Archive for category: Uncategorized

“እግዚአብሔር ጽዮንን መርጦአታልና፥ ማደሪያውም ትሆነው ዘንድ ወድዶአታልና፥ ይህች ለዘለዓለም ማረፊያዬ ናት መርጫታለሁና በዚህች አድራለሁ።” (መዝ. ፻፴፩፥፲፫-፲፬) እንዲል ነቢየ እግዚአብሔር ዳዊት በመዝሙሩ ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን አማናዊት የእግዚአብሔር ማደሪያ የሆነችውን የእናታችን ቅድስት ድንግል ማርያምን ዓመታዊ በዓል ኅዳር ፳፩ ቀን በድምቀት ታከብራለች፡፡

“ጽዮን” ማለት “አምባ፣ መጠጊያ” ማለት ነው፡፡ “ሰው እናታችን ጽዮን ይላል፤ በውስጥዋም ሰው ተወለደ” (መዝ. ፹፮፥፭) በማለት መዝሙረኛው ዳዊት እንደተናገረ አዳምና ልጆቹ በበደል ምክንያት ለአምስት ሺህ አምስት መቶ ዘመን ከተፈረደባቸው የሲዖል እሥራት ነጻ ይወጡ ዘንድ እግዚአብሔር ወልድ ከዳዊት ዘር በተገኘችው ቅድስት ድንግል ማርያም ማኅፀን አደረ፡፡ ዘጠኝ ወር ከአምስት ቀን ማኅፀኗን ዙፋን አድርጎ ተወለደ፡፡ እኛም ኦርቶዶክሳውያን የእግዚአብሔር ማደሪያ፣ አምባ መጠጊያ የሆነችውን ድንግል ማርያምን የድኅነታችን መሠረት ናትና እናከብራታለን፣ እናመሰግናታለን፣ ከፍ ከፍም እናደርጋታለን፣ በዓሏንም እናከብራለን፡፡

ታቦተ ጽዮን በእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ትመሰላለች፡፡ ኅዳር ፳፩ ቀን የእመቤታችን የቅድስት ድንግል ማርያም ዓመታዊ በዓል በተለየ መልኩ የምናከብርበት ምክንያት በርካታ ቢሆኑም በዋነኛነት ታቦተ ጽዮን በፍልስጤማውያን ተማርካ በነበረበት ወቅት ዳጎን የተባለውን ጣኦት የሰባበረችበትና ልዩ ልዩ ተአምራት የፈጸመችበትን መሠረት አድርገን ነው፡፡

ሊቀ ነቢያት ሙሴ ከእግዚአብሔር በታዘዘው መሠረት ሁለት ጽላት ቀርጾ፣ የእንጨት ታቦትንም ሠርቶ ወደ ተራራ ወጣ፤ “ከማይነቅዝ እንጨትም ታቦትን ሠራሁ፤ እንደ ፊተኞቹም ሁለት የድንጋይ ጽላት ቀረጽሁ፤ ወደ ተራራም ወጣሁ፤ ሁለቱም ጽላት በእጄ ነበሩ፤ እግዚአብሔርም በተራራው ላይ በእሳት መካከል የተናገራችሁን ዐሥርቱን ቃላት ቀድሞ ተጽፈው እንደነበረ በጽላቱ ላይ ጻፈ፤ እግዚአብሔርም እነርሱን ለእኔ ሰጠኝ፡፡” (ዘዳ. ፲፥፩-፬) በማለት እንደተናገረው የቃል ኪዳኑን ታቦት ይዘው ወደ ምድረ ርስት ተጉዘዋል፡፡

ወደ ትርጓሜው ስንመጣ ታቦተ ጽዮን የእመቤታችን የቅድስት ድንግል ማርያም ምሳሌ ስትሆን፣ በውስጡዋ የያዘችው የሕጉ ጽላት የጌታችን የመድኃኒታችን የኢየሱስ ክርስቶስ ምሳሌ ነው፡፡ ታቦቷ ከማይነቅዝ እንጨት መሠራቷ የጌታን እናት ንጽሕናን የሚያመለክት ሲሆን በውጪም በውስጧም በጥሩ ወርቅ መለበጡዋ የቅድስናዋና ድንግል በሕሊና ወድንግል በሥጋ መሆኗን የሚያስረዳን ነው፡፡ እስራኤላውያንም በፊታቸው ታቦተ ጽዮንን ይዘው የሚገዳደሯቸውን ሁሉ ድል ይነሡ ነበር፡፡

ፍልስጤማውያን ለጦርነት በእስራኤላውያን ተነሡ፤ በአንድነትም ተሰብስበው እስራኤላውያንን ወጉአቸው፣ እስራኤላውያን ያለ ቃል ኪዳኑ ታቦት ተሰልፈዋልና በፍልስጤማውን ድል ተነሡ፡፡ የእስራኤል ሽማግሌዎችም “ዛሬ እግዚአብሔር በፍልስጤማውያን ፊት ስለ ምን ጣለን? በፊታችን እንድትሄድ ከጠላቶቻችንም እንድታድነን የእግዚአብሔርን የቃል ኪዳኑ ታቦት ከሴሎ እናምጣ” አሉ፡፡ ነገር ግን ቀድሞ እስራኤላውያን በድለዋልና ለፍልስጤማውያን አሳልፎ ሰጣቸው፤ ታቦተ ጽዮንም ተማረከች፡፡ (፩ኛ ሳሙ. ፬፥ ፩-፲፩) ፍልስጤማውያን እግዚአብሔርን የቃል ኪዳኑ ታቦት ወስደው ወደ ዳጎን ቤት አስገብተው ከዳጎን አጠገብ አኖሩ፡፡ በነጋም ጊዜ ዳጎን በእግዚአብሔር ፊት በግንባሩ ወድቆ አግኝተውታል፡፡

