መስቀሉን ስከተል

ሊሄድ በ’ኔ መንገድ

ሊከተለኝ ‘ሚወድ

ራሱን ለሚክድ

አይደንግጥ አይፍራ

አለሁ ከር’ሱ ጋራ

ልሂድ አደን!

ልቤ ተነሣስቶ ጽድቅህን ፍለጋ

ከማዳንህ ጋራ አንተኑ ሊጠጋ

ልሂድ ወደ ዱሩ ከአባቶች ማደሪያ

ከለምለሙ መስክህ ከጽድቅ መነኻርያ

ጨረቃ

እስኪ እንጀምር ከልደቷ

በፍጥረቱ በውልደቷ

ከቀን በዐራተኛ መገኘቷ

በረቡዕ በዐራተኛ

ከተራራ ከፍ ያለች ከፀሐይ መለስተኛ

ምሬሃለሁ በለኝ!

በቀን በሌሊት ለዓይን ጥቅሻ ሳያርፉ

ለምስጋና በትጋት ዘወትር በሚሰለፉ

ስለ መላእክቱ ተማጽኜሃለሁ

በለኝ ምሬሃለሁ

ዘይታቸው ሳይነጥፍ መብራቱን አብርተው ከጠበቁህ ጋራ

ነፍሴን አሰልፋት ከምርጦችህ ተራ

ስለመረጥካቸው ምሬሃለሁ በለኝ

ዳግም ስትመጣ በቀኝህ አቁመኝ!

ማርኩሽ በለኝ!

አንተን ይዛ በተሰደደችው

በርሃ አቋርጣ ግብጽ በገባችው

በድንግል እናትህ በአምስቱ ኀዘኗ

ማርኩሽ በለኝ ስለ ቃል ኪዳኗ!

ሰብእ

ለሰው ሰውነቱ
ከአፈር መስማማቱ
የሸክላ ብርታቱ
እሳት ነው ጉልበቱ
ውኃ ደም ግባቱ
ነበር መድኃኒቱ!

አንተ ጽኑ አለት ነህ

በጽናትህም ላይ እሠራለሁ መቅደስ

እያለ ሲነግረው ጌታችን  ለጴጥሮስ

በምድርም ያሠርኸው በሰማይ ይታሠር

በሰማይ ይፈታ የፈታኸው በምድር

ብሎ ሾሞት ሳለ በክብር ላይ ክብር

መሳሳት አልቀረም አይ መሆን ፍጡር!

ግእዝ ዘኢትዮጵያ

እፎ ኃደርክሙ…

ተናገረው ይውጣ እንጂ አንደበትህ አይዘጋ
የአባቶችህ መገለጫ ዜማቸውን አትዘንጋ

አብረን እንዘምር!

ጌታ ተወለደ በትንሿ ግርግም፤

በከብቶቹ በረት ከድንግል ማርያም፡፡

እርሷም ታቀፈችው የተወደደ ልጇን፤

ሰማይና ምድር የማይወስነውን፡፡

ዕግትዋ ለጽዮን

ያች ያማረ ወርቅን የተጫማች

እንደአጥቢያ ጨረቃ ብርሃን የተመላች

ለክረምቱ ስደት መጠለያ ሆነች

ጽዮንን ክበቧት ሰማይ ታደርሳለች!