምቶ ከሦስቱ ባሕርያት ጋር ይኖራል፡፡

በቤተ ክርስቲያናችን በዚህ ወቅት በዕለተ ሰንበት (ሰኔ ፳፮ ቀን) የሚከተለው የቅዱስ ያሬድ መዝሙር ይዘመራል፤

ደምፀ እገሪሁ ለዝናም

ሶበ ይዘንም ዝናም ይጸግቡ ርኁባን

ደምፀ እገሪሁ ለዝናም

ሶበ ይዘንም ዝናም ይትፌሥሑ ነዳያን

ደምፀ እገሪሁ ለዝናም

ወሠርዐ ሰንበተ ለሰብእ ዕረፍተ

ደምፀ እገሪሁ ለዝናም

ደምፀ እገሪሁ ለዝናም

ይህ መዝሙር ወቅቱ የክረምት መግቢያ መኾኑንና የዝናምን መምጣት የሚያበሥር ሲኾን፣ በተጨማሪም ዝናም በሚዘንብበት ጊዜ የሚበቅለውን እህልና የምንጮችን መብዛት ተስፋ በማድረግ የተራቡ እንደሚጠግቡ፤ የተጠሙም እንደሚረኩ የሚያትት ምሥጢር ይዟል፡፡ እንደዚሁም ጊዜ ለበጋ፣ ጊዜ ለክረምት የሚሰጥ አምላክ ለሰው ልጅ ማረፊያ ትኾን ዘንድ ዕለተ ሰንበትን መፍጠሩንም ያስረዳል፡፡

በዚህ ሳምንት በዕለተ ሰንበት በቅዳሴ ጊዜ የሚነበቡ ምንባባትም የሚከተሉት የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍሎች ናቸው፤

፩ኛ ቆሮንቶስ ፲፭፥፴፫-፶፩

ፍሬ ዐሳቡ፡- አዝርዕት በስብሰው እንደሚበቅሉ ኹሉ የሰው ልጅም ከሞተ በኋላ ከሞት እንደሚነሣ፤ ሲነሣም እግዚአብሔር እንደ ሥራው መጠን ዋጋውን እንደሚከፍለው፤ እንደዚሁም የሰው ልጅ ሞቱንና የሚያገኘውን ሰማያዊ ዋጋ በማሰብ ከኀጢአት መለየት እንደሚገባው ያስረዳል፡፡

ያዕቆብ ፭፥፲፮-ፍጻሜ

ፍሬ ዐሳቡ፡- ነቢዩ ኤልያስ በጸሎት ዝናም እንዳይዘንምና እንደገና እንዲጥል ማድረጉን በመተረክ እኛም እምነቱ ካለን በጸሎት ኹሉን ማድረግ እንደሚቻለን ይናገራል፡፡

ግብረ ሐዋርያት ፳፯፥፲፩-፳፩

ፍሬ ዐሳቡ፡- ቅዱስ ጳውሎስና ተከታዮቹ መርከባቸው በማዕበል ክፉኛ መናወጧንና በእግዚአብሔር ኃይል መዳናቸውን፤ በባሕሩ ውስጥም በጨለማ ለብዙ ጊዜ መቆየታቸውን በማውሳት ይህ ወቅት (ዘመነ ክረምት) የውኃና የነፋስ ኃይል የሚያልበት ጊዜ መኾኑን ያስተምራል፡፡

ምስባክ፡- መዝሙር ፻፵፮፥፰

ኃይለ ቃሉ፡- *ዘይገለብቦ ለሰማይ በደመና ወያስተዴሉ ክረምተ ለምድር ዘያበቍል ሣዕረ ውስተ አድባር*

ፍሬ ዐሳቡ፡- እግዚአብሔር ሰማዩን በደመና የሚሸፍን፤ ዝናምንም (ክረምትን) ለምድር (ለሰው ልጅ) የሚያዘጋጅ፤ እንደዚሁም በተራሮች ላይ ሣርን (ዕፀዋትን) የሚያበቅል አምላክ መኾኑን ያስገነዝባል፡፡

ወንጌል፡- ሉቃስ ፰፥፩-፳፪

ፍሬ ዐሳቡ፡- ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ቃለ እግዚአብሔርን በዘርዕ፣ የምእመናንን ልቡና (የመረዳት ዓቅም) ደግሞ በመንገድ፣ በዓለት፣ በእሾኽና በመልካም መሬት በመመሰል ቃሉን ሰምተው በሚለወጡትና በሚጠፉት መካከል ስላለው ልዩነት ማስተማሩን ያስረዳል፡፡