በሆነው ነገር ግር ቢሰኙም መልሰው ዳጎኑን አንስተው በስፍራው አቁመው በሩንም ዘግተው ሄዱ፡፡ በነጋም ጊዜ ግን ሲገቡ ዳጎን በግንባሩ ወድቆ ራሱ እና ሁለቱ እጆቹ ተቆርጠው ወድቀው አገኙአቸው፡፡ የእግዚአብሔርም እጅ በአዛጦን ሰዎች ላይ ከበደ፤ የአውራጃዎቿ ሰዎችም በእባጭ በሽታ ተመቱ አይጦችም በከተሞቻቸው ፈሰሱ፤ በከተማውም ላይ ታላቅ መቅሰፍት ሆነ፡፡ የቃል ኪዳኑ ታቦትም ጠንክራብናለች በማለት ከከተማቸው አውጥተው ወደ አስቀሎና ላኳት፤ የአስቀሎናም ሰዎች እጅግ ታወኩ፡፡ “እኛንና ሕዝባችንን ልታስገድሉን የእስራኤልን አምላክ ታቦት ለምን አመጣችሁብን?” ብለው ሰደዱአት፡፡ የእግዚአብሔርም ታቦት በፍልስጤማውያን ዘንድ ለሰባት ወር ቆየች፡፡ ምድራቸውም አይጦችን አወጣች፡፡ ከሕዝቡም ብዙዎች ተቀሰፉ፡፡ በመጨረሻም ከከተማቸው አውጥተው በኮረብታው ላይ ወደ አሚናዳብ ቤት ወሰዷት፤ በዚያም ለሃያ ዓመታት ቆየች፡፡

ከሃያ ዓመት በኋላም እግዚአብሔር ለዳዊት ፍልስጤማውያንን በእጁ አሳልፎ ሰጠው ድልም አደረጋቸው፡፡ “አቤቱ ወደ ዕረፍትህ ተነሥ፤ አንተና የመቅደስህ ታቦት” እንዲል ነቢየ እግዚአብሔር ዳዊት የእግዚአብሔር ታቦትን ይዘው በእልልታና በዝማሬ በክብር ወደ እስራኤል ተመለሰች፡፡ ዳዊትም በተከላት ድንኳን ውስጥ አኖራት፡፡

ከዚህ ታሪክ በተጨማሪ የኅዳር ጽዮን በዓል የሚከበርበት ምክንያት፡-

፩. ነቢዩ ዘካርያስ ጽዮንን በተቅዋመ ማኅቶት አምሳል ያየበት፣

፪. ቀዳማዊ ምኒልክ ታቦተ ጽዮንን ይዞ አክሱም የገባበት፣

፫. በዮዲት ጉዲት ዘመን በዝዋይ ደሴት ቆይታ ሰላም ሲሆን ተመልሳ አክሱም የገባችበት፣

፬. አብርሀ እና አጽብሐ በአክሱም ከተማ ከ፫፻፴፫-፫፻፴፱ ዓ.ም ቤተ መቅደሱን ሠርተው ቅዳሴ ቤቱን ያከበሩበት ዕለት ስለሆነ ኅዳር ፳፩ ቀን ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያናችን በዓሉን በድምቀት ታከብራለች፡፡ (መድብለ ታሪክ፤ ገጽ ፻፶፪)፡፡  

በታቦተ ጽዮን ከተመሰለችው ከእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም በረከት ያሳትፈን፡፡ አሜን፡፡

መንፈሳዊ ተጋድሎ አንድ ሰው የሚያምንበትን እምነት፣ የሚመራበትን ሕግ፣ የሚያልመውን ተስፋ እና የሚወደውን ነገር ተከትሎ ከግቡ ለመድረስ ማድረግ ያለበትን በማድረግ፣ ማድረግ የሌለበትን በመተው በነጻ ፈቃዱ ወስኖ ሙሉ ኃይሉን አስተባብሮ የሚያከናውነው የመንፈሳዊ አገልግሎት፤ ጥረትና ትግል ነው።

ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ “መልካሙን ገድል ተጋድያለሁ ሩጫዬንም ጨርሻለሁ፤ ሃይማኖቴንም ጠብቄአለሁ፡፡ እንግዲህስ የጽድቅ አክሊል ይቆየኛል፤ ይህንም ጻድቅ ፈራጅ የሆነው እግዚአብሔር በዚያ ቀን ለእኔ ያስረክባል፤ ደግሞም መገለጡን ለሚወዱት ሁሉ እንጂ ለእኔ ብቻ አይደለም፡፡” (፪ኛ ጢሞ. ፬፥፯-፰) እንዲል፡፡

ቅዱስ ጳውሎስ በአገልግሎቱ መጨረሻ ላይ በአገልግሎት ለተከተለው ለመንፈስ ልጁ ጢሞቴዎስ ይህንን ቃል ሲጽፍ በተጋድሎው ይመስለው ዘንድ፣ በኋላም ለክብር አክሊል እንዲበቃ መንገዱን ለማሳየት ነው፡፡ “የእግዚአብሔርን ቃል የነገሩአችሁን መምህሮቻችሁን ዐስቡ፤ መልካም ጠባያቸውን አይታችሁ በእምነት ምሰሉአቸው” (ዕብ. ፲፫፥፯) በማለት፡፡  

ሐዋርያው የክርስቶስን መስቀል በመሸከም፣ መከራ በመቀበል ሕይወቱን በመንፈሳዊ ተጋድሎ ፈጽሞታል። ረጅም ሐዋርያዊ ጉዞ በማድረግ በታናሿ እስያና በምድረ አውሮፓ፣ በባሕርና በየብስ በመዘዋወር የክርስቶስን የምሥራች ዜና ለብዙዎች እንዲዳረስና በጨለማም ለሚኖሩት አሕዛብ ብርሃን የሆነውን የክርስቶስን ወንጌል ሰብኳል፣ አሳምኗል፤ ብዙዎችንም ከኃጢአት ወደ ጽድቅ መንገድ መልሷል፡፡ የእርሱን ፈለግ ለሚከተሉ ሁሉም የጽድቅ ዋጋ እንደሚያገኙ አስረድቷል።

