Archive for category: መራሔ ሕይወት

መ/ር ቢትወደድ ወርቁ

በቤተ ክርስቲያን የሚከበሩ በዓላት በሙሉ ኃላፍያትን የሚያስታውሱና እነርሱንም በማሰብና በማክበር በረከት የሚገኝባቸው ሲሆኑ የደብረ ዘይት በዓል ግን ገና ያልተፈጸመውና ወደፊት ሊፈጸም ያለው ምጽአተ ክርስቶስ የሚታሰብበት በዓል ነው፡፡

ምጽአተ ክርስቶስ ማስተዋል የተሰጣቸው የሰው ልጆች የመጨረሻውን ፍርድ ከእግዚአብሔር ዘንድ የሚቀበሉበት፣ ሰማይና ምድር የሚያልፉበት፣ መንግሥተ ሰማያት የምትገለጥበት ነው፡፡ ፃድቃን “እናንተ የአባቴ ቡሩካን ዓለም ሳይፈጠር የተዘጋጀላችሁን መንግሥት ትወርሱ ዘንድ ኑ፡፡” የሚለውን የሕይወት ቃል የሚሰሙበት፤ ኃጥአን ደግሞ “እናንተ የተረገማችሁ ለሰይጣንና ለመልእክተኞቹ ወደተዘጋጀው ወደ ዘለዓለም እሳት ሂዱ” የሚለውን ይግባኝ የሌለውን የእግዚአብሔርን የመጨረሻ ፍርድ የሚቀበሉበት ቀን ነው፡፡ (ማቴ ፳፭፡፴፬-፵፩)

ስለዚያች ቀን ሐዋርያው ቅዱስ ጴጥሮስ ሲያስተምር “ሰማያት የሚነዋወጡባትና የሚያልፉባት ቀድሞ የነበረው ፍጥረት ሁሉ በእሳት ነበልባል የሚቃጠልባት የእግዚአብሔር ቀን ግን እንደ ሌባ ድንገት ትመጣለች” (፪ጴጥ ፫፡፲) በማለት ተናግሯል፡፡ የክርስቶስን የምጽአት ቀን፤ ማሰብ ሲባል በቀኑ ሊሆኑ ያላቸው እነዚህን እያሰቡ መጨነቅ አይደለም ሊሆንም አይገባውም፤ ቀኑን እያሰባችሁ ተጨነቁ አልተባለምና፡፡ ወይም ደግሞ ለቀኑ አንዳች የሕይወት ዝግጅት ሳያደርጉ ንስሓ ሳይገቡ ከክፋት ሳይመለሱ “ጌታ ሆይ ና” በማለት ቀኑን መናፈቅም አይደለም፡፡ ይህንን በተመለከተ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ለተሰሎንቄ ምእመናን ሲያስተምራቸው “ነገር ግን ወንድሞች ሆይ ስለ ጌታችን ስለ ኢየሱስ ክርስቶስ መምጣትና ወደ እርሱ ስለ መሰብሰባችን በመንፈስ ወይም በቃል ወይም ከእኛ እንደሚመጣ በመልእክት የጌታ ቀን ደርሶአል ብላችሁ ከአእምሮአችሁ ቶሎ እንዳትናወጡ እንዳትደነግጡም እንለምናችኋለን፡፡” ብሏቸዋል (፪.ተሰ ፪፡፩-፪)

ስለ ቀኑ በማሰብ በመጨነቅና ቀኑን በመናፈቅ የተጎዱ ብዙ ሰዎች አሉ፡፡ ለምሳሌ፡- ቢቢሲ የተባለው የዜና አውታር መጋቢት ፲፯ ቀን ፳፻ (እ.ኤ.አ.) ዘገባው በኡጋንዳ ውስጥ በምትገኝ ካኑንጉ በምትባል መንደር በፈረንጆቹ ሚሊኒየም ላይ የዓለም ፍፃሜ ይሆናል ብለው ያመኑና ራሳቸውን “የእግዚአብሔርን ዐሥርቱን ትእዛዛት የማስጠበቅና ዳግም የማደስ ንቅናቄ ቡድን” በማለት የጠሩ ሰባት መቶ አባላት ቤት ተዘግቶባቸው በእሳት እንዲቃጠሉ ሆነው ተጨፍጭፈዋል፡፡  (Uganda’s Kanungu cult massacre that killed 700 followers – BBC News)

በተመሳሳይ መንገድ “ጌታ ሊመጣ ነውና ይህን አድርጉ፤ ይህን ስጡ እንዲህ ዓይነት ስፍራ ሄዳችሁ ራሳችሁን ደብቁ ወዘተ” በሚሉ መልእክቶች ትዳራቸውን የበተኑ ሥራቸውን ትተው ለጉስቁልና፤ ትምህርታቸውን አቋርጠው ለማኅበራዊ ቀውስ የተዳረጉ ሰዎች አያሌ ናቸው፡፡ ሠርተው ኑሯቸውን ለውጠው ሀገራቸውን፣ ወገናቸውንና ቤተሰቦቻቸውንም መርዳት ሲገባቸው ውድና መተኪያ የሌለውን ጊዜያቸውን ሰውተው ለነዚህ የሐሰት ነቢያት አገልጋይ ሆነው የቀሩ ሰዎችም ብዙ ናቸው፡፡

ይህ ሊሆን ሰለሚችልም ጌታችን አስቀድሞ በደብረ ዘይት ለደቀ መዛሙርቱ ባስተማረው የምጽአት ትምህርቱ “በዚያን ጊዜ ማንም፡- እነሆ ክርስቶስ ከዚህ አለ፤ ወይም ከዚያ አለ ቢሏችሁ አትመኑ፤ ሐሰተኞች ክርስቶሶችና ሐሰተኞች ነቢያት ይነሣሉና ቢቻላቸውስ የተመረጡትን እንኳ እስኪያስቱ ድረስ ታላላቅ ምልክትና ድንቅ ያሳያሉ” በማለት አስጠንቅቆናል፡፡ (ማቴ. ፳፬፡፳፫-፳፭)

ሰዎችን ወደ ንስሓና እግዚአብሔርን ወደ ማመን ከማቅረብ ይልቅ በዚህ መንገድ የምጽአትን ቀን ምክንያት ሕዝብን በማስደንገጥና በማስደንበር ጥቃቅንና ዐበይት ምልክቶችን በማሳየት ወደ ራሳቸው በመምራት ገንዘቡን በመበዝበዝ ኑሮውን በማጎሳቆልና ከዚያም ሲያልፍ ሕይወቱንም በመንጠቅ ልቡን ከፍቶ የሰጣቸውን ሕዝብ መጫወቻ የሚያደርጉ ነቢያተ ሐሰት አሉ፡፡