ቅዳሴው፡- ቅዳሴ ኤጲፋንዮስ ሲኾን ይህ ቅዳሴ ስለ ዝናም፣ ደመና፣ መብረቅ፣ ባሕርና መሰል ፍጥረታት ዑደት፤ እንደዚሁም እግዚአብሔር ዓለማትን በጥበቡ ፈጥሮ የሚገዛና የሚመግብ አምላክ መኾኑን ስለሚያብራራ በዘመነ ክረምት ይቀደሳል፡፡

በአጭሩ ሰኔ ፳፮ ቀን በሚከበረው ዕለተ ሰንበት በቤተ ክርስቲያን ከአዝርዕት፣ ከዝናም፣ ከልምላሜ፣ ከውኃ ሙላትና ከባሕር ሞገድ ጋር ተያያዥነት ያላቸው ትምህርቶች ከሰው ልጅ ሕይወትና ከምግባሩ እንደዚሁም በምድር ከሚያጋጥሙት ፈተናዎች ጋር እየተነጻጸሩ ይቀርባሉ፡፡

በአጠቃላይ ከሕይወታችን ጋር አያይዘን ስንመለከተው ዘመነ ክረምት የክርስትና ምሳሌ ሲኾን፣ ገበሬ በክረምት ብርዱንና ዝናሙን ሳይሰቀቅ ለሥራ ይሰማራል፤ በበጋው የእጁን ፍሬ ያገኝ ዘንድ የክረምቱን መከራ ይታገሣል፡፡ ይህም ምእመናን በሰማያዊው ዓለም የምናገኘውን ተድላና ደስታ በማሰብ በምድር ቆይታችን ወቅት የሚደርስብንን ልዩ ልዩ መከራ በትዕግሥት ማሳለፍ እንደሚገባን ያስገነዝባል፡፡

ዘመነ ክረምት ዕፀዋቱ በስብሰው ከበቀሉ፣ ካበቡና ካፈሩ በኋላ የሚጠቅሙት በጎተራ እንደሚሰበሰቡ፤ እንክርዳዶቹ ደግሞ በእሳት እንደሚቃጠሉ ኹሉ እኛም ተወልደን፣ አድገን፣ ዘራችንን ተክተን እንደምንኖር፤ ዕድሜያችን ሲያበቃም እንደምንሞት፤ ሞተንም እንደምንነሣና መልካም ሥራ ከሠራን ወደ እግዚአብሔር መንግሥት እንደምንገባ፤ በኀጢአት ከኖርን ደግሞ በገሃነመ እሳት እንደምንጣል የምንማርበት ወቅት ነው፡፡

በመኾኑም ሰይጣን በሚያዘንበው የኀጢአት ማዕበል እንዳንወሰድና በኋላም በጥልቁ የእሳት ባሕር እንዳንጣል ኹላችንም ቅዱሳት መጻሕፍትና ሊቃውንተ ቤተ ክርስቲያን ያዘጋጁልንን የቃለ እግዚአብሔር ዘር በየልቡናችን በመጻፍ እንደየዓቅማችን አብበን፣ ያማረ ፍሬ አፍርተን መንግሥቱን ለመውረስ መዘጋጀት ይኖርብናል፡፡ ይህንን እንድናደርግም የእግዚአብሔር ቸርነት፣ የእናታችን የቅድስት ድንግል ማርያም አማላጅነትና የቅዱሳኑ ኹሉ ተራዳኢነት አይለየን፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር፡፡

ሰኔ ፳፭ ቀን ፳፻፰ ዓ.ም

በዲያቆን ኤፍሬም የኔሰው

ወንጌል ባልተዳረሰባቸው ፳፫ ገጠርና ጠረፋማ አህጉረ ስብከት ላይ ትኩረት አድርጎ ከአህጉረ ስብከት፣ ከወረዳ ቤተ ክህነቶች፣ ከማእከላትና ወረዳ ማእከላት ጋር በመተባበር አዳዲስ አማንያንን በማስጠመቅ ላይ የሚገኘው በማኅበረ ቅዱሳን ትምህርትና ሐዋርያዊ አገልግሎት ዋና ክፍል የስብከተ ወንጌል ማስፋፊያ መርሐ ግብር በ፳፻፰ ዓ.ም የአገልግሎት ዘመን ዐሥራ አንድ ሺሕ አማንያንን ለማስጠመቅ ዐቅዶ ቢነሣም በእግዚአብሔር ቸርነት ከሃያ ሺሕ በላይ አዳዲስ አማንያን የሥላሴ ልጅነትን እንዲያገኙ አድርጓል፡፡