መንፈሳዊ ተጋድሎ ከፈቃደ ሥጋ ጋር የሚደረግ ውጊያ ነው። ሰው በዚህ ዓለም በተሰጠው ዘመኑ ራሱን ለፈጣሪው ለማስገዛት ከራሱ ጋር ብርቱ ተጋድሎ ማድረግ ግድ ይለዋል። ቅዱስ ጳውሎስ “ሥጋ በመንፈስ ላይ፣ መንፈስም በሥጋ ላይ ይመኛል፤ ስለዚህም እርስ በእርሳቸው ይቀዋወማሉ፡፡ ስለዚህም የምትወዱትን ልታደርጉ አትችሉም“ ብሎ የገለጸው ይህንን በሰው ሕይወት ውስጥ ያለውን የማይቋረጥ ጦርነት ነው። (ገላ. ፭፥፲፪)

ታላቁ አባት ኢዮብም “ጥንቱን በምድር ላይ የሰው ሕይወት ጥላ አይደለምን? ኑሮውስ እንደ ቀን ምንደኛ አይደለምን?” (ኢዮ. ፯፥፩) በማለት ሰው ጽኑ ጦርነት የሚያካሄድበት የጦር ሜዳ መሆኑን ገልጿል። ይህም ጥንተ ጠላታችን ዲያብሎስ የሥጋ ፈቃዳችንን ብቻ ተከትለን እንድንጓዝ በማድረግ ከነፍስ ጋር የሚደረገው ጦርነት በተወሰነ ጊዜ ተነሥቶ የሚጠፋ ሳይሆን በሰው ዘመን ሁሉ የሚኖርና የዕድሜ ልክ ትግል ነው። ይህን የሥጋና የነፍስ ጦርነት በነፍስ አሸናፊነት ማጠናቀቅና ፈቃደ ሥጋን ድል አድርጎ ለፈቃደ ነፍስ ማስገዛት ይገባል ።ይህም ሲባል ሥጋ ርኵስ ነው፤ ሥጋ መጥፋትና መወገድ አለበት ማለት አይደለም፤ ሥጋ በራሱ የረከሰ አይደለምና። ምክንያቱም ሥጋ የተፈጠረው በራሱ በእግዚአብሔር ነውና፡፡ አምላካችን ደግሞ ርኵስ ነገር አይፈጥርም፡፡ ሰው የነፍስና የሥጋ ተዋሕዶ ውጤት በመሆኑም ፍጥረታትን ፈጥሮ ከጨረሰ በኋላ “እግዚአብሔርም የፈጠረውን ሁሉ እጅግ መልካም እንደሆነ አየ” እንዲል፡፡ (ዘፍ. ፩፥፴፩)

ስለዚህ ፈቃደ ሥጋን መዋጋት ማለት ተፈጥሮአዊና ንጹሕ የሆነውን ሥጋን ማጥፋት ወይም ደግሞ የሥጋን ፈቃድ ማስወገድ ማለት ሳይሆን፣ ኃጢአትን በማየት፣ በመስማት፣ በመለማመድ ያደገውን÷ ወደ ኃጢአት ያዘነበለውን ፈቃዳችንን መጐሰም /መግራት/ ማለት ነው፡፡ ይህ ፈቃድ (ኃጢአት) ሥጋን ከነፍስ ቁጥጥር ውጭ እንዲሆን ያደርገዋል፡፡የሰው ሥጋዊ ባሕርዩ ምግብ ሲያጣ ይራባል፣ ይደክማል፣ ሥራ መሥራት ይሳነዋል፡፡ ሲሰጡት ደግሞ ኃጢአትን ተለማምዷልና ሌላ ፈቃድ በማምጣት ጠላት ሆኖ ይፈትነዋል፡፡ “ያዕቆብ በላ፣ ጠገበ፣ ወፈረ፣ ደነደነ፣ ሰባ፣ የፈጠረውንም እግዚአብሔርን ተወ፣ የመድኃኒቱንም አምላክ ናቀ” ተብሎ እንደተጻፈ፡፡ (ዘዳ. ፴፪፥፲፭)

ሰውነት የሚፈልገውን ሁሉ እንደ ልቡ ካገኘና ያለ ገደብ የሚቀለብ ከሆነ ወደ ኃጢአት ለመገስገስ የተዘጋጀ መርከብ ነው፡፡ ሰውነት በተመቸውና ፈቃዱን ለመፈጸም ኃይል ባገኘ ጊዜ ነፍስ እየደከመች ትሄዳለች፡፡ በሌላ በኩል ደግሞ ሰውነት ፈጽሞ ከደከመና ከዛለ ሥራ መሥራት ያስቸግራል፡፡ ስለዚህ ሐዋርያው “ሰውነቴን እየጎሰምሁ አስገዛዋለሁ” እንዳለ፡፡ (፩ኛ ቆሮ. ፱፥፳፯) በአግባቡ ሊያዝና ሊገራ ይገባዋል፡፡ በአጠቃላይ ቅዱስ ጳውሎስ “ወንድሞቻችን አሁንም በሥጋችን ሳለን በሥጋ ፈቃድ እንኖር ዘንድ አይገባም፡፡ እንደ ሥጋ ፈቃድ ብትኖሩ ትሞታላችሁ፤ ነገር ግን በመንፈሳዊ ሥራችሁ የሥጋችሁን ፈቃድ ብትገድሉ ለዘለዓለም በሕይወት ትኖራላችሁ፡፡” (ሮሜ ፰፥፲፫) እንዳለ ከፈቃደ ሥጋ ጋር በመጋደል ፈቃደ ሥጋችንን ለፈቃደ ነፍሳችን ማስገዛት ይገባናል፡፡