በኢትዮጵያ ታሪክም በተመሳሳይ መንገድ ራሳቸውን “ክርስቶስ” አድርገው በመሾም ያሳቱ ለማሳትም የሞከሩ ሰዎች ነበሩ፡፡ እንደ ምሳሌም በዐሥራ ስድስተኛው መቶ ክፍለ ዘመን በዐፄ ዘድንግል ዘመነ መንግሥት በአማራ ሳይንት በኩል “እኔ ክርስቶስ ነኝ” የሚል ሰው ተነሥቶ ነበር፡፡ ጌታ ያደረገውን በማስመሰል ዐሥራ ሁለት የሐሰት ሐዋርያት፣ ሰባ ሁለት የሐሰት አርድእት፣ ሠላሳ ስድስት የሐሰት ቅዱሳት አንስት አስከትሎ ትምህርቱን እስከ ማሠራጨት ደርሶ ነበር፡፡ንጉሡ ይህን ሰምተው በወታደር አስያዙት፤ ጭፍሮቹም ተበታተኑ፡፡ እርሱም ወደ ንጉሡ ቀርቦ ቢጠየቅ “አዎ እኔ ክርስቶስ ነኝ ከድንግል ማርያም ተወልጄ ሞቼ ተነሥቼ ወደ ሰማይም ዐርጌ ነበር፡፡ ከቤተ እሥራኤል በመወለዴ እሥራኤል ያልሆኑት ሁሉ ባዕድ አደረገን እንዳይሉኝ አሁን ደግሞ ከቤተ አሕዛብ ከምትሆን ከመርዐተ ወንጌል ተወለድኩ፡፡” አላቸው፡፡ (ወላጅ እናቱ መርዐተ ወንጌል ትባላለች) ንጉሡም “ሰይጣን በሰው እያደረ እንዴት ይጫወትብናል፡፡” ብለው በመገረም በሰይፍ እንዲቀጣ እንዳደረጉት የኢትዮጵያ ቤተ ክርስቲያን ታሪክ ይመሰክራል፡፡(ብፁዕ አቡነ ጎርጎርዮስ፡- የኢትዮጵያ ቤተ ክርስቲያን ታሪክ ገጽ ፺፮)

በቅርቡ እንኳን በሀገረ ኬንያ ኤልዩድ ሲሚዩ የተባለ የ፰ ልጆች አባት “እኔ ኢየሱስ ክርስቶስ ነኝ!” በማለት ዐውጆ አያሌ ተከታዮችን አፍርቷል፡፡ ሚስቱም ኤን ቲቪ ከተባለ የቴሌቪዥን ጣቢያ ጋር ባደረገችው ቃለ ምልልስ የባሏን “ኢየሱስነት” በማስረጃ ለማረጋገጥ ስትሞክር “ባሌ ተራውን ውኃ ጥዑም ወደ ሆነ ሻይ ለውጦ አብዝቶአል፡፡ ብዙዎችም ከሻይው ቀምሰው በጣዕሙ ተገርመዋል፣ ወደ ቤታቸውም ወስደዋል” በማለት ተናግራለች፡፡

በተግባሩ የተበሳጩ ሰዎችም “ክርስቶስ ሕማምን ተቀብሎ እንደተሰቀለ፤ ኤልዩድ ሲማዩም ከስቅለት በዓል በፊት ተሰቃይቶ በመስቀል መሰቀል አለበት፤ ሞትንም አሸንፎ ይነሣ እንደሆነ እናያለን” በማለታቸው ይህ ሰው ፈርቶ ጥበቃ እንዲደረግለት ለፖሊስ እንዳመለከተ ኦፕላንዲያ የተባለው ድረ ገጽ በየካቲት ፳፱ ቀን ፳፻፲፭ ዓ ም (March 08,2023) ዘገባው አስነብቧል፡፡ (https://www.opindia.com/author/opindia/amp/)

ምን እናድርግ?

ዕለተ ምጽአት ሲታሰብ ክርስቲያኖች ሊጠይቁት የሚገባቸው ጥያቄ ምን እናድርግ? የሚለውን ጥያቄ ነው፡፡ ምን እናድርግ? ለሚለው ጥያቄም ቅዱሳት መጻሕፍት በስፋትና በጥልቀት መልስ የሰጡን ቢሆንም ጥቂቶቹን ጠቅለል አድርገን እንመልከት፡-

፩. እንጠንቀቅ

ጌታችን አምላካችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ቅዱሳን ደቀ መዛሙርቱ የመምጣትህና የዓለም መጨረሻ ምልክቱ ምንድነው? በማለት በጠየቁት ጊዜ ምልክቶችን ከነገራቸው በኋላ በመደጋገም “ማንም እንዳያስታችሁ ተጠንቀቁ” በማለት እስከ ዓለም ፍፃሜ የሚነሣው ትውልድ ሊያደርግ የሚገባውን ነገር አስተምሯል፡፡ (ማቴ. ፳፬፡፬) ዘመናችን እውነት በሚመስሉ ግን በሐሰት በተሞሉ ትምህርቶችና አስተሳሰቦች፤ እውነተኛ በሚመስሉ ነገር ግን ደግሞ እውነትን በየቀኑ እየገደሉ ለመቅበር በሚሞክሩ ሐሰተኞች የተሞላ ጊዜ ነው፡፡ አደገኛ የሚመስለውም ሐሰትና ሐሰተኞቹ ከእውነት ጋር እጅግ መመሳሰላቸው ነው፡፡ “የአምልኮት መልክ አላቸው ኃይሉን ግን ክደውታል፡፡” እንዳለ ቅዱስ ጳውሎስ (፪.ጢሞ. ፫፡፭)

፪. እንጠበቅ

ጌታችን በሁለተኛ ደረጃ ልናደርግ የሚገባን ነገር መጠበቅ እንደሆነ አስተምሮናል፡፡ “ይህ ሊሆን ግድ ነውና ተጠበቁ፡፡” እንዲል (ማቴ ፳፬፡፮) መጠበቅ (ጠ) ፊደልን አላልተን ስናነብ ለካህናት ሥራቸው ሲሆን፤(ጠ) ፊደልን አጥብቀን ስናነብ ለምእመናን በአንድ ቦታ መወሰንን የእግዚአብሔርን ሕጉን ትእዛዙን መጠበቅን በሥርዓት መመላለስን ገንዘብ እንዲያደርጉ ያስገነዝባል፡፡ “ተጠበቁ!” ሲልም ከቤተ እግዚአብሔር አትውጡ፤ በሕገ እግዚአብሔር ጸንታችሁ ቁሙ፤ በሥርዓተ እግዚአብሔር ተመላለሡ በእምነት ጽኑ ማለቱ ነው፡፡

