Archive for category: ኪነ ጥበብ

ድሮ ድሮ ልቡ ሲቀና ሕሊናውን መግዛት ተስኖት፣ አእምሮውን ወጥሮ ሲይዘው፣ ሐሳቡን መሰብሰብና አቅንቶ ማየት ያቅትውና ይጨነቅ ነበር፤ ቀጥተኛውን መንገድ  ጠማማ፣ ከፍተኛውን ኮረብታ ዝቅተኛ፣ አባጣ ጎርባጣውን ምቹ አድርጎ ሲመለከት ለመልካም ነገር መወሰን ይሳነዋል፤ ፍቅር ግን ይህን ሁሉ ቀየረለት፤ በትዕቢት የታወረውን ዓይኑን አብርቶ፣ ትምክህቱንና ጭንቀቱን አጥፍቶ የውስጥ ዕረፍት ሰጥቶታልና፡፡

የገሃነም ደጆች የማይችሏት ምን ቢጥሩ፣

እንዳትፈርስ አነጻት በይቅርታና በፍቅሩ፡፡

መሰብሰቢያ እንድትሆን ለአምልኮ መፈጸሚያ፣

ሕንጻዋንም ሲመሠርት በምድር ላይ መጀመሪያ፡፡

በተአምራት በእናቱ ስም  በሦስት አዕባን አቆመ፣

የአማናዊቷን መቅደስ ምሳሌዋን በራሷ ስም ሰየመ፡፡

…

በጴጥሮስ ዐለትነት በገባው ቃል እንደሚሠራት፣

መቅደሱን በእናቱ ስም በፊሊጵሲዩስ አቆማት፡፡

ከቅዱሳኑ ከምርጦቹ ከድንግል ከተቋሙ፣

የሚዘከሩበት ወዳጆቹ የሚጠራበትን  ቅዱስ ስሙ፣

ይድረሰው ግናይ ውዳሴ ለሰጠን መሥርቶ በደሙ!

ዘለዓለማዊ ሕይወትን የማገኝብሽ ባለ መልካሟ መዓዛ ፍሬ የአምላኬ ስጦታ ነሽ፤ በገነት ፈጥሮ ቢያሳየኝ ሳላውቅሽ መቅረቴና ልመገብሽ ባለመቻሌ እጅጉን ኀዘን ይሰማኝ ነበር፡፡ ፈጣሪ በአንቺ ሕይወትን ሊሰጠኝ ጣፋጭ አድርጎ ቢፈጥርሽ ሳላውቅሽ ያልታዘዝኩትን ፍሬ በልቼ መራራ ሞትን በራሴ አመጣሁ፡፡ አሁን ግን አወኩሽ! የሕይወቴ ጣፋጯ ፍሬ በአንቺ ነፍሴ ተፈውሳለችና፡፡