ስለዚህ እያንዳንዳችን በተሰጠን ጸጋ መሠረት የሐዋርያውን ትምህርትና አርአያ ተከትለን እንደ ስጦታችን እና እንደ ችሎታችን መንፈሳዊ ሩጫችንን ልንሮጥ ይገባናል፡፡ ቅዱሳን ሥጋቸውን ለነፍሳቸው በማስገዛት እስከ ዕለተ ሞታቸው ድረስ በተጋድሎ ዲያብሎስን ድል ነሥተውታልና እነርሱን አርአያ አድርገን መከራውን ሳንሰቀቅ በትዕግሥት መንግሥተ እግዚአብሔር የሚያስገባንን መንፈሳዊ ተጋድሎ እየፈጸምን እንሩጥ፡፡ ቅዱስ ጳውሎስ ለዕብራውያን ክርስቲያኖች ሲጽፍ እንዲህ ይላል፡- “እንግዲህ እነዚህ የሚያህሉ ምስክሮች እንደ ደመና በዙሪያችን ካሉልን እኛ ደግሞ ሸክምን ሁሉ የኃጢአትንም ጭንቀት ከእኛ አስወግደን ከፊታችን ያለውን ሩጫ በትዕግሥት እንሩጥ፡፡” (ዕብ. ፲፪፥፩-፪) ይህ ሩጫ ወደ ክብር አክሊል ያደርሰናል፡፡    

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

ክረምቱ ለገበሬው ከባድ የሥራ ወቅት ነው፡፡ ማጡንና ድጡን፣ ዝናቡንና ጎርፉን ታግሦ በሬዎቹን ጠምዶ ሲያርስ፣ ሲጎለጉልና ምድሪቱ ዘር ታቀበል ዘንድ ሲያዘጋጅ ይቆያል፡፡ እግዚአብሔርም መልካም ፍሬ እንደሚሰጠው በማመን ዘሩን ወዳለሰለሰው መሬት ይበትናል፤ ይንከባከባል፣ አረሙንም እየነቀለ ለፍሬ ይበቃ ዘንድ ብርሃንን እየናፈቀ በተስፋ ይቆያል፤ ክረምቱ አልፎም የመጸው ወቅት ይተካል፡፡ ተራሮች፣ ሜዳና ሸንተረሩ ሁሉ ልምላሜን ይላበሳሉ፣ አበቦች ይፈካሉ፤ ገበሬው በክረምት ሲደክምበት የከረመውን እርሻ በልምላሜ ያጌጣል፣ ፍሬ ለመያዝም ደረስኩ ደረስኩ እያለ የገበሬውን ልብ በተስፋ ይሞላል፡፡

በቤተ ክርስቲያናችን በዚህ በልምላሜ ወቅት ከመስከረም ፳፮ ጀምሮ ያሉት ፵ ቀናት ዘመነ ጽጌ ተብሎ ይጠራል፡፡ ይህ ወቅት ቅድስት ቤተ ክርስቲያናችን እመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ከልጇ ከጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ፣ ከአረጋዊው ዮሴፍና ሰሎሜ ጋር ወደ ግብፅ የተሰደደችበትን ጊዜ ታስባለች፡፡

በእነዚህ ሳምንታትም ዕለተ ሰንበት ከዋዜማው ጀምሮ ሊቃውንተ ቤተ ክርስቲያን፣ ካህናትና ምእመናን ከምሽቱ ሦስት ሰዓት ጀምሮ የእመቤታችንን ስደት በማስመልከት በአባ ጽጌ ድንግል የተደረሰውን “ማኅሌተ ጽጌ” ፣ የተሰኘው ድርሰቱ፣ በቅዱስ ያሬድ መዝሙር እመቤታችንና ጌታችንን ወደ ግብፅ የተሰደዱበትን ወቅት በማስመልከት ያመሰገነበትን ጸሎት እንዲሁም በዝማሬ፣ በሽብሸባ፣ በእልልታና በጭብጨባ በድምቀት ያነጋሉ፡፡ እመቤታችንን በአበባ፣ ጌታችን መድኃኒታችን ኢያሱስ ክርስቶስን ደግሞ በፍሬ እየመሰሉ ሊቃውንቱ ያመሰግናሉ፡፡

አዳም የእግዚአብሔርን ትእዛዝ በመተላለፉ ምክንያት የዲብሎስ ባሪያ ሆነ፤ ፈጣሪውን አጥቷልና ተሸሸጎ የጸጸት ዕንባን አነባ፡፡ የአዳምን መጸጸት የተመለከተው እግዚአብሔርም “ከአምስት ቀንና ግማሽ ቀን በሃላ እምርሃለሁ፤ ይቅርታም አደርግልሃለሁ፤ በይቅርታ ብዛትና በምሕረቴ ብዛት ወደ አንተ ቤት እወርዳለሁ፤ በወገንህም ከርስ አድራለሁ፤ ይህ ሁሉ ስለ አንተ ደኅንነት ሆናል፡፡” (ቀሌ. ፫፥፲፱) በማለት ቃል ኪዳን ገባለት፡፡ ጊዜው ሲደርስም አዳምና ልጆቹን ከዲያብሎስ ባርነት ነፃ ያወጣ ዘንድ በቅዱስ ገብርኤል ብስራት ከእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ከሥጋዋ ሥጋን ከነፍሷ ነፍስን ተዋሕዶ በቤተልሔም በከብቶች ግርግም ተወለደ፡፡

ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርሰቶስ ከእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ሲወለድ ሰብአ ሰገል ከምሥራቅ ወደ ኢየሩሳሌም መጡ፡፡ እንዲህ ሲሉ፡- “ኮከቡን ከምሥራቅ አይተን እንሰግድለት ዘንድ መጥተናልና የተወለደው የአይሁድ ንጉሥ ወዴት ነው?” ሲሉ ጠየቁ፡፡ በይሁዳ፣ በገሊላና በሰማርያ የሮማውያን ተወካይ የነበረው ንጉሥ ሄሮድስ የጌታችን ንግሥና ምድራዊ ንግሥና መስሎት መንግሥቴን ሊቀማኝ ነው ብሎ ደነገጠ፡፡ ፊሪሳውያን “መሲህ ተወልዶ ከሮማውያን አገዛዝ ነፃ ያወጣናል፡፡” ብለው ያምኑ እንደነበር ስለሚያውቅም ይህ የተፈጸመ መስሎት ጭንቀቱ በረታ፡፡ የተወለደውን ሕፃንም ለመግደል ተነሣ፡፡ (ማቴ. ፪፥፩-፫)

ሄሮድስም ሰብአ ሰገልን አስጠርቶ “ሄዳችሁ የዚህን ሕፃን ነገር ርግጡን መርምሩ፣ ያገኛችሁትም እንደሆነ እኔም መጥቼ እሰግድለት ዘንድ በእኔ በኩል ተመልሳችሁ ንገሩኝ” በማለት ተናገራቸው፡፡ (ማቴ. ፪፥፰) ሰብአ ሰገልም በኮከቡ እየተመሩ ጉዞአቸውን ቀጥለው ጌታችንን ከእናቱ ጋር አገኙት፤ ተንበርክከው ሰገዱለት፤ ወርቅ፣ ዕጣን፣ ከርቤ እጅ መንሻ አቀረቡለት፡፡ የእግዚአብሔር መልአክ ወደ ሄሮድስ እንዳይመለሱ፤ ነገር ግን መንገድ ቀይረው ወደ ሀገራቸው እንዲሄዱ በነገራቸው መሠረት በሌላ መንገድ ወደ መጡበት ተመለሱ፡፡

እነርሱም ከሄዱ በኋላ እነሆ የጌታ መልአክ በሕልም ለዮሴፍ ታይቶ “ሄሮድስ ሕፃኑን ሊገድለው ይፈልገዋልና ተነሥ፤ ሕፃኑንና እናቱን ይዘህ ወደ ግብጽ ሽሸ፤ እስክነግርህም በዚያ ተቀመጥ አለው፡፡” አረጋዊው ዮሴፍም ሳይጠራጠር እመቤታችንና ጌታችንን እንዲሁም ረዳት ትሆናቸው ዘንድ ሰሎሜን አስከትሎ “ልጄን ከግብፅ ጠራሁት” ተብሎ በነቢይ የተነገረው ፈጸም ዘንድ ወደ ግብፅ ወረደ፡፡ (ማቴ. ፪፥፲፫-፲፬) ሄሮድስም ሰብአ ሰገል እንዳታለሉት በተረዳ ጊዜ ጌታችን መድኃኒታችን ኢያሱስ ክርስቶስን ያገኘ መስሎት የቤተልሔምን አንድ መቶ አርባ አራት ሺህ ሕፃናትን በግፍ አስገደለ፡፡ ቤተልሔምና አውራጃዎቿም ሄሮድስ ባስገደላቸው ሕፃናት ደም ተጥለቀለቀች፡፡

ለሦስት ዓመት ከስድስት ወር በግብፅ ብዙ ጸዋትወ መከራዎችን እየተቀበሉ ከቆዩ በኋላ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስን ይፈልገው የነበረው ሄሮድስ ሞተ፡፡ ሄሮድስም ከሞተ በኋላ እነሆ የጌታ መልአክ በግብፅ ለዮሴፍ በሕልም ታየው፡፡ እንዲህ ሲል፡- “የሕፃኑን ነፍስ የሚሹ ሙተዋልና ተነሥተህ ሕፃኑንና እናቱን ይዘህ ወደ እስራኤል ሀገር ሂድ” አለው፡፡ ኅዳር ፮ ቀንም ግብፅ ከምትገኘው ቁስቋም የምትባል ቦታ ደረሱ፡፡ በዚያም የእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ቤተ ክርስቲያን ቅዳሴ ቤት ተከበረ፡፡ አረጋዊው ዮሴፍም ሕፃኑንና እናቱን ይዞ ወደ እስራኤል ምድር ገባ፡፡” (ማቴ. ፪፥፲፱-፳፩)

ይህንን የእመቤታችን ከልጇ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ጋር ወደ ግብፅ መሰደድን፣ በዚያም የደረሰባቸውን መከራ በማሰብ ኦርቶዶክሳውያን ምእመናን በረከት ያገኙ ዘንድ በጾም፣ በስግደት እንዲሁም ልዩ ልዩ የትሩፋት ተግባራትን በመፈጸም ወቅቱን ያስቡታል፡፡ ኅዳር ፮ ቀንም የእመቤታችንን ወደ ቁስቋም መድረስ ምክንያት በማድረግ በቁስቋም ማርያም ቤተ ክርስቲያን ከዋዜማው ጀምሮ በሰዓታቱ፣ በዝማሬ በማሳለፍ፣ ታቦት ወጥቶም በሥርዓተ ንግሥ ይጠናቀቃል፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

ክፍል ሁለት

የሁለተኛ ዓመት የከፍተኛ ትምህርት ተቋም ተማሪ ነኝ፤ ተወልጄ ያደግሁት በአነስተኛ የገጠር ከተማ ነው፡፡ በመንደራችን ጫት የሚቅም ሰው አይደለም ጫት ምን እንደሆነ በተግባር አይታወቅም ማለት ይቻላል፡፡ ወደ ከፍተኛ ትምህርት ተቋም በገባሁ አንድ ዓመት ባልሞላ ጊዜ ውስጥ በጓደኞቼ ግፊት ጫት መቃም ለንባብ ይረዳል በሚል ሰበብ የጫት ተጠቃሚ ሆንኩ፡፡ አሁን ከጫት ቃሚነት አልፌ በተለያዩ ሱሶች ተይዣለሁ፡፡ ከእነዚህ ሱሰሶች ለመላቀቅ በተለያዩ ጊዜያት ሞክሬአለሁ፤ ነገር ግን አልተሳካልኝም፡፡ ይህ የሁል ጊዜ ጭንቀቴ ነውና ምን ትመክሩኛላችሁ?