፫. እንዘጋጅ

ጌታችን በወንጌል “ስለዚህ እናንተ ደግሞ ተዘጋጅታችሁ ኑሩ የሰው ልጅ በማታስቡበት ሰዓት ይመጣልና” በማለት እንዳስተማረን፡፡ (ማቴ ፳፬፡፵፬) መዘጋጀት በኃጢአት የተበላሸን አኗኗርና ሕይወት በንስሓ ማደስ በቅዱስ ሥጋውና በክቡር ደሙ ማተም ነው፡፡ (ራእ. ፯፡፲፬) መዘጋጀት ከተጣሉት ጋር መታረቅ፤ የሰረቁትን መመለስ፤ የበደሉትን መካስ፤ ከወደቁበት መነሣት ከርኩሰት መቀደስ ነው፡፡ መዘጋጀት የራስን ኃጢአት ብቻ እያሰቡ በሰው ከመፍረድ መቆጠብ ነው፡፡ መዘጋጀት አሁን እንደሚሞቱ ሆኖ ማሰብ ዘለዓለም እንደሚኖሩ ሆነው እግዚአብሔርን ማስደሰት ድርሻን መወጣትና እግዚአብሔርን መፍራትን፣ እምነትን፣ ራስን መግዛትን፤ ንስሓን፣ ትዕግሥትን፣ ሕሊናን መጠበቅን ገንዘብ አድርጎ መገኘት ነው፡፡

በቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያንም ዕለተ ምጽአትን አስመልክቶ ከዋዜማው ጀምሮ የሚነበቡ ምንባባት፣ የሚዘመሩ መዝሙራት፣ የሚሰበከው ምስባክ ሁሉ ነገረ ምጽአትን የሚያስታውሱ ናቸው፡፡ ቀኑ ግን መቼ እንደሚሆን አናውቅም፡፡ ወንጌላዊው ቅዱስ ዮሐንስ “ክርስቶስ በሚመጣበት ጊዜስ ከወዴት እንደሆነ ማንም አያውቅም” እንዲል (ዮሐ. ፯፥፳፯)፡፡ ድንገት ባልታሰበ ጊዜ እንደሚመጣም “የእግዚአብሔር ቀን እንደ ሌባ ድንገት ትመጣለች” (፪ጴጥ ፫፡፲) በማለት ቅዱስ ጼጥሮስ በመልእክቱ እንደተናገረው በዘመናችን ሁሉ እንደ እግዚአብሔር ቃል መመላለስ፣ በንስሓ ራስን አዲስ አድርጎ ተዘጋጅቶ መጠበቅ ይገባል፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

“እግዚአብሔር ጽዮንን መርጦአታልና፥ ማደሪያውም ትሆነው ዘንድ ወድዶአታልና፥ ይህች ለዘለዓለም ማረፊያዬ ናት መርጫታለሁና በዚህች አድራለሁ።” (መዝ. ፻፴፩፥፲፫-፲፬) እንዲል ነቢየ እግዚአብሔር ዳዊት በመዝሙሩ ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን አማናዊት የእግዚአብሔር ማደሪያ የሆነችውን የእናታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን ዓመታዊ በዓል ኅዳር ፳፩ ቀን በድምቀት ታከብራለች፡፡

“ጽዮን” ማለት “አምባ፣ መጠጊያ” ማለት ነው፡፡ “ሰው እናታችን ጽዮን ይላል፤ በውስጥዋም ሰው ተወለደ” (መዝ. ፹፮፥፭) በማለት መዝሙረኛው ዳዊት እንደተናገረ አዳምና ልጆቹ በበደል ምክንያት ለአምስት ሺህ አምስት መቶ ዘመን ከተፈረደባቸው የሲኦል እሥራት ነጻ ይወጡ ዘንድ እግዚአብሔር ወልድ ከዳዊት ዘር በተገኘችው ቅድስት ድንግል ማርያም ማኅፀን አደረ፡፡ ዘጠኝ ወር ከአምስት ቀን ማኅፀኗን ዙፋን አድርጎ ተወለደ፡፡ እኛም ኦርቶዶክሳውያን የእግዚአብሔር ማደሪያ፣ አምባ መጠጊያ የሆነችውን ድንግል ማርያምን የድኅነታችን መሠረት ናትና እናከብራታለን፣ እናመሰግናታለን፣ ከፍ ከፍም እናደርጋታለን፣ በዓሏንም እናከብራለን፡፡

ታቦተ ጽዮን በእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ትመሰላለች፡፡ ኅዳር ፳፩ ቀን የእመቤታችን የቅድስት ድንግል ማርያም ዓመታዊ በዓል በተለየ መልኩ የምናከብርበት ምክንያት በርካታ ቢሆኑም በዋነኛነት ታቦተ ጽዮን በፍልስጤማውያን ተማርካ በነበረበት ወቅት ዳጎን የተባለውን ጣኦት የሰባበረችበትና ልዩ ልዩ ተአምራት የፈጸመችበትን መሠረት አድርገን ነው፡፡

ሊቀ ነቢያት ሙሴ ከእግዚአብሔር በታዘዘው መሠረት ሁለት ጽላት ቀርጾ፣ የእንጨት ታቦትንም ሠርቶ ወደ ተራራ ወጣ፤ “ከማይነቅዝ እንጨትም ታቦትን ሠራሁ፤ እንደ ፊተኞቹም ሁለት የድንጋይ ጽላት ቀረጽሁ፤ ወደ ተራራም ወጣሁ፤ ሁለቱም ጽላት በእጄ ነበሩ፤ እግዚአብሔርም በተራራው ላይ በእሳት መካከል የተናገራችሁን ዐሥርቱን ቃላት ቀድሞ ተጽፈው እንደነበረ በጽላቱ ላይ ጻፈ፤ እግዚአብሔርም እነርሱን ለእኔ ሰጠኝ፡፡” (ዘዳ. ፲፥፩-፬) በማለት እንደተናገረው የቃል ኪዳኑን ታቦት ይዘው ወደ ምድረ ርስት ተጉዘዋል፡፡

ወደ ትርጓሜው ስንመጣ ታቦተ ጽዮን የእመቤታችን የቅድስት ድንግል ማርያም ምሳሌ ስትሆን፣ በውስጡዋ የያዘችው የሕጉ ጽላት የጌታችን የመድኃኒታችን የኢየሱስ ክርስቶስ ምሳሌ ነው፡፡ ታቦቷ ከማይነቅዝ እንጨት መሠራቷ የጌታን እናት ንጽሕናን የሚያመለክት ሲሆን በውጪም በውስጧም በጥሩ ወርቅ መለበጡዋ የቅድስናዋና ድንግል በሕሊና ወድንግል በሥጋ መሆኗን የሚያስረዳን ነው፡፡ እስራኤላውያንም በፊታቸው ታቦተ ጽዮንን ይዘው የሚገዳደሯቸውን ሁሉ ድል ይነሡ ነበር፡፡

ፍልስጤማውያን ለጦርነት በእስራኤላውያን ተነሡ፤ በአንድነትም ተሰብስበው እስራኤላውያንን ወጉአቸው፣ እስራኤላውያን ያለ ቃል ኪዳኑ ታቦት ተሰልፈዋልና በፍልስጤማውን ድል ተነሡ፡፡ የእስራኤል ሽማግሌዎችም “ዛሬ እግዚአብሔር በፍልስጤማውያን ፊት ስለ ምን ጣለን? በፊታችን እንድትሄድ ከጠላቶቻችንም እንድታድነን የእግዚአብሔርን የቃል ኪዳኑ ታቦት ከሴሎ እናምጣ” አሉ፡፡ ነገር ግን ቀድሞ እስራኤላውያን በድለዋልና ለፍልስጤማውያን አሳልፎ ሰጣቸው፤ ታቦተ ጽዮንም ተማረከች፡፡ (፩ኛ ሳሙ. ፬፥ ፩-፲፩) ፍልስጤማውያን እግዚአብሔርን የቃል ኪዳኑ ታቦት ወስደው ወደ ዳጎን ቤት አስገብተው ከዳጎን አጠገብ አኖሩ፡፡ በነጋም ጊዜ ዳጎን በእግዚአብሔር ፊት በግንባሩ ወድቆ አግኝተውታል፡፡