የስብከተ ወንጌል ማስፋፊያ መርሐ ግብሩ አስተባባሪ አቶ ጌትነት ወርቁ ለዝግጅት ክፍላችን እንደ ገለጹት በቅርቡ ሰኔ ፲፪ እና ሰኔ ፲፱ ቀን ፳፻፰ ዓ.ም በጋሞ ጎፋ ሀገረ ስብከት በዳራማሎ ወረዳ ቤተ ክህነት በሌፌ እና በጐጌ ቀበሌዎች በተደረገው የጥምቀት መርሐ ግብር በሌፌ ሁለት ሺሕ ሰባ፤ በጐጌ ደግሞ ሰባት መቶ ሃያ አምስት በድምሩ ሁለት ሺሕ ሰባት መቶ ዘጠና አምስት ሰዎች የሥላሴ ልጅነትን አግኝተዋል፡፡

ስብከተ ወንጌል ማስፋፊያ መርሐ ግብሩ በአምስት አካባቢዎች ማለትም በግልገል በለስ፣ ያቤሎ፣ ጂንካ፣ ዐርባ ምንጭና ከፋ የጥምቀት አገልግሎት ለመስጠት እየሠራ የሚገኝ ሲኾን፣ የሰኔውን ወር ጨምሮ በአራት አመታት ውስጥ በእነዚህ ቦታዎች ስድሳ ዘጠኝ ሺህ አዳዲስ አማንያንን በማስተማር እንዲጠመቁ አድርጓል፡፡

ኾኖም ግን የበጀት ማነስ፣ በአካባቢው ቋንቋ የሚያስተምሩ ሰባክያነ ወንጌልና ካህናት እጥረት፣ እንደዚሁም ምእመናኑ ከተጠመቁ በኋላ ትምህርተ ወንጌል የሚያገኙበት፣ ልጆቻቸዉን ክርስትና የሚያስነሡበትና ቅዱስ ሥጋውን ክቡር ደሙን የሚቀበሉበት ቤተ ክርስቲያን በቅርብ አለመኖር የሥላሴ ልጅነትን ያገኙት ምእመናን እንዲበተኑና በመናፍቃን እንዲነጠቁ እያደረጋቸው መኾኑን አስተባባሪው አቶ ጌትነት ተናግረዋል፡፡

ከዚህ በላይ ቍጥር ያላቸው አማንያንን ለማስጠመቅና ተዋሕዶ ሃይማኖታችንን ይበልጥ ለማስፋፋት ይቻል ዘንድ መላው ሕዝበ ክርስቲያን ከማኅበሩ ጎን በመቆም የድርሻቸዉን አስተዋጽዖ ቢያበረክቱ የበለጠ ውጤት ማምጣት እንደሚቻል የገለጹት አቶ ጌትነት ስብከተ ወንጌል ማስፋፊያው የተለያዩ ፕሮጀክቶችን አዘጋጅቶ እየሠራ መኾኑን ጠቅሰው ለፕሮጀክቶቹ መሳካትም የበጎ አድራጊ ምእመናን ድጋፍ እንዳይለየን ሲሉ ጥሪያቸውን ያስተላልፋሉ፡፡

በመጨረሻም መርሐ ግብሩን በገንዘብ መደገፍ የሚፈልጉ ምእመናን፣ ለማኅበረ ቅዱሳን ስብከተ ወንጌል ማስፋፊያ መርሐ ግብር በአዋሽ ባንክ ሒሳብ ቍጥር 0130 4024 2244 00 ገቢ በማድረግ እንዲተባበሩ ጠቁመው በተጨማሪም በስልክ ቍጥር 0913 57 48 15 /0911 63 95 52 ስልክ ቢደዉሉ ስለ መርሐ ግብሩ የበለጠ መረጃ ማግኘት እንደሚችሉ አስተባባሪው አስታውቀዋል፡፡