ገብሬ (ከሐዋሳ ዩኒቨርሲቲ ግቢ ጉባኤ)

“ከሱስ መላቀቅ አቃተኝ” በሚል ገብሬ (ከሐዋሳ ዩኒቨርሲቲ ግቢ ጉባኤ) ልኮልን በክፍል አንድ ዝግጅታችን ከተያዘባቸው ልዩ ልዩ ሱሶች በቁርጠኝነት መውጣት እንዲችል መ/ር ፍቃዱ ሳህሌ ሁለት መሠረታዊ ነጥቦችን አንስተዋል፡፡ እነዚህም፡- ምክንያቱን በሚገባ መመርመር እና የሚያስከትለውን ጉዳት ማጤን የሚሉ ንዑስ ርእሶችን አንስተው አብራርተውልናል፡፡ በክፍል ሁለት ዝግጅታችን ደግሞ ሊወሰዱ የሚገባቸው ርምጃዎች ላይ በማተኮር ያቀርቡልናል፡፡

ሀ. መወሰን

ይህ የመጀመሪያው መሠረታዊ ርምጃ ነው፡፡ አንድ ሰው ሳይወስን ምንም ነገር ማድረግ አይችልም፡፡ ከጥያቄህ እንደተዳነው ከሱሶች ለመላቀቅ ፍላጎት አለህ፤ ይህ ደግሞ ለመወሰንህ በቂ መነሻ ነው፡፡ ፍላጎትና ውሳኔ ግን ተመጋጋቢነት እንጂ አንድነት የላቸውም፡፡ ብዙ ሰዎች ፍላጎት ይኖራቸውና ውሳኔ የመወሰን ዐቅም ያጣሉ፡፡ ውሳኔ የመወሰን ዐቅም ምክንያቱንና ውጤቱን በሚገባ በማወቅ ላይ ተመሥርቶ በቁርጠኝነት የሚረጋገጥ የድርጊት እርሾ ነው፡፡ ለመወሰን ስንነሳም ልንጋፈጣቸው የሚገቡ ልዩ ልዩ ተግዳሮቶች መኖራቸውን መገንዘብ ይገባል፡፡ ከእነዚህም መካካል፡-

ጊዜያዊ ሕመሞች፡- በራችንን ከፍተን ያስገባናቸው ክፉ ነገሮች ወደ ሱስነት ከተቀየሩ በኋላ ዳግም በራችንን ከፍተን ውጡልን ብንላቸው በቀላሉ አይወጡም፡፡ በገቡበት ወቅት ቀስ በቀስ የተቆጣጠሯቸውን ቦታዎች በዋዛ የሚለቁ አይሆኑም፡፡ ወንበዴ የተቆጣጠራቸውን ሥፍራዎች መንግሥት አስገድዶና አስፈላጊውን መሥዋዕትነት ከፍሎ እንደሚያስለቅቅ ሁሉ እነዚህም በቆራጥ ውሳኔ ተገደው እንዲወጡ ማድረግ ያስፈልጋል፡፡ ወንበዴ ለጊዜው የተቆጣጠረውን አካባቢ አጠፋፍቶና አውድሞ እንደሚሄድ ሁሉ ሱሶችም የተቆጣጠሩትን ሰውነት አካላዊና ኅሊናዊ ጉዳት ስለሚያደርሱበት በለቀቁትም ጊዜ ክፍተቱን መልካም ነገሮች ተቆጣጥረው እስኪሞሉትና ሰውነት እስኪያገግም ድረስ መጠነኛና ጊዜያዊ ሕመሞችና ድብርት እንደሚኖር መረዳት ይገባል፡፡

ተአማኒነት ማጣት፡- በክፉ የሱሰሰኝነት ሕይወቱ ያውቁትና ይሸሹት የነበሩት የትምህርት ቤት ወይም የሥራ ጓደኞች፣ ቤተሰቦችና ልዩ ልዩ የማኅበረሰቡ አባላት ወደ ቀደመ ማንነቱ የተመለሰውን ሰው ፈጥነው ላያምኑት ይችላሉ፡፡ እንደ አንዳንድ ክፉ ጓደኛ ቀርቦ ሊያጠምዳቸው መስሏቸው ሊሸሹትም ይችላሉ፡፡ ይህ ችግር ጊዜያዊ ስለሆነ ሳትቀየምና ተስፋ ሳትቆርጥ የጀመርከውን ከሱስ የመላቀቅ ጉዞ በፍጥነት ወደፊት መገስገስ ይኖርብሃል፡፡ ቅዱስ ጴጥሮስ ይህን በማስመልከት ሲያጽናናን “በቅንነትና እግዚአብሔርን በመፍራት ግብራችሁን አሳምሩ፤ ሥራችሁን ክፉ አስመስለው የሚያሙአችሁ ሰዎች ቢኖሩ ስለ ክርስቶስ ከምትሠሩት ከሥራችሁ ደግነት የተነሣ የሚያሙአችሁ ሰዎች ያፍሩ ዘንድ፡፡” (፩ኛጴጥ. ፫፥፲፮) እንዳለው፡፡