በሆነው ነገር ግር ቢሰኙም መልሰው ዳጎኑን አንስተው በስፍራው አቁመው በሩንም ዘግተው ሄዱ፡፡ በነጋም ጊዜ ግን ሲገቡ ዳጎን በግንባሩ ወድቆ ራሱ እና ሁለቱ እጆቹ ተቆርጠው ወድቀው አገኙአቸው፡፡ የእግዚአብሔርም እጅ በአዛጦን ሰዎች ላይ ከበደ፤ የአውራጃዎቿ ሰዎችም በእባጭ በሽታ ተመቱ አይጦችም በከተሞቻቸው ፈሰሱ፤ በከተማውም ላይ ታላቅ መቅሰፍት ሆነ፡፡ የቃል ኪዳኑ ታቦትም ጠንክራብናለች በማለት ከከተማቸው አውጥተው ወደ አስቀሎና ላኳት፤ የአስቀሎናም ሰዎች እጅግ ታወኩ፡፡ “እኛንና ሕዝባችንን ልታስገድሉን የእስራኤልን አምላክ ታቦት ለምን አመጣችሁብን?” ብለው ሰደዱአት፡፡ የእግዚአብሔርም ታቦት በፍልስጤማውያን ዘንድ ለሰባት ወር ቆየች፡፡ ምድራቸውም አይጦችን አወጣች፡፡ ከሕዝቡም ብዙዎች ተቀሰፉ፡፡ በመጨረሻም ከከተማቸው አውጥተው በኮረብታው ላይ ወደ አሚናዳብ ቤት ወሰዷት፤ በዚያም ለሃያ ዓመታት ቆየች፡፡

ከሃያ ዓመት በኋላም እግዚአብሔር ለዳዊት ፍልስጤማውያንን በእጁ አሳልፎ ሰጠው ድልም አደረጋቸው፡፡ “አቤቱ ወደ ዕረፍትህ ተነሥ፤ አንተና የመቅደስህ ታቦት” እንዲል ነቢየ እግዚአብሔር ዳዊት የእግዚአብሔር ታቦትን ይዘው በእልልታና በዝማሬ በክብር ወደ እስራኤል ተመለሰች፡፡ ዳዊትም በተከላት ድንኳን ውስጥ አኖራት፡፡

ከዚህ ታሪክ በተጨማሪ ከላይ የኅዳር ጽዮንን በዓል የሚከበርበት ምክንያት፡-

፩. ነቢዩ ዘካርያስ ጽዮንን በተቅዋመ ማኅቶት አምሳል ያየበት፣

፪. ቀዳማዊ ምኒልክ ታቦተ ጽዮንን ይዞ አክሱም የገባበት፣

፫. በዮዲት ጉዲት ዘመን በዝዋይ ደሴት ቆይታ ሰላም ሲሆን ተመልሳ አክሱም የገባችበት፣

፬. አብርሀ እና አጽብሐ በአክሱም ከተማ ከ፫፻፴፫-፫፻፴፱ ዓ.ም ቤተ መቅደሱን ሠርተው ቅዳሴ ቤቱን ያከበሩበት ዕለት ስለሆነ ኅዳር ፳፩ ቀን ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያናችን በዓሉን በድምቀት ታከብራለች፡፡ (መድብለ ታሪክ፤ ገጽ ፻፶፪)፡፡  በታቦተ ጽዮን ከተመሰለችው ከእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም በረከት ያሳትፈን፡፡ አሜን፡፡

 

 

 

 

 

 

ዲ/ን በረከት አዝመራው

መግቢያ

ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ እንዳስተማረን “ቤተ ክርስቲያን ከዓለም ናት፤ በዓለም ውስጥም ትኖራለች፤ ነገር ግን ዓለማዊ አይደለችም”፡፡ (ዮሐ.፲፯፥፲፮) ለመሆኑ ጌታ ከቤተ ክርስቲያን በተቃራኒ ያቆማት “ዓለም” ምንድር ናት? ኦርቶዶክሳዊ ክርስትናችን ከዓለም ጋር የሚቃረንባቸው ዕሴቶቹ ምን ምን ናቸው? በዓለም ስንኖር ክርስትናችንን ሳንጎዳ ለመኖር ምን እናድርግ? በዚህ ጽሑፋችን እነዚህን ነጥቦች በአጭሩ ለማየት እንሞክራለን፡፡

ሀ. ዘረኝነትን በጽናት መቃወም፡-

ዘረኝነት የሰውን ልጅ ድንቅ እና ክቡር ተፈጥሯዊ አንድነት የሚያስክድ እና ከክርስትና በተፃራሪ የቆመ አስተሳሰብ ነው። ልዩ ልዩ ቋንቋዎች፣ ቀለሞች፣ ታሪኮች እና ባህሎች በሰው ልጆች መካከል ቢኖሩም ክርስትና ግን ከዚህ ሁሉ ከፍ ባለ በአዲስ ተፈጥሮ ሰውን አንድ የሚያደርግ ነው። (ራእ.፭፥፱) በአሁኑ ዓለም የተፈጥሮ ሀብትን እና ሥልጣንን ለመቀራመት የሚፈልጉ አካላት ዘረኝነትን እንደ መሣሪያ እየተጠቀሙ በመሆናቸው ክርስቲያኖችን እርስ በእርስ የሚያባላ መጥፎ በሽታ ሆኗል። እኛ ክርስቲያኖች ግን ከዚህ ወጀብ በተቃራኒ በመቆም የሰውን ልጅ ሁሉ በመስቀሉ ወደ አንዲት ዘለዓለማዊት መንግሥቱ የሚሰበስበውን የአምላካችን ክርስቶስን ፈቃድ መፈጸም ይገባናል። (ዕብ.፲፪፥፳፪)

ለ. ዓለማዊነት (Secularism) በብስለት መምራት፡-

“ዓለማዊነት (Secularism)” ማለት ይህን የሚታየውን ዓለም መዳረሻ አድርጎ መኖር ነው፡፡ ዓለማዊነት እግዚአብሔርን መጥላት እና የሚታየውን እና ጊዜያዊውን ተድላ ደስታ መውደድ ነው፡፡ ዓለማዊነት ፍጥረታትን ወድዶ ፈጣሪያቸውን መጥላት ነው፡፡ (፩ኛዮሐ. ፪፥፲፭፣ ያዕ.፬፥፬) ይህ ዓለም በራሱ የእግዚአብሔር ፍጥረት ስለሆነ ክፉ ነገር አይደለም፡፡ (ዘፍ. ፩፥፴፩) ፍጥረታትን በራስ ወዳድነት መበዝበዝ (Utilitarianism) እንጂ እንጠቀምባቸው ዘንድ እግዚአብሔር የፈጠረልንን ፍጥረታት በሥርዓት ከምስጋና ጋር በፍቅር መጠቀም ዓለማዊነት አይደለም፡፡ በአጭር አገላለጽ ዓለማዊነት ማለት በሥጋዊ ፈቃድ የዓለምን መሻት በመፈጸም በኃጢአት ውስጥ መኖር ነው፡፡

እግዚአብሔርን እንኳ ለዚህ ዓለም ብቻ ተስፋ አድርገው ‘ሊበዘብዙት’ የሚሞክሩ “’መንፈሳውያን’ ዓለማውያን (‘Spiritual’ Seculars)” እንዳሉ ይታወቃል፡፡ (፩ኛ ቆሮ. ፲፭፥፲፱) ከላይ በዘረዘርናቸው ምክንያቶች ዓለማዊነት በልቡ ውስጥ ያደረበት ሰው ለኃጢአት ሁሉ የተጋለጠ ነው፡፡ ለኃጢአት የተጋለጠ መሆን ብቻም ሳይሆን ኃጢአትን ማስተባበልንም እና ራሱን ትክክል አድርጎ መቁጠርም ይጠናወተዋል፡፡ በዚህ ምክንያት ዓለማዊነት ከክርስትና እሴቶች ጋር የሚጋጭ አስተሳሰብ በመሆኑ ቅዱሳት መጻሕፍት ራሳችንን ከዓለማዊነት እንድንጠብቅ ደጋግመው ይመክሩናል፡፡ (፩ኛዮሐ.፪፥፲፭፣ ያዕ.፬፥፬)

ሐ. በኦርቶዶካሳዊ ክርስትናችን መጽናት፡-

ኦርቶዶክሳዊ ክርስትና ያልተበረዘ ያልተከለሰ ጥንታዊ እና ርቱዕ (ቀጥ ያለ) ክርስትና ማለት ነው፡፡ ኦርቶዶክሳዊ ክርስትና ስንል ሰዎች በዕውቀታቸው ልክ ያላጠበቡት፣ ለሥጋ ድካማቸው እንዲመች አድርገው ያላሻሻሉት መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ያስተማረው፣ ሐዋርያት የሰበኩት ቅዱሳን ሊቃውንት አበው የጠበቁትን ንጹሕ ክርስትና ማለታችን ነው፡፡ ኦርቶዶክሳዊ ክርስትና “አንድ ጊዜ ለቅዱሳን ፈጽማ የተሰጠች” ሃይማኖት ናት፡፡(ይሁዳ ቁ.፱)

ኦርቶዶክሳዊነት እውነተኛ ሃይማኖት፣ እውነተኛ አምልኮ እና እውነተኛ አኗኗር የተካተቱበት ነው፡፡ ስለዚህ አንድ ሰው እኔ ኦርቶዶክስ ክርስቲያን ነኝ ሲል የሐዋርያትን ሃይማኖት፣ የሐዋርያትን ሥርዓተ አምልኮ እና ሐዋርያት የኖሩትን እና በጽሑፍም በቃልም ያስተማሩትን ክርስቲያናዊ አኗኗር እከተላለሁ እያለ ነው፡፡ (ገላ ፩፥፰፣፪ኛተሰ.፪፥፲፭)

ሐዋርያት የኖሩበት እና በጽሑፍም በቃልም አስተምረውት ለእኛ በትውልድ ቅብብል የደረሰው ክርስቲያናዊ አኗኗር ምን ዓይነት ነው? ሐዋርያት ያስተማሩን የጌታችን የኢየሱስ ክርስቶስን አርዓያነቱን እና ትምህርቱን ተከትሎ በተግባር መፈጸም፣ በኃጢአትና በክሕደት ላለመያዝ ራስን ገዝቶ መኖር፣ ከምሥጢራተ ቤተ ክርስቲያን ዘወትር መሳተፍ፣ ይህ ዓለም ለሚመጣው ዓለም መሻገሪያ እንጂ መጨረሻ አለመሆኑን አምኖ በሰማያዊ ልቡና እና በአምላካዊ ተስፋ መኖር ተገቢ ነው፡፡

ማንኛውም በዚህ ዓለም ያለ ነገር ከዚህ እምነታችን እና አኗኗራችን ካናወጠን እና መሰናክል ከሆነን ዓለማዊነት እያጠቃን ነው እንላለን፡፡ ምንም እንኳ ዓለማዊነት በየዘመናቱ ያለ ቢሆንም በተለይ በዘመናችን ለዓለማዊነት እንድንጠቃ የሚያደርጉን ከዘመኑ ተግዳሮቶች (challenges) መካከል ከሳይንስ እና ቴክኖሎጂ መስፋፋት ጋር የሚመጡ ተግዳሮቶች፣ በሉላዊነት (Globalization) ምክንያት እንግዳ የሆኑ አስተሳሰቦች መስፋፋት፣ ኃጢአትን የተለማመደ የባህል ወረራን መፍትሔያቸውንም እየጠቆምን እንመለከታለን፡፡

መ. ሳይንስ እና ቴክኖሎጂ  ያመጣቸውን ተግዳሮቶች መቋቋም፡-

ሳይንስና ቴክኖሎጂ በራሱ መልካም የሆነ እና ኑሮን የሚያቀል የሰው ልጆች ውጤት በመሆኑ ሊመሰገን ይገባዋል፡፡ ነገር ግን ከሳይንስና ቴክኖሎጂ መስፋፋት የተነሣ ክርስትና የሚፈተንባቸው አጋጣሚዎች ደግሞ በርካታ ናቸው፡፡

ይህንም በሁለት መንገድ ማየት እንችላለን፡፡ የመጀመሪያው ፈተና በሳይንስና በቴክኖሎጂ ላይ ብዙ ተስፋ በመጣል ሳይንስና ቴክኖሎጂን እንደ አዳኝ (Savior) መቁጠር ነው፡፡ ይህ በምዕራቡ ዓለም ትልቅ ፈተና እየሆነ መጥቷል፡፡

በርግጥ የሳይንስን ታሪክ እና ፍልስፍና ያጠኑ ምሁራን እንደሚጠቁሙት ሳይንስ እና ቴክኖሎጂ ዋናው ጥቅሙ የሰውን ልጅ የዕለት ተዕለት ኑሮ ለማቅለል እና ለማሳለጥ እንደሆነ እና ከዚያ ያለፈ በሳይንስ ላይ የተጣለ ተስፋ ባለፉት ፬፻ ዓመታት እንዳልተሳካ ነግረውናል፡፡