የክፉ ጓደኞች ተቃውሞ፡- በክፉ ምክራቸው ሰዎችን እየጎተቱ ወደ ጥፋት የሚከቱ ሰዎችና በእነርሱም ላይ አድሮ ይህን የሚያሠራቸው ሠይጣን አንድ ሰው ወደ መልካምና ክርስቲያናዊ ሕይወቱ ሲመለስ ዝም ብሎ የማየት ትዕግሥት አይኖራቸውም፡፡ ስለዚህም ያ ሰው ፍላጎቱንና ውሳኔውን እንዳያሳካ ለማድረግ የቻሉትን ሁሉ ይፈጽማሉ፡፡ ቢችሉ መጀመሪያውኑ እንዳይወጣ፣ አለበለዚያም ከወጣ በኋላ ተልፈስፍሶ ወደ እነርሱ እንዲመለስ ለማድረግ የማይፈነቅሉት ድንጋይ. የማቆፍሩት ጉድጓድ አይኖርም፡፡ አሁንም ቅዱስ ጴጥሮስ ይህን በማስመልከት እንዲህ ይለናል፡፡ “የአሕዛብን ፈቃድ ያደረጋችሁበት ያለፈው ዘመን ይበቃችኋልና ዝሙትን፣ ምኞትን፣ ስካርን ወድቆ ማደርን፣ ያለ ልክ መጠጣትን፣ ጣዖት ማምለክን፡፡ እንግዲህ ዕወቁ ወደዚህ ሥራ አትሩጡ፤ ከዚህ ጎዳና ልክ መጠን ከሌለው ከዚያ ሥራም ተለዩ፤ እነሆ ከእነርሱም መካከል ሰዎች ስለ እናንተ ያደንቃሉ፤ በዚያ በቀድሞው ሥራ ሳትተባበሩዋቸው ሲያዩአችሁም ይሰድቡአችኋል፡፡” (፩ጴጥ. ፫፥፬) ይህን በማወቅ አንተም ምንም ዓይነት መከራ ቢያመጡብህ ወደ ኋላ ላለመመለስ መወሰን አለብህ፡፡

ለ. ሳያቅማሙ መፈጸም

ውሳኔ ብቻውን ምንም ያህል የተጠናና ያማረ ቢሆንም እንኳ ምንም ፋዳ አይኖረውም፡፡ የብዙዎቻችን ችግር የመወሰን ሳይሆን የመተግበር ሆኖ ነው የሚገኘው፡፡ ውሳኔህን ወደ ተግባር ለመለወጥ ሳትነሣሣም በቀጥታ የታሰርክባቸውን የሱስ ገመዶች ሁሉ በጣጥሰህ መጣል እንዳለብህ አትዘንጋ፡፡ ከሱስ እንዳትወጣ የሚፈልጉ አዛኝ የሚመስሉ ክፉ ጓደኞች “በአንድ ጊዜ ስለሚከብድህ ቀስ በቀስ እያስታመምክ ለመተው ሞክር“ ሊሉህ ይችላሉ፡፡ ይህ ግን የማዘናጊያ መንገድ እንጂ ሁነኛ መፍትሄ ኤደለም፡፡ የሚከተሉትን ነጥቦች በወጉ በመረዳትና በመጽናናት የተያዝክበትን የሱስ መረብ መበጣጠስ ብቻ ሳይሆን ወደዚያ የሚወስዱ የተለያዩ መንገዶችን ሁሉ መዝጋት ይኖርብሃል፡፡

ሰው ክቡር ፍጡር መሆኑን መረዳት፡- ሰው በትነት ተፈጥሮ በእግዚአብሔር መልክና ምሳሌ የተፈጠረ፣ በበደሉ ክብሩን ቢያጣም ወልደ እግዚአብሔር ሰው ሆኖ ወደ ቀደመ ክብሩ የመለሰው የፍጥረታት ቁንጮ ነው፡፡ ለባዊት፣ ነባቢትና ሕያዊት ነፍስ ስላለችውም በባሕርይው ዐዋቂ ሆኖ የተፈጠረ፣ የልጅነትን ጸጋ በጥምቀት በተቀበለ ጊዜም ሁሉ ኃጢአትን የሚቃወምበት ኃይልና ጸጋ የተጨመረለት ክቡር ፍጡር ነው፡፡ በዚህም የተነሣ ከመጀመሪያዋ ጀምሮ ለርኩሰት ሳይሆን ለቅድስና ጠርቶናል፡፡ (፩ኛተሰ. ፬፥፯) ሁሉ ቢፈቀድልንም ሁሉ እንደማይጠቅመንና አንዳች ሊሰለጥንብን እንደማይገባ አስተምሮናል፡፡ (፩ኛ ቆሮ. ፮፥፲፪፤ ፲፥፳፫) ቅዱስ ዳዊትም “ሰውስ ክቡር ሆኖ ሳለ አላወቀም፣ ልብ (ማስተዋል) እንደሌላቸው እንስሶች ሆነ፣ መሰላቸውም፡፡” (መዝ. ፵፰፥፳) እንዲል፡፡

እግዚአብሔርን ማወቅ፡- ይህን ስንል በባሕርይው ሳይሆን በገለጠልን መጠን ከቅዱሳት መጻሕፍትና ከሊቃውንተ ቤተ ክርስቲያን ቀርቦ ዐቅም በፈቀደ መረዳት ማለታችን ነው፡፡ ፈቃዱን፣ ሀልዎቱን ምሉዕነቱን፣ከሀሊነቱ፣ ሁሉን ቻይነቱን፣ ፍቅሩን፣ ወዘተ ባወቅን ቁጥር ወደ እርሱ የምንቀርብ እንሆናለን፡፡ ከዚያም የሚገዛን፣ የሚያዘንና የሚቆጣጠረን ሱስ ሳይሆን አምላካችን ቅዱስ እግዚአብሔር ይሆናል፡፡ በሃይማኖት መኖራችንን ዓለማ የምናስተውለውና አምነን የምንታመነው ያኔ ነው፡፡ እንዲህ ከሆነም ከእግዚአብሔር ከአንተ ጋር ስለሚሠራ የሚያሸንህፍ ምንም ዓይነት ቁሳዊ፣ ምናባዊና መንፈሳዊ ጠላት ሊኖር እንደማይችል እርግጠኛ ሁን፡፡