በመጀመሪያዎቹ የ’አብርሆት’ ዘመናት (በ፲፮ኛው መ/ክ/ዘመን አካባቢ) ሳይንስ የሰውን ልጅ ሕይወት በእጅጉ እንደሚቀይር እና ምድርን ገነት የሚያደርግ እንደሚሆን ይገመት ነበር፡፡ ነገር ግን እንደተባለው አልሆነም፡፡ ይልቁንም ከዚያ በኋላ በቴክኖሎጂ የታገዙ ሁለቱ ታላላቅ የዓለም ጦርነቶች ያደረሱት የሚሊዮኖች ሞትና ሥቃይን ነው፡፡ በዓለም ላይ የተከማቸው እና በማንኛውም ጊዜ ሊፈነዳ የሚችለው የኒዩክሌር የጦር መሣሪያዎች ክምችት (Nuclear Arsenal) ሳይንስና ቴክኖሎጂ በአግባቡ ካልተጠቀምንበት የጥቅሙን ያህል ጉዳቱ ብዙ እና አደገኛ እንደሆነ ያስገነዝበናል፡፡

ከዚህም በተጨማሪ ሳይንስ ለጥናት የሚጠቀምበት ዘዴ (Scientific Method) በእግዚአብሔር መንፈስ የተቃኙት የቅዱሳት መጻሕፍትን አስተምህሮ ባለማካተቱ ሳይንስ ገና ከጅማሬው በሕይወት ትርጉም ያልሰጠ (Life Values) የተገደበ እና ጉድለት ያለበት ነበር፡፡ በመሆኑም የሰውን ልጅ የዕለት ተዕለት ኑሮ ከማቅለል ውጭ የሕይወት ትርጉም ያላቸውን ዘላለማዊ ጥያቄዎቹን ሊመልስ መንፈሳዊ ዕሴቶቹንም ሊያስቀጥል አልቻለም፤ ወደፊትም አሁን ከሚሄድበት መንገድ የተሻለ የመንፈሳዊ ሕይወት ሊኖረው አይችልም፡፡

ይህም የሳይንስን ፍልስፍና በሚያጠኑ እውነተኛ ምሁራን ዘንድ የታወቀ ቢሆንም በተራው የሳይንስ እና ቴክኖሎጂ ተጠቃሚ ዘንድ ግን ብዙ ጊዜ ሳይንስ ካቅሙ በላይ የሆነ ተስፋ ሲጣልበት እናያለን፡፡ ይህ ያለአግባብ ተስፋ ብዙ ሰዎች እግዚአብሔርን መፈለጋቸውን እንዲተዉ እና ሳይንስን ሃይማኖት አድርገው እንዲያዩ አድርጓቸዋል፡፡ እኛ ኦርቶዶክሳውያን ክርስቲያኖች ይህን ማወቅ እና ራሳችን ከዚህ አስተሳሰብ መጠበቅ ይገባናል፡፡ ካልሆነ ግን “በሰው የሚታመን፣ ሥጋ ለባሽንም ክንዱ የሚያደርግ፣ ልቡም ከእግዚአብሔር የሚመለስ ሰው ርጉም ነው” የሚለው ቃል ይደርስብናል፡፡ (ኤር. ፲፯፥፭)

ሌላው የሳይንስና ቴክኖሎጂ ፈተና ሰውን በክፉ ምኞት ማማለሉ እና በቀላሉ ከኃጢአት ጋር የሚገናኝ ማድረጉ ነው፡፡ የቴክኖሎጂ ውጤቶችን የመቀያየር አባዜ ተጠናውቷቸው የሚናውዙ ብዙዎች ናቸው፡፡ በኢንተርኔት የዝሙት ምስሎችን (Pornography) በመመልከት እንዲሁም በማኅበራዊ መገናኛ ዘዴዎች (Facebook እና የመሳሰሉት) ያለአግባብ ብዙ ጊዜ የሚያጠፉ እና አእምሯቸውን እና ኅሊናቸውን የሚያበላሹትም ጥቂቶች አይደሉም፡፡

እኛ እንደ ኦርቶዶክስ ክርስቲያንነታችን ቴክኖሎጂን በአግባቡ እና በሚያስፈልግበት ጊዜ እና ቦታ መጠቀምን መልመድ ይኖርብናል፡፡ ካልሆነ ግን ከክርስትና እና ከዘላለማዊ ሕይወታችን የሚነጥለን የዘመኑ የዓለም ወጥመድ ይሆናል፡፡

ሠ. ከሉላዊነት እንግዳ አስተሳሰቦችን መዋጋትን መዋጋት፡-

ከሉላዊነት ጋር ተያይዞ በዓለም ላይ ብዙ “እንግዳ” አስተሳሰቦች ይደርሱናል፡፡ ብዙዎቹ አስተሳሰቦች አዲስ ባይሆኑም በመረጃ ሉላዊነት የተነሣ በሌላው የዓለም ክፍል አዲስ ያልሆኑት እኛ ዘንድ አዲስ የሚሆኑበት ጊዜ ብዙ ነው፡፡ እነዚህ አስተሳሰቦች አእምሮውን አምታተውበት ራሱን  ከቅድስት ቤተ ክርስቲያን የሚያርቅ ይኖራል፡፡

እኛ ኦርቶዶክሳውያን ወጣቶች ግን ልቡናችንን በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ጸጋ ማጽናት አለብን፡፡ ሐዋርያው “ልዩ ልዩ በሆነ በእንግዳ ትምህርት አትወሰዱ፤ ልባችሁ በጸጋ ይጽና” እንዳለው አዲስ ነገር በሰማን ቁጥር የምንደነግጥ እና የምንደናበር መሆን የለብንም፡፡ (ዕብ. ፲፫፥፱) ልባችን በጸጋ እንዲጸና ምን ማድረግ አለብን? ኦርቶዶክሳዊ ክርስትናን በሚገባ ለመረዳት መጣር፣ ራስን ከኃጢአትና ከክፉ ምኞት ለመጠበቅ መጋደል፣ በንስሓ ውስጥ ሆኖ ከቅዱስ ቊርባን አለመራቅ፣ ጸሎትን ማዘውተር የመሳሰሉትን መንፈሳዊ ጥረቶች ማድረግ አለብን፡፡ ሐዋርያው ቅዱስ ዮሐንስ “ዓለምን የሚያሸንፈው እምነታችን ነው” እንዳለው እምነታችን በጸጋ እግዚአብሔር ማጽናት ይገባናል፡፡ (፩ኛዮሐ.፭፥፭)

ረ. ኃጢአትን የተለማመደ መጤ ባህል መስፋፋትን መግታት፡-

ባለንበት ዘመን ለመንፈሳዊ ሕይወታችን ተግዳሮት ከሚሆኑ ነገሮች በዘመናዊነት ስም እየተስፋፋ ያለው የክፉ ባህል ወረርሽኝ አንዱ ነው፡፡ እውነተኛ ዘመናዊነት በዘመን ላይ መሠልጠን እንጂ ዘመን ያመጣው መጥፎ ነገር ሰለባ መሆን አይደለም፡፡

በዚህ ዘመን ልንሸሻቸው ከሚገቡን ክፉ ነገሮች አንዱ እየተስፋፋ ያለውን ኃጢአትን የተለማመደ ባህል ነው፡፡ የእኛ የኦርቶዶክሳውያን ክርስቲያኖች ባህላችን ክርስቲያናዊ ነው፡፡ አሁን ግን እንግዳ የሆነ እና ኃጢአት ትክክል ሆኖ የሚቆጠርበት ባህል አኗኗራችን እየተፈታተነው ይገኛል፡፡ ይህ እያጠቃቸው ያሉ ደግሞ ለመገናኛ ቴክኖሎጂ እና “ለዘመናዊነት” ቅርብ የሆኑ በከተማ የሚኖሩ ወጣቶችን ነውና እንቅስቃሴውን ልንገታው ይገባል፡፡

ወጣቶች ልንገነዘበው የሚገባው ኃጢአት ዘመናዊነት እንዳልሆነ ነው፡፡ ይህም ማለት ከማኅበረሰባዊ ዕሴቶቻችንና ከሃይማኖታችን አስተንህሮ ባፈነገጠ የመጤ ባህል ተፅዕኖ ሥር ነውደቅ በኃጢአት ወጥመድ ውስጥ መውደቅ እንጂ መዘመን (ዘመናውያን መሆን) አይደለም፡፡ ለዚህም ነው ኃጢአት ዘመናዊነት አይደለም ምንለው፡፡ ዘመናዊነት ዘመን የወለዳቸውን የሳይንስና ቴክኖሎጂ ውጤቶችን ዘመኑን ለዋጀ አገልግሎት ማዋል ነው፡፡ ሁል ጊዜ የማያረጀው ዘመናዊነት እና አዲስነት ከእግዚአብሔር ጋር መኖር ነው፤ ሁል ጊዜ አዲስ ሆኖ የሚኖር እና የማይለወጥ እግዚአብሔር ብቻ ነውና፡፡ (መዝ. ፻፩፥፳፭-፳፰፣ ራእይ. ፳፩፥፭) የአካል መቆሸሽ በምንም አመክንዮ ዘመናዊነት እንዳልሆነ ሁሉ በኃጢአት መቆሸሽም ዘመናዊነት ሊሆን አይችልም፡፡ ዲያብሎስ ኃጢአትን ከጥንት ጀምሮ ብዙ ጭምብል አልብሶ ያመጣል፤ በዘመናችን ደግሞ የሥልጣኔን ጭምብል ለብሶ ነው የመጣው፡፡ ምንም ቢሆን ግን ኃጢአት ከኃጢአትነቱ ሊወጣ አይችልም፡፡

ከእኛ ከክርስቲያኖች የሚጠበቀው ግን ባህልን መቀደስ እንጂ በክፉ ነገር መወሰድ አይደለም፡፡ ጌታችን “እናንተ የዓለም ብርሃን ናችሁ፤ … እናንተ የምድር ጨው ናችሁ” ማለቱ እኛ ዓለምን ወደ እግዚአብሔር ማቅረብ እንደሚገባን ሲነግረን ነው፡፡ ለዚህም ከእኛ በኩል ጥረት ይፈለጋል፤ ከእግዚአብሔር ዘንድ ደግሞ ኃይል ይገኛል፡፡ (ማቴ. ፭፥፲፫-፲፬፣ ዮሐ. ፲፭፥፭)

እንግዲህ ከላይ የዘረዘርናቸውን ነገሮች በክርስትና ትዕዛዛት እየመረመርን መልካሙን በመያዝ፣ ክፉውን በመተው ዘመኑን መዋጀት ይጠበቅብናል፡፡ ጌታችን በወንጌል እንዳስተማረን እኛ ዓለምን ወደ ብርሃን ማምጣት ይገባናል እንጂ ዓለም ወደ ጨለማው የሚጎትተን ልንሆን አይገባም፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

በኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን የወቅቶች አቆጣጠር መሠረት ከመስከረም ፳፮ እስከ ኅዳር ፭ ቀን ያለው ወቅት “ዘመነ ጽጌ” ተብሎ ይጠራል፡፡ በግእዝ ቋንቋ “ጸገየ” ማለት “አበበ፤ አፈራ፤ በውበት ተንቆጠቆጠ፤ አጌጠ፤ የፍሬ ምልክት አሣየ” ማለት ነው፡፡

ዘመነ ጽጌ ምድር በልምላሜ የምትንቆጠቆጥበት ወቅት ሲሆን በቅድስት ቤተ ክርስቲያን እመቤታችን ቅድስት ድንግል ልጇን ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስን ሊገድለው ከሚሻው ከሄሮድስና ከጭፍሮቹ ለማዳን ወደ ምድረ ግብጽ የተሰደደችበት ወቅት የሚታሰብበት ነው፡፡ ይህንንም መሠረት በማድረግ ካህናት፣ ሊቃውንተ ቤተ ክርስቲያንና ምእመናን በየሳምንቱ እሑድ ከምሽቱ ጀምሮ ማኅሌተ ጽጌ ይቆማሉ፤ ሰዓታት ያደርሳሉ፡፡ በዚህ ጊዜ እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን በአበባ፣ በትርንጎ፣ በሮማን፣ … እየመሰሉ ለፈጣሪ መዝሙርና ምስጋና ያቀርባሉ፡፡

በይሁዳ ክፍል በቤተ ልሔም ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በተወለደ ጊዜ ሰብአ ሰገል ከምሥራቅ ወደ ኢየሩሳሌም “ኮከቡን ከምሥራቅ አይተን እንሰግድለት ዘንድ መጥተናልና የተወለደው የአይሁድ ንጉስ ወዴት ነው?” እያሉ መጡ፡፡ በዘመኑ ንጉሡ ሄሮድስ ከእርሱ ሌላ እስራኤልን የሚገዛ እንደሌለ ይመካ ነበርና የጌታችን መድኀኒታችን ኢያሱስ ክርስቶስ መወለድ በሰማ ጊዜ ደነገጠ፤ ኢየሩሳሌምም በመላዋ ከእርሱ ጋር ደነገጠች፡፡” (ማቴ. ፪፥፩-፫)

“አንቺ የኤፍራታ ምድር ቤተ ልሔም ሆይ! አንቺ በይሁዳ አእላፋት መካከል ትሆኚ ዘንድ ታናሽ ነሽ፤ ነገር ግን አወጣጡ ከቀድሞ ጀምሮ ከዘላለም የሆነ በእስራኤል ላይ ገዢ የሚሆን ከአንቺ ይወለዳል፡፡” የሚለው የነቢያት ትንቢት ሄሮድስን አስጨነቀው፡፡ ስለዚህም ጌታችንን ሊገድለው ወደደ፡፡ (ማቴ. ፪፥፩-፪) እውነቱንም ሲረዳ ሰብአ ሰገልን በስውር አስጠርቶ “ኮከቡ የታየበትን ዘመን ከእነርሱ ተረዳ፡፡ “ሄዳችሁ የዚያን ሕፃን ነገር ርግጡን መርምሩ፤ ያገኛችሁትም እንደሆነ እኔም መጥቼ እሰግድለት ዘንድ በእኔ በኩል ተመልሳችሁ ንገሩኝ ብሎ ወደ ቤተ ልሔም ሰደዳቸው፡፡” (ማቴ. ፪፥፬-፰)