ምክንያተኝነትን ማራቅ፡- ምንም እንኳን ለገጠሙን ችግሮች ልዩ ልዩ ምክንያቶችን መደርደር ብንችልም ዋነኛው ተጠያቂዎቹ ግን እኛው ራሳችን ነን፡፡ ለመውጣትም በምናደርገው ትግል ዋነኞቹ ተጋዳዮች እኛው ነን፡፡ በራሳችን ጣፋት ለገጠሙን ለሚገጥሙን ችግሮች ክሳችን ውጪ ሌሎችን ተጠያቂ ለማድረግ መሞከር ከኅሊና ወቀሳም ሆነ ከእግዚአብሔር ፍርድ እንደማድን ማወቅ ዐዋቂነት ነው፡፡ በተጨማሪም ተሸናፊነትን አርቆ እችላለሁ፤ እግዚአብሔር ይረዳኛል፣ ብሎ ችግሩን መጋፈጥ ራስን በመግዛት ወደ እግዚአብሔር ለመቅረብ ያስችላል፡፡

ስለዚህ ውድ ወንድማችን የሕያው እግዚአብሔር ማደሪያ መሆንህ (፩ቆሮ. ፫፥፲፮) ኃልን በሚሰጥ በክርስቶስ ሁሉን እንምችል እና በእርሱ ከአሸናፊዎች እንደምትበልጥ ማመን ይኖርብሃል፡፡ (ፊል. ፬፥፲፫፤ ሮሜ ፰፥፴፯-፴፱) ከሱሶች ስትለያይ ከሱሰኛ ጓደኞችህም መለያየት እንደሚኖርብህ አትርሳ፡፡ በእነርሱ ምትክ መንፈሳውን ጓደኞች በመተካት፣ ጸበል በመጠመቅ፣ ወደ ቤተ ክርስቲያን በመገስገስና ንስሓ አባት ይዘህ ንስሓ በመግባት፣ ራስህን ለመንግሥተ ሰማያት ማዘጋጀት ይኖርብሃል፡፡ ከቃለ እግዚአብሔር ባለመራቅ እና ወደ ቅዱሳት መካናት ከክተርስቲያን ወንድሞችና እኅቶችህ ጋር በመጓዝ የቅዱሳንን በረከት ለማግኘት መትጋት አለብህ፡፡ ቅዱስ ጳውሎስ ይህን በተመለከተ “ብልቶቻችሁ ዓመፃ ሊያደርጉ ለርኩሰትና ለዓመፃ ባሪያዎች አድርጋችሁ እንዳቀረባችሁ እንደዚሁ ብልቶቻችሁ ሊቀደሱ ለጽድቅ ባሪያዎች አድርጋችሁ አሁን አቅርቡ፡፡” (ሮሜ፮፥፲፱) በማለት ያስተማረን ቃል የሕይወትህ መመሪ\ በማድረግ እንድትመላለስ እንመክርሃለን፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

በውጪ ዓለም ላለችው ቤተ ክርስቲያን ተረካቢ ለማፍራት እንዲሁም የከፍተኛ ትምህርት ተቋም ተማሪዎች መንፈሳዊ ሕይወታቸውንና ክርስትናቸውን ጠብቀው እንዲቆዩ ግቢ ጉባኤያትን ማጠናከር አስፈላጊ በመሆኑ በሰሜን አሜሪካ ማኅበረ ቅዱሳን የሳን ሆዜ ንዑስ ማእከል የቤይ ኤሪያ ግቢ ጉባኤ ምሥረታ ተካሂዷል፡፡

ግቢ ጉባኤው ጠንካራ ሆኖ እንዲቀጥልም ውይይት የተካሄደ ሲሆን በግቢ ጉባኤ ለመሳተፍ በተማሪዎቹ ዘንድ ከፍተኛ ፍላጎት መኖሩን በመግለጽ ለተግባራዊነቱ የሁሉም ኦርቶዶክሳውያን ድርሻ መሆኑም ተጠቁሟል፡፡

በውይይት መርሐ ግብሩም “ግቢ ጉባኤያት ለቤተ ክርስቲያን የሚጠቅሙ፣ ነገ በአገልግሎት የሚተጉ፣ በምድረ አሜሪካ ቁልፍና ታዋቂ ካምፓኒዎች ውስጥ ተቀጥረው ቤተ ክርስቲያንን የሚደግፉ በሥነ ምግባር የታነጹ ኦርቶዶክስ ባለሙያዎችን የሚያፈራ ኦርቶዶክሳዊ ተቋም ነው” ተብሏል፡፡

በተለይም በቤይ ኤርያ እና አካባቢው የሚኖሩ ወላጆች ለከፍተኛ ትምህርት ተቋም ተማሪዎቻቸው ጊዜ ሰጥተው በግቢ ጉባኤያት አገልግሎት ላይ ንቁ ተሳትፎ እንዲያደርጉ እና በቀጣይነትም ከዚህ በተሻለ ትጋት እንዲሳተፉ መምህራኑ አደራ ብለዋል፡፡

ምንጭ፡- መረጃው የማኅበረ ቅዱሳን አሜሪካ ማእከል ሚዲያ ክፍል ነው፡፡