ሰብአ ሰገልም ወደ ቤተልሔም ሲሄዱ በምሥራቅ ያዩት ኮከብ ሕፃኑ ባለበት ቦታ ላይ ደርሶ እስኪቆም ድረስ ይመራቸው ነበር፡፡ በከብቶች ማደሪያ ግርግም እንስሳት በትንፋቸው እያሟሟቁት ሕፃኑን ከእናቱ ከቅድስት ድንግል ማርያም ጋር አገኙት፤ ወድቀውም ሰገዱለት፡፡ ሳጥኖቻቸውንም ከፍተው ወርቅና ዕጣን፣ ከርቤም እጅ መንሻ አቀረቡለት፡፡

ከዚህ በኋላ መልአኩ ቅዱስ ገብርኤል በሕልም ለአረጋዊው ዮሴፍ ተገልጦ “ሕፃኑንና እናቱን ይዘህ ወደ ምድረ ግብጽ ሽሽ፤ ሄሮድስ ሕፃኑን ለመግደል ይፈልጋልና” ብሎ ነገረው፤ ሕፃኑንና እናቱን እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን ይዞ በሌሊት ወደ ግብጽ ምድር ተሰደደ፡፡ (ማቴ.፪፥፲፫)

እመቤታችን ልጇን አዝላ ከአረጋዊው ዮሴፍ እና ከሰሎሜ ጋር የአሥራ አምስት ዓመት ብላቴና ስትሆን ረሃቡንና ጥሙን ተቋቁማ ልጇን ከሄሮድስ እጅ ለማዳን ወደ ግብጽ በረሃ ለመሰደድ ተገደደች፡፡

 እግዚአብሔር በነቢዩ ሆሴዕ ላይ አድሮ “ልጄን ከግብጽ ጠራሁት” እንዲል አስቀድሞ እንደ ተናገረው ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ በልጅነቱ ወደ ምድረ ግብጽ የተሰደደው የተነገረው የነቢያት ትንቢት ይፈጽም ዘንድ ነው፡፡ በሌላ በኩል ደግሞ አምላካችን ክርስቶስ ያለ ጊዜው (ዕለተ ዓርብ) ደሙ አይፈስምና ሊገድለው ከሚፈልገው ክፉ ንጉሥ ከሄሮድስ ለማምለጥ ነው፡፡ (ሆሴ. ፲፩፥ ፩-፪)፡፡

ሰብአ ሰገል ለጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ወርቅ ዕጣን እና ከርቤ አቅርበው ወደ ሀገራቸው ሲመለሱ ንጉሡ ሄሮድስ ወደ እርሱ መጥተው ሕፃኑ ያለበትን እንዲነግሩት ባሳሰባቸው አልተመለሱም፡፡ መልአኩ ቅዱስ ገብርኤል በሕልም ነግሯቸው ስለነበር በሌላ መንገድ ወደ ሀገራቸው ተመለሱ፡፡

ሄሮድስም ሰብአ ሰገል ወደ እርሱ እንዳልተመለሱና እንደዘበቱበት በተረዳ ጊዜ እጅግ ተቆጣቶ በቤተ ልሔምና በአውራጃዎችዋ ያሉትን ከሁለት ዓመት እና ከዚያም በታች የሆናቸውን ሕፃናት አስገደለ፡፡ ያን ጊዜ በነቢዩ ኤርምያስ የተነገረው ትንቢት ተፈጸመ፡፡ እንዲህ ሲል፡- “ራሔል ስለ ልጆችዋ ስታለቅስ ብዙ ልቅሶና ዋይታ በራማ ተሰማ፤ መጽናናትንም እንቢ አለች፣ ልጆችዋ የሉምና፡፡” እንዲል፡፡ (ማቴ. ፪፥፩-፲፰)

ከሦስት ዓመት ከመንፈቅ የግብጽ ስደት በኋላም ሄሮድስ በመሞቱ የእግዚአብሔር መልአክ ለአረጋዊው ዮሴፍ በግብጽ ሀገር በሕልም ታየው፡፡ እንዲህ ሲል፡- “የሕፃኑን ነፍስ የሚሹ ሙተዋልና ተነሥተህ ሕፃኑንና እናቱን ይዘህ ወደ እስራኤል ሀገር ሂድ” አለው፡፡ እርሱም ተነሥቶ ሕፃኑንና እናቱን ይዞ ወደ እስራኤል ምድር ገባ፡፡ (ማቴ. ፪፥፲፱-፳፩)

የቅድስት ቤተ ክርሰቲያናችን ሊቃውንት ይህንን መሠረት አድርገው “ተመየጢ ማርያም ሀገረኪ ናዝሬተ፣ በላዕሌኪ አልቦ ዘያበጽሕ ሁከተ፣ ወኢትጎንድዪ በግብጽ ከመ ዘአልብኪ ቤተ፣ ዘየኀሥሦ ለወልድኪ ይእዜሰ ሞተ፣ በከመ ነገሮ መልአክ ለዮሴፍ ብሥራተ፤ ማርያም ሆይ! ወደ ሀገርሽ ወደ ናዝሬት ተመለሺ፤ በአንቺ ላይ ሁከት የሚያመጣ ማንም የለም፡፡ ቤት እንደሌለሽ ሁሉ በግብጽ አትቆይ፡፡ ለዮሴፍ በሕልሙ መልአክ እንደ ነገረው የሕፃኑን ነፍስ የፈለገው (ጠላት ሄሮድስ) ሞቷልና” በማለት ሊቃውንቱ በማሕሌት ሲያመሰግኑ ያድራሉ፡፡

በአጠቃላይ በዘመነ ጽጌ ዘወትር እሑድ፣ እሑድ በመላው የኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ አብያተ ክርስቲያናት ማኅሌት በመቆም ታላቅ በዓል ይደረጋል፡፡ እመቤታችን ልጇን ይዛ ከሰሎሜና ከዮሴፍ ጋር ወደ ምድረ ግብጽ በተሰደዱ ጊዜ የደረሰባትን ጭንቅና ውኃ ጥም፤ ግፍና እንግልት ለማስታወስና ከግብጽ ወደ ሀገሯ ናዝሬት መመለስዋን ለመዘከር ሲባል በዘመነ ጽጌ የደመቀ አገልግሎት ይከናወናል፡፡

በዚህ ወቅት የሚቆመው የሰንበት ማኅሌቱ፣ መዝሙሩና ቅዳሴው እንደዚሁም የሚቀርበው የክብር ይእቲና የዕጣነ ሞገር ቅኔ ሁሉ በዘመነ ጽጌ ላይ የተመሠረተ ነው፡፡ እመቤታችን ስደት በረከት ያገኙ ዘንድ የፈቃድ ጾም የሚጾሙ ምእመናንም ብዙዎች ናቸው፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር