የደረጃ ሦስት መምህራን ሥልጠና ለመጀመሪያ ጊዜ ተሠጠ

በማኅበረ ቅዱሳን የግቢ ጉባኤያት አገልግሎት ማስተባበሪያ የአቅም ማጎልበቻ ዋና ክፍል የደረጃ ሦስት የግቢ ጉባኤያት መምህራን ሥልጠና ለመጀመሪያ ጊዜ ከጥቅምት ፱ እስከ ፲፮ ቀን ፳፻፲፭ ዓ.ም መስጠቱን አስታወቀ፡፡

በማኅበረ ቅዱሳን አዳራሽ ቅድስት ቤተ ክርስቲያናችን ባፈራቻቸው መምህራን ለአንድ ሳምንት ሲሰጥ በቆየው ሥልጠምና ዐርባ የግቢ ጉባኤያት መምህራን የተሳተፉ ሲሆን፤  ነገረ ሃይማኖት፣ ነገረ ድኅነት፣ አንፃራዊ ትምህርተ ሃይማኖት፣ የመጻሕፍት ትርጓሜያት አጠናን ስልት፣ የቤተ ክርስቲያን ታሪክ፣ ትምህርት አበው በሃይማኖተ አበው እና አርአያነት ያለው የመምህራን ሕይወት በሚሉ ርእሶች ላይ በማተኮር ተሰጥቷቸዋል፡፡

ይህ የደረጃ ሦስት መምህራን ሥልጠና ለመጀመሪያ ጊዜ የተሰጠ እንደመሆኑ መጠን የቡድን ውይይት፣ የእርስ በእርስ የልምድ ልውውጥም አድርገዋል፡፡ በተጨማሪም አገልግሎት ላይ ተሰማርተው እያገለገሉ እንደመገኘታቸው ሳምንቱን ሙሉ ምሽቱን በአገልግሎት ላይ ሰፊ ልምድ ያላቸው መምህራን እየተገኙ ልምዳቸውን አካፍለዋል፡፡

ሥልጠናውን በማኅበረ ቅዱሳን የግቢ ጉባኤያት አገልግሎት ማስተባበሪያ የአቅም ማጎልበቻ ዋና ክፍል የተዘጋጀ ሲሆን፤ ደረጃ አንድ የመምህራን ሥልጠና በማእከላት፣ ደረጃ ሁለት ደግሞ በማስተባበሪያ ጽ/ቤቶች አማካይነት ይሰጣሉ፡፡ ፣ ደረጃ ሦስትን ደግሞ ለመጀመሪያ ጊዜ በዋናው ማእከል የግቢ ጉባኤያት አገልግሎት ማስተባበሪያ እንዲሰጥ በተወሰነው መሠረት ሥልጠናው ተካሂዷል፡፡

በዚህ ሥልጠናም ሠልጣኞች ሰፋ ያለ ትምህርት እና ልምድ መቅሰማቸውን በመግለጽ በሚሄዱበት ሁሉ ለቅድስት ቤተ ክርስቲያን የሚያገለግሉ ደቀ መዛሙርትን ማፍራት እንደሚያስችላቸው ተናግረዋል፡፡

ከፊት ይልቅ ትጉ (፪ኛ.ጴጥ. ፩፥፲)

በመጋቤ ሃይማኖት /  ምትኩ አበራ

ይህንን ኃይለ ቃል የተናገረው ሊቀ ሐዋርያት ቅዱስ ጴጥሮስ ነው፡፡ ኃይለ ቃሉን የምናገኘው ደግሞ በ፪ኛ ጴጥ. ፩፥፭-፲፩ ላይ ነው፡፡ ሙሉው ንባብ እንዲህ ይላል፡- “… ስለዚህ ምክንያት ትጋትን ሁሉ እያሳያችሁ በእምነታችሁ በጎነትን ጨምሩ፤ በበጎነትም ዕውቀትን፤ በዕውቀትም ራስን መግዛት፤ ራስንም በመግዛት መጽናትን፤ በመጽናትም እግዚአብሔርን መምሰል፤ እግዚአብሔርንም በመምሰል የወንድማማችን መዋደድ፤ በወንድማማችም መዋደድ ፍቅርን ጨምሩ፤ እነዚህ ነገሮች ለእናንተ ሆነው ቢበዙ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ዕውቀት ሥራ ፈቶችና ፍሬ ቢሶች እንዳትሆኑ ያድርጉአችኋልና፡፡ እነዚህ ነገሮች የሌሉት ዕውር ነውና በቅርብ ያለውን ብቻ ያያል የቀደመውንም ኃጢአቱን መንጻት ረስቷል፡፡ ስለዚህ ወንድሞች ሆይ መጠራታችሁንና መመረጣችሁን ታጸኑ ዘንድ ከፊት ይልቅ ትጉ …”

ይህንን የመጽሐፍ ቅዱስ ክፍል በጥሞናና በእርጋታ ካነበብን በኋላ መልእክቱን በጥልቀት መረዳት ያስፈልጋል፡፡ ርእሱን እናስተውል “ከፊት ይልቅ ትጉ” ነው የሚለው፡፡ እንደ እግዚአብሔር መልካም ፈቃድ በዚህ ርእስ ሦስት ነገሮችን ብቻ እናያለን፡፡ እነርሱም፡-

፩. ከፊት ይልቅ ትጉ የተባሉት እነማን ናቸው?

፪. ከፊት ይልቅ ትጉ የተባልንባቸው የትጋት አቅጣጫዎች ምንድናቸው?

፫. የተባልነውን በማድረጋችን የምናገኘው ምንድነው? የሚሉት ናቸው፡፡

. ከፊት ይልቅ ትጉ የተባሉት እነማን ናቸው?

ኃይለ ቃሉን በአስተውሎት ስንመለከተው ትጉ ብቻ ሳይል “ከፊት ይልቅ ትጉ” ነው የሚለው፡፡ ይህ ማለት ከትጋት በአፍአ ሆነው የሚያንቀላፉትንና በስንፍና ሰንሰለት ታስረው በተስፋ መቁረጥ ምንጣፍ የተኙትን አይመለከትም ማለት ነው፡፡ ይህ ማለት በትጋት ውስጥ ሆነው የአቅማቸውን እያከናወኑ ላሉት ትጉኀን ክርስቲያኖች የተነገረ ነው ማለት ነው፡፡ ሐዋርያው ትጋታቸውን ተቀብሎና አክብሮ ነው የሚጽፍላቸው ትጋታችሁ ጥሩ ነው፣ ግን ብቻውን በቂ አይደለም ይላቸዋል፡፡ አሁን በትጋታቸው ላይ ትጋትን እንዲጨምሩ ቀድሞ ከነበራቸው ትጋት በተጨማሪ የበለጠ እንዲተጉ ሲመክራቸው “ከፊት ይልቅ ትጉ” ይላቸዋል፡፡ ይህም ማለት ቀድሞ ይጾሙ፣ ይጸልዩ፣ ያገለግሉ ከነበረበት ትጋታቸው በተጨማሪ የበለጠ እንዲተጉ ይመክራቸዋል ማለት ነው፡፡

የተወደዳችሁ የእግዚአብሔር ቤተሰቦች እኛስ እንዴት ነን? እየጾምን ነው? በጸሎታችንስ እንዴት ነን? የማያቋርጥ የዕለት ተዕለት ጸሎት ይኖረን ይሆን? እንዲያው ለመሆኑ ከፊት ይልቅ እየተጋን ነው? ወይስ ከነአካቴው በመንፈሳዊ አገልግሎታችን ዝለናል? ምላሹ የራሳችሁ ሆኖ ለራሳችሁ ነው፡፡ ይኼኔ እኮ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ከፊት ይልቅ ትጉ እያለ እንኳንስ ከፊት ይልቅ ልንተጋ መደበኛውንና የሚጠበቅብንን ክርስቲናዊ ግዴታችንን እና የአገልግሎት ድርሻችንን በአግባቡ መወጣት የተሳነን ሞልተናል፡፡ ብቻ ፈጣሪ ለሁላችንም ልቡና ይስጠን፡፡

. ከፊት ይልቅ ትጉ የተባልንባቸው የትጋት አቅጣጫዎች ምንድናቸው?

እጅግ የተወደዳችሁና የተከበራችሁ አንባብያን እስቲ አንድ ጊዜ ቀና በሉና ወደ መነሻ(መሪ) ምንባባችን ተመለሱ፡፡ ሐዋርያው ቅዱስ ጴጥሮስ በቁጥር ፲ ላይ “…መጠራታችሁንና መመረጣችሁን ተጸኑ ዘንድ ከፊት ይልቅ ትጉ…” ብሎ ከመጀመሩ በፊት ከላይ እንድናነባቸውና እንድንተጋባቸው የሚያስፈልጉ ዋና ዋና ጉዳዮችን በዝርዝር አስቀምጧል፡፡ እነዚህ ጉዳዮች ስምንት ሲሆኑ፤ እነርሱም፡-

፩. እምነት                           ፭. መጽናት

፪.በጎነት                              ፮. እግዚአብሔርን መምሰል

፫. ዕውቀት                           ፯. የወንድማማች መዋደድ

፬. ራስን መግዛት                 ፰. ፍቅር ናቸው፡፡

እያንዳንዱ ክርስቲያን እነዚህን ሰፍሮና ቆጥሮ ዘወትር በሕይወቱ ውስጥ እየፈለገ ምን አለኝ? ምንስ ይቀረኛል? በማለት በትጋት እያሰላ መኖር ይገባዋል፡፡

በአርባና በሰማኒያ ቀን ከሥላሴ የጸጋ ልጅነትን ገንዘብ ያደረገ አንድ ክርስቲያን በቅድሚያ እምነት ሊኖረው ግድ ነውና ሐዋርያው በእምነት ጀመረ፡፡ እምነት ወይም ሃይማኖት ስንል ልክ እንደ አንድ ሳንቲም ሁለት አስፈላጊ ገጽታዎችን የያዘ መሆኑን ማወቅና መረዳት ያስፈልጋል፡፡ እነሱም ማመንና መታመን ይባላሉ፡፡ አንድ ክርስቲያን ሃይማኖት ወይም እምነት አለኝ ሲል በፈጣሪዬ አምናለሁ እታመንማለሁ ማለቱ ነው፡፡ ማመን ማለት ለዚህች ዓለም ሠራዒ ወመጋቢ አላት ብሎ ማመን ሲሆን መታመን ማለት ደግሞ አለ ብለን ለምናምነው አምላክ መገዛት፣ እሺ በጀ ማለት በሕጉና በትእዛዙ መጓዝ ማለት ነው፡፡ በጥቅሉ ሃማኖትና ሥነ ምግባርን ይዞ መገኘት ማለት ነው፡፡

የአንድ ክርስቲያን እምነቱ በየጊዜው ያድጋል፡፡ ይህ ማለት የማመኑና የመታመኑ ጥበብ እየተረዳው (እየገባው) ሲመጣና ራሱን ለፈጣሪና ለሕጉ ማስገዛት ሲጀምር ማመኑና መታመኑም እየጨመረ ይሄዳል ማለት ነው፡፡ ለዚህ ነው ሐዋርያው ቅዱስ ጴጥሮስ “ስለዚህ ምክንያት ትጋትን ሁሉ እያሳያችሁ በእምነታችሁ በጎነትን ጨምሩ፣ …” ብሎ ከእምነት የጀመረው፡፡ ሰው አማኝ ሆኖ የበጎነት ድርቅ ካጠቃው ደግሞ ዋጋ የለውም፡፡ አንዳንድ ሰዎች ለምሳሌ በአጽዋማት ጊዜ ውሎ ቅዳሴ እያስቀደሱ ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ይህ እኔ የምቆምበት ቦታዬ ነው እያሉ በቦታ የሚጣሉ ከሆነ እምነታቸው በውስጡ በጎነትና ቅንነት ይጎድለዋል ማለት ነው፡፡

አንዳንዱ ደግሞ በጎነት ይኖረውና በጎነቱ ግን ያለ ዕውቀት ሆኖ ይጎዳዋል፡፡ ለምሳሌ አንዳንድ ሰዎች በበጎነታቸው ገንዘባቸውንና ዕውቀታቸውን የቤተ ክርስቲያንን እምነትና ሥርዓት ለማፍረስ ለቆሙ መናፍቃንና የውስጥ ጠላቶች ሲያውሉ ይታያል፡፡ ባለማወቅ የረዱ እየመሰላቸው ማለት ነው፡፡ በረከታቸው ይድረሰንና በአንድ ወቅት የድሬዳዋ ሀገረ ስብከት ሊቀ ጳጳስ የነበሩት ብፁዕ አቡነ ዮሴፍ “ሃይማኖት ያለ ዕውቀት ጅልነት ነው፤ ዕውቀት ያለ ሃይማኖት እብደት ነው” ይሉ ነበር፡፡ ስለዚህ ነው ሐዋርያው “በእምነታችሁ ላይ ዕውቀትን ጨምሩበት” ያለው፡፡

በዕውቀት ላይ ደግሞ ራስን መግዛት እንድንጨምር ታዘናል፡፡ ምክንያቱም በራስ መግዛት መሪ ያልተዘወረ ዕውቀት የዲያብሎስ ዕውቀት ነው፤ ያስታብያል፣ ወደ እንጦሮጦስም ያስወርዳል፡፡ በራስ መግዛት ላይ መጽናትን ጨምሩበት ካላ በኋላ እንደገና በመጽናት ላይ እግዚአብሔርን መምሰል ጨምሩበት ይለናል፡፡ አንዳንድ ሰዎች “እኔ እግዚአብሔርን ብሆን ኖሮ እንዲህና እንዲያ አደርግ ነበር” እያሉ ሲዝቱ ይስተዋላል፡፡ እግዚአብሔርን መሆን ለመፍለጥና ለመቁረጥ ወይም ለማጥፋትና ለመቅሰፍ ብቻ የሚመስላቸው ናቸው፡፡ ግን እኮ እግዚአብሔርን መሆን ውስጥ በጥፊ መመታትና መሰቀል መሸከምም አለ፡፡ ኧረ እንደውም “የማያውቁትን ያደርጋሉና ይቅር በላቸው” ማለትም አለበት፡፡ እንግዲህ እግዚአብሔርን መምሰል ማለት ሆደ ሰፊ፣ ነገር አላፊ፣ ይቅር ባይ፣ ቻይና ታጋሽ መሆን ስለ ሌሎች ራስን አሳልፎ መስጠት ማለት መሆኑን ልብ ልንል ያስፈልጋል፡፡ እስኪ ቆም ብለን ራሳችንን እንመርምር፡፡

ሐዋርያው አላበቃም እግዚአብሔርን በመምሰል ላይ የወንድማማች መዋደድን ጨምሩበት ማለትም የሰፈሬ፣ የመንደሬ፣ የእናትና አባቴ … ከሚለው የወጣ የመጀመሪያውን ሰው አዳምን መሠረት ያደረገ ወንድማማችነትን ገንዘብ አድርጉ ማለቱ ነው፡፡ በዚህ የወንድማማች መዋደድ ላይ ፍቅርን ጨምሩ ይለናል፡፡ ፍቅር ምንድነው? ፍቅር እግዚአብሔር ነው፡፡ እግዚአብሔርን ምስክር ያደረገ ከሸፍጥና ከጨለማ ሥራ የጸዳ፣ ፍቅርን ያዙ ሲለን ነው፡፡ አንድም ፍቅር በቅዱስ ጳውሎስ አስተምህሮ (፩ኛቆሮ. ፲፫) የሚታገሰውን፣ የማይቀናውን፣ የማይመካውን፣ የማይታበየውን፣ የማይበሳጨውን፣ ከእውነት ጋር ደስ የሚለውን ቸርነት የሚያደርገውን፣ … ንጹሑን ፍቅር ገንዘብ አድርጉ ይለናል፡፡

የተወደዳችሁ አንባብያን እነዚህን ከላይ የተዘረዘሩትን ስምንቱን ዋና ዋና ቁም ነገሮች ሁል ጊዜ በሕይወታችን ውስጥ እንፈልጋቸው፤ ጨምሩ እየተባልን አንዱን ይዘን ለሌላው እንድንተጋ ታዘናል፡፡ እስኪ ቆም ብለን እናስብ፡፡ በእያንዳንዳችን ሕይወት ከስምንቱ ስንቱ አሉ? ስንቱን ይዘን ስንቱ ይቀረናል? እነዚህ የክርስትናችን ትጋት አቅጣጫዎች ናቸው፡፡ እነዚህ የመንፈሳዊ አገልግሎታችን ማኅቶታት(መብራቶች) ናቸው፡፡ ስለዚህ ዘወትር በትጋት እንፈልጋቸው፡፡ አንዱን በአንዱ ላይ ለመጨመር እንትጋ ፈጣሪያችን መትጋትን ያድለን ዘንድ ቅዱስ ፈቃዱ ይሁንልን፡፡

. የተባልነውን በማደረጋችን የምናገኘው ምንድነው?

የተወደዳችሁና የተከበራችሁ አንባብያን እንግዲህ ከላይ እንዳስቀመጥነው ስምንቱን የትጋት አቅጣጫቻዎቻችንን ተከትለን ባለን የቀድሞ ትጋታችን ላይ እነዚህን ገንዘብ ለማድረግ ዘወትር በትጋት ላይ ትጋት እያሳየን ከቀጠልን ምን እንደምናተርፍ ሐዋርያው በአጭር አገላለጥ አስቀምጦልናል፡፡ እንዲህ ሲል “እነዚህ ነገሮች ለእናንተ ሆነው ቢበዙ በጌታችን በኢየሱስ ክርስቶስ ዕውቀት ሥራ ፈቶችና ፍሬ ቢሶች እንዳትሆኑ ያደርጓችኋልና”(ቁ.፰)፡፡

እነዚህ ከላይ የተጠቀሱትን ስምንቱን ቁም ነገሮች እየጨመርንና እያበዛን ከሄድን ሥራ ፈቶችና ፍሬ ቢሶች እንደማንሆን በግልጽ ቋንቋ ነግሮናል፡፡ ሥራ ፈትና ፍሬ ቢስ የሚሉት ቃላቶች ሁለት ቢሆኑም ግን አንድ ናቸው፡፡ አንዱ አንዱን ይስበዋል፤ ማለትም ሰው ሥራ ፈት ሲሆን ነው ፍሬ ቢስ የሚሆነው፡፡ ፍሬ ያለ ሥራ እንደማይገኝ ሁሉ ፍሬ ቢስነትም ያለ ሥራ ፈትነት አይኖርም፡፡

ሥራ ፈትነት በሁለቱም ዓለማት ከባድ ቢሆንም በተለይ በመንፈሳዊው ዓለም ትንሽ ለየት ይላል፡፡ “ሥራ የፈታ አእምሮ የሰይጣን ቤተ ሙከራ ይሆናል” የሚል አባባል አለ፡፡ በማቴዎስ ወንጌል ምዕ.፲፪ ላይ እርኩስ መንፈስ ከሰው እንደሚወጣ (ማውጣት እንደሚቻል) ይነግረንና በዚያው ምዕራፍ ላይ “ተመልሶ ይመጣል” ይለናል፡፡ ይህንን የሐዲስ ኪዳን መተርጉማን ሲያብራሩት ከወጣ በኋላ ተመልሶ የማደር ሥልጣን የለውም ዳሩ ግን ማሰቡ አይቀርም፡፡ ሲያስብ ግን ያ ሰው ከጾም ከጸሎት በአፉ ሆኖ ከመንፈሳዊ ሕይወቱ ከመልካም ሥራው ተዘናግቶ(ተታሎ) ቢያገኘው፡- እንዲህ ይለናል፡፡ “…ወደወጣሁበት ቤቴ እመለሳለሁ ይላል ቢመጣም ባዶ ሆኖ ተጠርጎና አጊጦ ያገኘዋል፤ ከዚያ ወዲያ ይሄድና ከእርሱ የክፉትን ሰባት ሌሎችን አጋንንት ከእርሱ ጋር ይወሰዳል፤  ገብተው በዚያ ይኖራሉ፡፡ ለዚያ ሰው ከፊተኛው ይልቅ የኋለኛው ይብስበታል …” (ማቴ.፲፪፥፵፬-፵፭)፡፡

እንግዲህ ልብ አድርጉ የሥራ ፈት አእምሮ ለሰይጣን የተጠረገና ያጌጠ ቤቱ መሆኑን እየነገረን ነው፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ ስለ ሥራ ፈቶች ብዙ ይነግረናል፡፡ ሥራ ፈቶች የራሳቸውን ነፍስ ከማስኮነን አልፈው ለሌሎች ሰዎችም ጭምር አዋኪዎች ናቸው፡፡ አይሁድ እንኳን በአቅማቸው የሚፈልጉትን ተንኮል ከግብ ለማድረስ ሥራ ፈቶችን ይጠቀሙባቸው ነበር፡፡ ለምሳሌ በአንድ ወቅት ሐዋርያው ጳውሎስን በተቃወሙት ጊዜ እነዚህኑ ሥራ ፈቶች እንደተጠቀሙባቸው መጽሐፍ ቅዱስ ይነግረናል፡፡ “… አይሁድ ግን ቀንተው ከሥራ ፈቶች ክፉ ሰዎችን አመጡ፣ ሕዝቡንም ሰብሰው ከተማውን አወኩ” (ግ.ሐዋ.፲፯፥፭)፡፡

በዚህ በሥጋዊው ዓለም እንኳን ክፉ ሰዎች የክፋታቸውን ጥግ ለመግለጥና ለማሳየት በፈለጉ ጊዜ የሚጠቀሙባቸው እነዚህኑ ሥራ ፈቶችን ነው፡፡ ስለዚህ በዚህ ዓለምም ቢሆን በተቻለን መጠን ሥራ ፈት ላለመሆን መትጋት አለብን፡፡ ሥራ ማለት ከቀጣሪው አካል የምንታደለው ብቻ ግን አይደለም፡፡ ራሳችን ለራሳችን ሥራ ልንሰጠው ይገባል፡፡ ለምሳሌ ቅዱሳት መጻሕፍትን ማነበብ፣ መጠየቅ፣ ለመረዳት መጣር ገዳማትንና አድባራትን እየሄዱ እጅ መንሳት፣ ማስቀደስ፣ በሰርክና በልዩ ልዩ የቤተ ክርስቲያን ታላላቅ የስብከተ ወንጌል መርሐ ግብራት ላይ እየተገኙ መማር በሰንበት ት/ቤትና በመንፈሳዊ ማኅበራት ውስጥ ማገልገል … ወዘተ፡፡

የተወደዳችሁ አንባብያን ሐዋርያው ቅዱስ ጴጥሮስ ከላይ ያስቀመጣቸውን ስምንት ቁም ነገሮች በመሰብሰብ ከተጠመዳችሁ ሥራ ፈቶችና ፍሬ ቢሶች አትሆኑም ብሎናል፡፡ ሥራ ፈቶችና ፍሬ ቢሶች ካልሆንን ደግሞ የሰይጣን መፈንጫ አንሆንም ማለት ነው፡፡ እንዲህ ከሆንን ደግሞ በመጨረሻ ጊዜ በኃጥአን ሊፈርድባቸው፣ ለጻድቃን ሊፈረድላቸው የሚመጣው አምላካችን “ሑሩ እምኔየ ሳይሁን ንዑ ሀቤየ ቡሩካኑ ለአቡዬ፤ እናንት የአባቴ ቡሩካን ኑ ዓለም ከተፈጠረ ጀምሮ ያዘጋጀሁላችሁን መንግሥተ ሰማያትን ውረሱ” ይለናል፡፡ ይህ እንዲሆን ግን ከፊት ይልቅ እንትጋ፡፡

ትጉኁ አምላካችን ትጋቱን ያድለን ዘንድ ቅዱስ ፈቃዱ ይሁንልን፡፡ አሜን፡፡

በዓላማ መጽናት

በቀሲስ ዐቢይ ሙሉቀን

“ምክር ሠናይት ለኵሉ ዘይገብራ፤ ለሚያደርጋት ሁሉ ምክር መልካም ናት” በማለት ነቢየ እግዚአብሔር ዳዊት እንደተናገረው ነቢያት፣ ሐዋርያት፣ ሊቃውንት በአጠቃላይ እግዚአብሔር ድንቅ ሥራውን የሚሠራባቸው ቅዱሳን አባቶቻችን እኛ ከእግዚአብሔር ጋር ሊኖረን የሚገባው ኅብረት መሰናክል እንዳይገጥመውና በአግባቡ ጸንተን እንድንኖር ይመክሩናል። የአበው ምክር እኛ ላሰብነው ዓላማ ታማኝ እንድንሆን፣ በዚች ውጣ ውረድ በበዛባት ዓለም ስንኖር ሊደርስብን በሚችለው መከራ ሳንሸነፍ በዓላማችን ጸንተን ልንደርስበት ካሰብነው ግብ መድረስ እንዳለብን ነው።

በዓላማ መጽናት ማለት ምክንያት እየፈለጉ ያቀዱትንና ሊያከናውኑት ያሰቡትን ከመተው መቆጠብ ነው። ሰዎች በዓላማቸው ሲጸኑ ዓላማቸውን ሊያሰናክል የሚመጣባቸውን መሰናክል ሁሉ ጥበበኛው ሰሎሞን “ትዕግሥት ታላቁን ኃጢአት ያስተሠርያልና የገዢ ቁጣ የተነሣብህ እንደሆነ ሥፍራህን አትልቀቅ” በማለት እንደገለጸው በትዕግሥት ያልፉታል። (መክ. ፲፣፬) የገዢ ቁጣ ከባድ ነው፤ ይሁን እንጂ በትዕግሥት ሲያልፉት ሥርየተ ኃጢአትን፣ በክብር ላይ ክብርን፣ በጸጋ ላይ ጸጋን ያጎናጽፋልና ጥበበኛው በዓላማህ ጽና፣ ስፍራህን አትልቀቅ እያለ ይመክረናል።

ሐዋርያው ያዕቆብም “መከራን የሚታገሥ ሰው ብፁዕ ነው፤ ተፈትኖ እግዚአብሔር ለሚወዱት ተስፋ ያደረገላቸውን የሕይወት አክሊል ይቀበላልና።” በማለት በዓላማ ብንጸናና የሚመጣውን መከራ ብንታግሥ ልናገኘው የምንችለውን የሕይወት አክሊል እንደሚሰጠን ያስረዳናል። (ያዕ. ፩፥፲፪)

ከዓላማ ጽናት ጋር ተያይዞ መልካም አርአያ የሚሆኑን ታሪኮች በመጽሐፍ ቅዱስ በስፋት የተጠቀሱ ሲሆን ጥቂቶቹን እንመልከት፡-

“ጌታችን ኢየሱስም በቢታንያ በለምጻሙ በስምኦን ቤት ሳለ ዋጋው እጅግ ብዙ የሆነ ሽቱ የሞላበት የአልባስጥሮስ ብርሌ የያዘች ሴት ወደ እርሱ መጣች፤ ጌታችን ኢየሱስም በማዕድ ተቀምጦ ሳለ በራሱ ላይ አፈሰሰችው፡፡ ደቀ መዛሙርቱ ይህን ባዩ ጊዜ ተቆጥተው እንዲህ አሉ፡፡ ይህች ሴት ይህን ያህል ሽቱ አጠፋች ይህ በብዙ ዋጋ ተሸጦ ለድኾች ምጽዋት ይሰጥ ዘንድ ይቻል ነበርና፡፡ ጌታችን ኢየሱስም ዐወቀባቸውና እንዲህ አላቸው “ይህችን ሴት ለምን ታዳክሟታላችሁ ለእኔ መልካም ሥራን ሠርታልኛለችና፤ ድሆችንስ ዘወትር ታገኟቸዋላችሁ በወደዳችሁም ጊዜ በጎ ታደርጉላቸዋላችሁ፤ እኔን ግን ዘወትር የምታገኙኝ አይደለም፡፡ እርሷ ይህን በራሴ ላይ ያፈሰሰችውን ሽቱ ለቀብሬ አደረገችው፡፡ እውነት እላችኋለሁ ይህ ወንጌል በዓለሙ ሁሉ በሚሰበክበት ቦታ ይህች ሴት ያደረገችው ለእርሷ መታሰቢያ ሆኖ ይነገራል፡፡” (ማቴ.፳፮፥፮-፲፫)፤ (ማር.፲፬፥፫-፱)፤ (ዮሐ. ፲፪፥፩-፰)

ይህች ሴት ያሰበችውን ዓላማ ለማሳካት እጅግ የሚደንቅ ጽናት የሚታይባት ናት፡፡ የተጠራችው በክብር ነው “ኃጥኣንን ወደ ንስሓ እንጂ ጻድቃንን ልጠራ አልመጣሁም” እንዲል። (ሉቃ. ፭፥፴፪) ስለዚህ ሰው ደግሞ በክብር ሲጠራ “ጠሪዬ አክባሪዬ” እንዲሉ አበው አክባሪዋን ሰማያዊውን ሙሽራ ሊያከብር የሚችል ዋጋው እጅግ ውድ የሆነ ሽቱ ይዛ ሄደች፡፡

ይህች ሴት ወደ ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከመሄዷ በፊት ግን ዲያብሎስ ያዘጋጃቸውን መሰናከያ ፈተናዎችን አልፋለች፡፡

በመጀመሪያ ደረጃ ይህች ሴት ዘማ የነበረችና ዝሙትን መተዳደሪያዋ ያደረገች ነበረች፡፡ ውበቷና ደም ግባቷ ብዙዎችን ያንበረከከ፣ ፈላጊዋ ስፍር ቁጥር የሌለው ሆኖ ሳለ ወደ ልቧ ስትመለስ ስትሠራ የነበረው ሥራ ጸያፍና በሰውም በእግዚአብሔርም ዘንድ የተጠላ እንደነ ተረዳች፡፡ የዘወትር መተዳደሪያዋን ዘግታ፤ ዳግም ወደ ዝሙት ሥራዋ ላለመመለስ የወሰነችው ውሳኔ ጽናቷን ያለመክታል፡፡ ዓላማና ፍላጎቷ ያንን የተጠላና ነውር የሆነውን ሥራ መተውና ወደ ፈጣሪዋ መመለስ ነበርና ወሰነች፡፡

ቀጥላ ያደረገችው ግን የሚገርም ነው፡፡ ስትፈጽመው የነበረው የዝሙት ሥራ ከእግዚአብሔር እንደለያት ስትረዳ በዝሙት ያጠራቀመችውን ገንዘብ ሰብስባ ውድ ሽቱ ገዝታ ለጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ትቀባው ዘንድ ወደ ገበያ ወጣች፡፡ መውጣቷ መልካም ቢሆንም በመንገድ የጠበቃት ግን እጅግ ፈታኝ ባላጋራ ስለነበር በዓላማዋ ጸንታ ማለፍን ከእርሷ ይጠበቅ ነበር፡፡

ዲያብሎስ በለመደችው ወንድ መልክ ተገልጦ በመንገድ ጠብቆ ዝም ብሎ አላሳለፋትም፡፡ “እንግዳ ወንድ መጥቶብሽ ለእርሱ ልትቀቢው ሽቱ ልትገዢ ትሄጃለሽ?” አላት፡፡ እርሷም “አዎን፡፡ ከዚህ ዓለም ልዩ የሚሆን ጌታ መጥቷል” በማለት መለሰችለት፡፡ ዲያብሎስ በመልሷ እየተናደደ ሌላ ጥያቄ ደግሞ እንዲህ ሲል አቀረበላት “ፍቅሩ ያላለቀለት ወንድ መጥቶብሽ ለዚያ ልትቀቢው ሽቱ ልትገዢ ትሄጃለሽ?” አላት፡፡ እርሷም መልሳ “አዎን፡፡ ፍቅር ሰሐቦ ለወልድ ኃያል እመንበሩ ወአብጽሆ እስከ ለሞት፤ የሰው ፍቅር አገብሮት ሊሞት መጥቷል” ስትል መለሰች፡፡ ለሦስተኛ ጊዜ ተስፋ ሳይቆርጥ ”በጥቂት ገንዘብ ብዙ ገንዘብ የሚሰጥ ነጋዴ መጥቶብሽ ለእርሱ የምትቀቢው ሽቱ ልትገዢ ትሄጃለሽ?” ሲል ጠየቃት፡፡ እርሷም መልሷ “አዎን፡፡ በጥቂት ትሩፋት ብዙ ክብር የሚሰጥ ኢየሱስ ክርስቶስ መጥቷልና ለእርሱ የምቀባው ሽቱ ልገዛ እሄዳለሁ” ብላ ስሙን ስትጠራበት እንደ ትቢያ በኖ፣ እንደ ጢስ ተኖ ጠፍቶላታል፡፡

ዲያብሎስ ከአንድም ሦስት ጊዜ ሊያሰናክላት ጥረት አድርጓል፡፡ ነገር ግን ዓላማዋ ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስን ማግኘት፣ በፊቱም መንበርከክና ስለ ኃጢአቷ እያለቀሰች ሽቱውን ትቀባው ዘንድ ነውና ዲያብሎስ ያቀረበላትን የማሰናከያ መንገዶችን ሁሉ በዓላማዋ በመጽናት በአምላኳ በጌታዋ ስም ድል ነሳችው፡፡

ስጦታውንም ስንመለከት ውድ የሚያደርገው ከእሷ ጥረትና ቅንነት አንጻር እንጂ ለጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ይህ የሚመጥን ሆኖ አይደለም፡፡ ዙፋኑ እንኳ በሰማያውያን ሱራፌል በሰማያዊው ማዕጠንት የሚታጠን ጌታ ምድራዊ ሽቱ እንዴት ሊመጥነው ይችላል? ሊሆንም አይችልም፡፡ ሃያ አራት ሰዓት ሙሉ ከምስጋና የማይለዩ ንጹሐን፣ ቅዱሳን፣ ትጉኃንና ሰማያውያን መላእክት በሚያቀርቡት ሰማያዊ ሽቱ የሚታጠን አምላክ ዕድሜ ዘመኗን በሙሉ በዝሙት የኖረች ሴት በምታቀርበው ሽቱ ለዚያውም በዝሙት በተሰበሰበ ብር በተገዛ ሽቱ እንዴት ሊወሰን ይችላል?  ግን እሷ መሐሪነቱን ተረድታለች፤ የኃጢአተኛን መመለሱን እንጂ ሞቱን የማይሻ ቸርና ይቅር ባይ አምላክ እንደሆነ ዐውቃለች፤ የዛሬ መመለሷን እንጂ የትናንትና ማንነቷን እየተመለከተ እሷን የማያሸማቅቅ ይልቁንም ቸር አባት እንደሆነ አምናለች ፡፡ ስለዚህ አደረገችው፤ ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስም የአመጣችለትን ሽቱ ደስ ብሎት ተቀበላት፡፡

እጅግ የሚገርመው ግን እሷ ያልተቆጨችበትን ውድ ሽቱ ተመልካቾችን አላስደሰታቸውም ነበር፡፡ ይህ እኮ ተሸጦ ለድኾች ቢሰጥ ይቻል ነበር በማለት አጉል ተቆርቋሪ መሰሉ፡፡ ግን ለምን ተቃወሟት የሚለውን በተወሰነ መንገድ ማየቱ የተሻለ ነው፡፡ ከተቃዋሚዎች አንዱና ዋነኛው ይሁዳ ነበር፡፡ ይሁዳ ደግሞ በዚያን ሰዓት ገንዘብ ቤት ነበርና ወደ ከረጢቱ ከሚገባው ሁሉ ከዐሥር አንድ ይደርሰው ነበር፡፡ ሽቶው የተገዛበት ዋጋ ሦስት መቶ ወቄት ወርቅ ነው፡፡ ስለዚህ ሠላሳ ወቄት ወርቅ ይደርሰው ነበር ግን ስጦታው በብር ሳይሆን በዓይነት ስለቀረበ ያን ድርሻ ማግኘት አልቻለም፡፡ በዚህ ምክንያት ለድኾች ያዘነ በመምሰል ለሱ የቀረበትን ድርሻ እያሰላሰለ ተቃውሞውን አቅርቧል፡፡

ጊዜው መልካም ነገር የሚደረግበት፣ ሰዎች ከኃጢአት ወደ ሥርየት የሚመለሱበት፣ ለበጎ ሥራ የሚነሳሱበት ነበር፡፡ በአንጻሩ ደግሞ መንፈሳዊውን ቅናት የሚያደበዝዝና ተስፋ የሚያስቆርጥ፣ ተቃውሞ የበዛበትና ሰይጣናዊው ቅናት የሰፈነበትም ነበር፡፡ በመሆኑም እግዚአብሔር የፈቀደላቸው ያላቸውን ሁሉ የሚሰጡበት፣ ለገንዘባቸው ቀርቶ ለሰውነታቸው የማይሳሱበት፣ በአንጻሩ ደግሞ ሰዎች ስለ ሰጡ የሚናደዱበት “ነጋዴ አያዝንም እሱ ስለ ከሰረ ወንድሙ እንጂ ስለ ቀረ” እንዲሉ ይህ ዓይነት ከንቱ ምኞት የሰፈነበት ነበርና በጎ በሚያደርጉት ላይ ተቃዋሚዎች በዝተው ነበር፡፡ መድኅን ዓለም ኢየሱስ ክርስቶስ ግን ሁሉን አዋቂ ነው ምን ለምን እንደሚሆን ያውቃልና በመሆኑም አክብሮ ተቀበላት። ነገር ግን ሰዎች ሲቃወሙ እሱ እንዲህ አክብሮ የተቀበለበት ምክንያት ምን ይሆን ስንል የሚከተሉትን ምክንያቶች ማየት ይቻላል፡፡

በመጀመሪያ ደረጃ እርሱ የሚገኘው በዚያ ዕለት ብቻ ነው፡፡ ኢየሱስ ክርስቶስ “ድሆችንስ ዘወትር ታገኟቸዋላችሁ በወደዳችሁም ጊዜ በጎ ታደርጉላቸዋላችሁ እኔን ግን ዘወትር የምታገኙኝ አይደለም፡፡” በማለት እንደተናገረው በአካለ ሥጋ ሆኖ ሽቱ የሚረበረብለት የሚጨበጥ የሚዳሰስ ሆኖ የምታገኝበት ጊዜ ያን ጊዜ ብቻ ነው፡፡ እዚህ ላይ ጥንቃቄ ማድረግ ያለብን ከዚያ በኋላ ከሥጋው ይለያል ማለት አይደለም፡፡ በአይሁድ እጅ ተይዞ ወደ ፍርድ የሚቀርብበት፣ ወደ መስቀል የሚወጣበት ጊዜ እንደ ደረሰና እሷ የማታገኝበት ቀን እንደሚመጣ ለማመልከት ነው፡፡

በሁለተኛ ደረጃ እሷ ወጣኒ ናትና እንዳትሰናከል ነው፡፡ በጀማሪነት ደረጃ ያለን ሰው የሚያስተምሩትን ሊመጥኑለት፣ ምን ማድረግ እንደሚገባ የቅደም ተከተል ጉዳይ ላይ ማተኮር እንደሚገባ፣ ቀስ እያለ ወደ ምን መሄድ እንዳለበት ሲያስተምር ነው፡፡ ምክንያቱም ክርስትና ቀስ በቀስ የሚለማመዱት ሕይወት ነውና፡፡ ብርሃነ ዓለም ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ “ወንድሞቼ ሆይ እኔስ የሥጋና የደም እንደ መሆናችሁ ክርስቶስንም በማመን ሕፃናት እንደ መሆናችሁ እንጂ እንደ መንፈሳውያን ላስተምራችሁ አልቻልሁም፤ ወተትን ጋትኋችሁ ጽኑዕ መብልም ያበላኋችሁ አይደለም፤ ገና አልጠነከራችሁና፡፡” (፩ቆሮ ፫፥፩-፪) በማለት እንዳስተማረን በጀማሪነት ያለን ሰው በለመደው፣ በሚችለውና በሚወደው ነገር መሳብ ተገቢ ስለሆነ ሰማያዊው ሙሽራ ኢየሱስ ክርስቶስም የአመጣችውን ስጦታ በደስታና በአክብሮት ተቀበላት፡፡

በሦስተኛ ደረጃ አንድ ሰው ቀድሞ ምን ማድረግ እንዳለበት የሚያማክር ከሆነ እዲህ አድርግ ሊሉት ይገባል ከሆነ በኋላ ግን እንዲህ ማለት ያሰናክላልና ተዉዋት አላቸው፡፡ ተዉዋት ብቻም አይደል ያላቸው ለምን ታሰናክሏታላችሁ ነበር ያላቸው፡፡ ይህም ማለት በትርጓሜ ወንጌል እንደተጻፈው አንድ ሰው ምጽዋት መስጠት ቢፈልግና ለቤተ ክርስቲያን ልስጥ ወይስ ለነዳያን ልስጥ ብሎ ቢያማክር ሕንፃ እግዚአብሔር የሆነው የሰው ልጅ በርኀብ በጥም እየተሠቃየ ሕንፃ ቤተ ክርስቲያንን ገንባ ከማለት ቅድሚያ ለሰው ልጅ መስጠት እንዳለበት ማስገንዘብ ይገባል፡፡ ሰውየው በራሱ ተነሳሽነት ካደረገው በኋላ ግን እንዲህ ማድረግ አልነበረብህም ቢሉት ጭራሽ በጎ ሥራ በመሥራቱም ተጸጽቶ ለወደፊቱም መልካም ነገርን ከማድረግ ሊቆጠብ ስለሚችል የሠራውን መልካም ሥራ ጥሩ እንዳደረገ ማበረታታት ይገባል፡፡ እንግዲህ ይህን ሁሉ ምሥጢር የሚያውቀው ማዕምረ ኅቡአት ኢየሱስ ክርስቶስ የመጣለትን ክቡር ስጦታ አክብሮ ተቀብሏል፡፡

ከማርያም እንተ እፍረት የምንማራቸው በርካታ ቁም ነገሮች አሉን፡፡ እነርሱም፡- ለበጎ ነገር መሽቀዳደምን፣ የዓላማ ጽናትን ይልቁንም ለንስሓ መዘናጋት እንደሌለብን መረዳት እንችላለን፡፡ ትርጓሜ ወንጌል እንደሚነግረን ማርያም እንተ እፍረት ይህ ቀረሽ የማትባል መልከ መልካም ነበረች፡፡ ከዕለታት አንድ ቀን መላ ሰውነቷን በሚያሳይ በቁም መስተዋት ራሷን እየተመለከተች ግን ያን የሚመስል ውበት እንደሚያልፍ እንደሚረግፍ ተረዳች፡፡ ለዚህ መድኃኒቱ ደግሞ ንስሓ መግባት እንደ ሆነ ተረዳችና ዘመኗን ሙሉ በዝሙት የአጠራቀመችውን ገንዘብ በመያዝ ሥርየትን ለሚያድለው፣ ኃጢአትህ/ሽ ተሰርዮልሃል/ሻል ለሚለው ሊቀ ካህናት መድኅን ዓለም ኢየሱስ ክርስቶስ የሚገባውን ሽቱ ገዝታ ወደ እሱ ሄደችና ማድረግ የሚገባትን አደረገች፡፡

ማርያም እንተ እፍረት ወደ ልቧ በተመለሰች ጊዜ ሳትውል ሳታድር ፈጥና ነው ንስሓን ወደሚቀበለው ሊቀ ካህናት የሄደችው፡፡ ይህ ብቻ አይደለም በመንገድ ላይ የዲያብሎስን ፈተና በድል ብትወጣውም ወደ ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ከደረሰችም በኋላ በደቀ መዛሙርቱ በተለም በአስቆርቱ ይሁዳ መሰናክሎች ገጥመዋታል፡፡

ከደቀ መዘሙርቱ መካከል አዛኝ ለድሆች በጎ አሳቢ በመምሰል ይህ ተሸጦ ለድሆች ሊሰጥ በተገባ ነበር በማለት ያደረገችውን ሥራ እንደ ጥፋት ቆጥረውት ነበር፡፡ ነገር ግን በፈጣሪዋ ፊት ተንበርክካለችና የዓላማዋን ጽናት፣ የልቧን መሻት ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ አውቋልና እርሷ ሳትሆን ስለ እርሷ ክርስቶስ “መልካም አደረገች ለምን ታሰናክሏታላችሁ” በማለት ሥራዋን አደነቀላት፡፡ እንዲያውም ይህ የእሷ ሥራ በአራቱም ወንጌላውያን ሲነገር እንደሚኖር በመግለጽ አስረዳቸው፡፡ ማሰናከያዎቹንም ሁሉ አስወገደላት፡፡

ስለዚህ እኛም ወደ መልካም ነገር ስንሄድ በየመንገዱ እየጠበቀ ለዚያውም በምናውቀውና በምንወደው አካል ዲያብሎስ እያደረ እንዳያሰናክለን ትጥቃችንን ልናጠብቅ፣ በዓላማችንም ልንጸና ይገባል፡፡

በተጨማሪም በመጽሐፍ ቅዱስ በዓላማቸው ጸንተው በእግዚአብሔር የተመሰከረላቸው፣ በክብር ላይ ክብር የታደላቸው፣ በርካታ ሰዎችን መጥቀስ ይቻላል።

ዮሴፍ በምድረ ግብፅ ያውም በስደት ላይ ሳለ በዓላማው በመጽናቱና በወጣትነት ዘመን እያለ እንኳን የወጣትነት ስሜት ሳያሸንፈው በፈርዖን ሚስት የቀረበለትን የዝሙት ጥያቄ ሳያመነታ በድል ተወጥቶታል፤ በንጉሡ ፈርዖን ዘንድም እንዲከበር፣ ቤተሰቦቹን ከነበረው ረኀብ እንዲታደግ ዛሬም ሕያውና ዘለዓለማዊ ስም ከፈጣሪው ዘንድ ተሰጥቶት በመልካም አርዓያነቱ ስንጠራው እንኖራለን። ይህ ማለት ግን መከራውን በትዕግሥት አልፎት እንጂ ምንም ዓይነት ፈተና ሳይገጥመው ስለ ኖረ አልነበረም።

ሌላው በዓላማ ስለ መጽናት ከሚያስገነዝቡን ታሪኮች መካከል የፃድቁ የኢዮብ ሕይወት ነው፡፡ ዲያብሎስ ለእግዚአብሔር ያለውን ፍቅር አስጥሎ ልጆቹን በሞት፣ ሀብት ንብረቱን በማውደም፣ እርሱንም ከራስ ጠጉሩ እስከ እግር ጥፍሩ በደዌ ቢመታም፤ ሚስቱንና ወዳጆቹን ቢያስነሳበትም እግዚአብሔርን ረግሞ እንዲሞት ቢገፋፉትም በዓላማው በመጽናት “እግዚአብሔር ሰጠ እግዚአብሔር ነሣ፤ የእግዚአብሔር ስም የተመሰገነ ይሁን” በማለት ከዲያብሎስ ወጥመድ አምልጧል፡፡

ከላይ የተጠቀሱት ባለ ታሪኮችና ታሪካቸውን ጠቀስን እንጂ ጌታችን መድኀኒታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስም  ወደዚህ ምድር የመጣበት ዋናው ዓላማ የሰውን ልጅ ወደ ቀደመ ክብሩ ለመመስና የገባውን ቃል ለመፈጸም ሲሆን በሥጋው በዲያብሎስ ተፈትኗል፡፡ ዲያብሎስ ሦስት ዋና ዋና ፈተናዎችንም አቅርቦለታል፡፡ ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ወደ ምድረ በዳ ሄዶ ዐርባ ቀንና ዐርባ ሌሊት ጾመና ከጸለየ በኋላ ተራበ፡፡ የሚፈታተነውም ዲያብሎስ ቀርቦ “አንተ የእግዚአብሔር ልጅ ከሆንህስ እነዚህን ድንጋዮች ዳቦ እንዲሆኑ እዘዝ” አለው፡፡ ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስም መልሶ ሰው የሚኖረው ከእግዚአብሔር አፍ በሚወጣው ቃል ሁሉ እንጂ በእንጀራ ብቻ እንዳይደለ ተጽፏል፡፡” በማለት ድል ነስቶታል፡፡ ነገር ግን ዲያብሎስ ስልቱን በመቀየር በሌላ ፈተና ደግሞ መጣበት፡፡ ወደ ቅድስት ከተማ ወስዶ በቤተ መቅደሱ ጫፍ ላይ አቁሞት “አንተ በእውነት የእግዚአብሔር ልጅ ከሆንህስ ከዚህ መር ብለህ ወደ ታች ውረድ ይጠብቁህ ዘንድ ስለ አንተ መላእክቱን ያዝዝልሃል፤ እግርህም በድንጋይ እንዳትሰነካከል በእጃቸው ያነሱሃል ተብሎ ተጽፏልና” አለው፡፡ ጌታችንም “አምላክህ እግዚአብሔርን አትፈታተነው ተብሎ ደግሞ ተጽፏል” ሲል ድል ነሣው፡፡ ዲያብሎስ ለሦስተኛ ጊዜ እጅግ ረጅም ወደ ሆነ ተራራ አውጥቶት “የዓለሙን ሁሉ መንግሥታት ክብራቸውንም ሁሉ አሳየው፡፡ ብትሰግድልኝ እጅ ብትነሳኝም ይህን ሁሉ እሰጥሃለሁ” አለው፡፡ ከዚህም በኋላ ጌታችን ኢየሱስ “አንተ ሰይጣን ከአጠገቤ ሂድ ለጌታህ ለእግዚአብሔር ስገድ እርሱንም ብቻ አምልክ ተብሎ ተጽፋል” አለው፡፡ ከዚህም በኋላ ዲያብሎስ ተወው እነሆም መላእክት ሊያገለግሉት መጡ ይለናል መጽሐፍ ቅዱስ፡፡ (ማቴ.፬፥፩-፲፩)፡፡

ዛሬም እኛ በእግዚአብሔር ቸርነት ፈተናውን ሁሉ እናልፋለን እንጂ ሰው በራሱ ምንም ማድረግ እንደማይችል ጌታችን መድኀኒታችን ኢየሱስ በመዋዕለ ሥጋዌው ሳለ “እኔ የወይን ግንድ ነኝ፤ ቅርንጫፎቹም እናንተ ናችሁ፤ በእኔ የሚኖር እኔም በእርሱ ብዙ ፍሬ የሚያፈራ እርሱ ነው፤ ያለ እኔ ምንም ልታደርጉ አትችሉምና” ብሎ እንዳስተማረን ፈተናውን ያርቅልን ዘንድ እየተማጸንን በሥራም እየገለጥን እርሱን መስለን ልንኖር ይገባናል፡፡ እንደ ቃሉ ተመላልሰን፣ የሚፈታተነን ዲያብሎስ በመንፈሳዊ ጦር ማለትም በጾም፣ በጸሎት እና በስግደት እንዲሁም መንፈሳዊ ትሩፋትን በመሥራት ንስሓ ገብተን እግዚአብሔር አምላካችንም ንስሓችንን ተቀብሎ መሰናክሎችን ሁሉ የምናልፍበትን ኃይል እንደሚሰጠን አምነን እስከ መጨረሻው በዓላማችን ጸንተን መንግሥቱን እንወርስ ዘንድ መበርታት ይገባናል፡፡ ለዚህም የእግዚአብሔር ቸርነት፣ የድንግል ማርያም አማላጅነት፣ የቅዳሳን ቃል ኪዳንና በረከት አይለየን፡፡ አሜን፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

“ቀኖቹ ክፉዎች ናቸውና ዘመኑን ዋጁ “(ኤፌ ፭፥፲፮)

አዲሱ ዓመትን ለመሸጋገር በነፍስ ወከፍ አሰፍስፈንናል ምኑን ጥለን ምኑን አንጠልጥለን እንደምንሸጋገር ግን ብዙዎቻችን አናውቅም፤ ምናልባት ጥቂቶች ለባውያን (ልባሞች) ያውቁ ይሆናል:: ይህም ሲባል ባለፈው ዘመን ካከናወኑት ተግባር መካከል ወደ ኋላ የጎተታቸውንና ከዘመን ጋር ያጋጫቸውን ክፉ ነገር ትተው ወደ ፊት እንዲራመዱ ያደረጋቸውን፤ ከዘመን ጋር ያፋቀራቸውን ደግ ደጉን ይዘው መሸጋገርን ማለት ነው፡፡  ወይም ባለፈው ዘመን ከክፉ ሥራና ከስንፍና በስተቀር ጥቂት በጎ ሥራ እንኳን ያልሠሩበት ከሆነ ከወዲሁ ከአዲሱ ዘመን ዋዜማ ጀምሮ ንስሓ ገብተው ያንን ክፉ ሥራቸውንና ስንፍናቸውን ርግፍ አድርገው በመተው በጎ ሥራ ለመሥራት አቅደው መሸጋገርን ማለት ነው፡፡

ዘመን ተሸከርካሪ ነው፤ ራሱ ሊሽከረከር አብሮት የሚሽከረከር ይፈልጋል፡፡ “ጊዜና ውኃ ሙላት ሰውን አይጠብቅም” እንደ እንደሚባለው ወደ ኋላ የሚጎተተውን ግን  ቀድሞት ይሄዳል እንጂ ከእሱ ጋር አብሮ በመጎተት አይጠብቀውም። ይህ ደግሞ  የዘመን ጉዳተኛ ሆኖ መቅረትን ያስከትላል። ነቢየ እግዚአብሔር ቅዱስ ዳዊት “ሰነፍ በልቡ እግዚአብሔር የለም ይላል” በማለት እንደተናገረው  ከስንፍናው ብዛት የተነሣ ሃይማኖቱን እስከመካድና እግዚአብሔር የለም እስከ ማለት ይደርሳል(መዝ፲፫፥፩) ይህ እንዳይሆን ግን  ዘመንን ቀድሞ  በመገኘት፣ የክብር አክሊልን መቀዳጀት የሰው ልጆች ግዴታ፤  አምላካዊ ትእዛዝም ነው።

ሩጫችን ከዘመን ጋር መሆኑን  በአግባቡ መረዳት  ዘመንን ቀድመን መገኘት  ሲገባን  በዘመን ተቀድመን  መገኘት የለብንም፡፡ ቅዱስ ጳውሎስ ዘመኑን ዋጁ ሲለንም  መልካም ስበእና መንፈሳዊ ትጋትና ንቃተ ሕሊና የዘመን ተግዳሮቶችን የሚያሻግር መንፈሳዊ ጥበብና ዕውቀት  ያለው ሰው ሆኖ መገኘት እንዳለብን  ሲመክረን ነው። ስለሆነም ዘመኑን በአዲስ የሥራ መንፈስ ልንቀበለው ይገባናል። በዘመኑ የሠራ በዘመን ይደሰታ፤ በዘመን የሰነፈ ደግሞ በዘመን ያዝናል። ያለፈውን ዘመን ያልሠራበትና በእንቅልፍ ወይም በወሬ ብቻ ያሳለፈው ሰነፍ አዲስ ዘመን በመለወጡ ብቻ አዲስ ነገር ሊያገኝ አይችልም። አሮጌውም አዲሱም ነገር ያለው ከራሱ ነው፤ ደስታውም ሆነ ኅዘኑ የሚመነጨው እሱ ራሱ በሠራው ሥራ እንጂ ከዘመን መለወጥ የሚገኝ ምንም ነገር የለም ዝም ብሎ የሚገኝ ድህነት ብቻ ነው።

ዘመንን በዘመናችን እንደታዘብነው የራሱ የሆነ ጫና አለው በአንዱ ዘመን ድርቅና ጦርነት ይበረታል። ለሌላው ዘመን  ዳግመ አዳዲስ የበሽታ ዓይነቶች ሊከሠቱ  ይችላሉ፡፡ ለምሳሌ እንደ ኮቪድ ፲፱ ወረርሽኝ ማለት ነው። በፖለቲካ ቀውስ ምክንያትም ሕዝቦች የችግር ሰለባ የሚሆኑበት ዘመን አለ። ይህም ሁሉ አልፎ በሌላው ዘመን ደግሞ ጦርነትና በሽታም ከምድር ይጠፋና የሰው ልጆች  የሰላምና የጤና ባለቤት የሚሆኑበት፤ ዝናመ ምሕረቱ፣ ጠለ በረከቱ  የሚወርድበት የምድር በረከትም የሚትረፈረፍበት፤ ረኀብ ቸነፈርም ከሰው ልጆች  የራቀበት ዘመን ይመጣል ታዲያ በእንዲህ ያለው ደግ ዘመን ያተረፈበት ብልህ ደግሞ አልፎ አልፎ የሚከሠተውን የመከራ ዘመን በሰላምና በጤና ይሸጋገራል፣ በመልካሙ ዘመን ያገኘው በረከት ለመከራው ዘመን ይረዳዋልና፡፡

በቅድስት ቤተ ክርስቲያናችን ሥርዓተ ዘመን ወይም የዘመን አቆጣጠር ሥርት  መሠረት  ዘመን ጉዞውን የሚገፋባቸው የተለያዩ ስያሜዎች አሉት። ማቴዎስ፣ ማርቆስ ሉቃስና ዮሐንስ አራቱ ወንጌላውያን እየተፈራረቁ የዘመንን ጉዞ ይቆጣጠራሉ፣ ሄልሜል፣ ሜሌክ፣ ብርኤል፣ ምልኤልና ናፔኤል የሚባሉ አራት ከዋክብትም እየተፈራረቁ የዘመንን ጉዞ በየተራ ይመራሉ። ክረምት፣ ሐጋይ፣ መፀውና ፀደይ የሚባሉት ወቅቶች ደግሞ ዓመቱን ለአራት ተከፋፍለው የያዙ የዘመን መረማመጃዎች ናቸው። ሁሉም ተደምረው በየተመደቡበት ወራት የየራሳቸውን ኃላፊነትና ድርሻ ይወጣሉ። በኃጢአታችን ምክንት የእግዚአብሔር መቅሰፍት በእኛ ላይ ካልሆነ በስተቀር የተጠቀሱት ሁሉ የተመደቡበትን ኃላፊነት ቸል ብለውት አያውቁም፤ ሁሉም የየራሳቸውን ተልእኮ በሚገባ ይፈጽማሉ፡፡

የዘመንን ዑደት ተቁጣጥሮ ሥራ ለመሥራት ሥልጣን የተሰጠው የሰው ልጅ ይህን የተሰጠውን ዘመን በሥራ ሊዋጀው ይገባዋል። የተወደዳችሁ ምእመናን ዘመን በወለዳቸው የጥላቻ እና የዘረኝነት ክፋቶች እንዲሁም የመጤ ባሕሎችና አስተሳሰቦች ሰዎች ሳንሆን ዘመንን በመዋጀት ክፉዎቹን ቀኖች  አልፈን መልካም ቀኖችን ለማየት የምንተጋ መሆን ይገባናል፡፡  ሐዋርያው ቅዱስ ጴጥሮስ “ሕይውትን ሊወድ መልካም ቀኖችንም ሊያይ የሚሻ ምላሱን  ከንፈሮችንም ተንኮልን ከመናገር ይከልከል፣ ከክፉ ነገር ፈቀቅ በል  መልካም ያድርግ ሰላምንም ይሻ ይከተለውም“ በማለት እንደተናገረው ዘመንን ቀድመን በቅንነት መትጋት ይኖርብናል (፩ጴጥ፫፥፲) አዲስን ዓመት ስንቀበል ከክፉ ሥራዎች በመራቅ የተጣላነውን ታርቀን የቀማነውንም መልሰን በንስሓ ሳሙና ታጥበን ሥጋውንና ደሙን በመቀበል አዲሱን ዓመት መልካም ዘመን እንዲሆንልን አምላካችን እግዚአብሔርን በጸሎት በመጠየቅ እንጂ በጭፈራ  በዘፈን መሆን የለበትም (፩ጴጥ፬፥፫)

አዲሱን ዓመት እውነተኛ አዲስ ዓመት እንዲያደርግልንና ዘመኑን እንድንዋጀው በሀገራችን ኢትዮጵያ ጦርነት ረኀብ ስድትና በሽታ የሚያበቃበት ሰላም ደስታ የሚበሠርበት ዘመን ይሆንልን ዘንድ  የአምላካችን የልዑል እግዚአብሔር ቅዱስ ፈቃዱ ይሁልን፡፡

 

የብፁዕ ወቅዱስ ፓትርያርክ የአዲስ ዓመት ቃለ በረከት

ቃለ በረከት ዘብፁዕ ወቅዱስ አቡነ ማትያስ ቀዳማዊ ፓትርያርክ ርእሰ ሊቃነ ጳጳሳት ዘኢትዮጵያ ሊቀ ጳጳስ ዘአኵሱም ወዕጨጌ ዘመንበረ ተክለ ሃይማኖት ዘተናገረ በበዓለ ርእሰ ዐውደ ዓመት ዘዕሥራ ምእት ዐሠርቱ ወአምስቱ ዓመተ ምሕረት፡-

 በስመ አብ ወወልድ ወመንፈስ ቅዱስ አሐዱ አምላክ አሜን፡፡

-በሀገራችን በኢትዮጵያ በገጠርና በከተማ የምትኖሩ፣

-ከሀገር ውጭ በተለያዩ አህጉር የምትገኙ፣

-የሀገራችንን ዳር ድንበር ለመጠበቅና ለማስከበር በየጠረፉ የቆማችሁ፣

-በሕመም ምክንያት በየጸበሉና በየሆስፒታሉ ያላችሁ፤

-እንዲሁም የሕግ ታራሚዎች ሆናችሁ በየማረሚያ ቤት የምትገኙ ኢትዮጵያውያንና ኢትዮጵውያት በሙሉ!

የዓመታትና የአዝማናት ባለቤት የሆነው እግዚአብሔር አምላካችን እንኳን ለአዲሱ ዓመት ለሁለት ሺሕ ዐሥራ አምስት ዓመተ ምሕረት ዘመነ ሉቃስ በሰላም አደረሳችሁ !!

ወዓመቲከኒ ለትውልደ ትውልድ፤ ዓመቶችህ ለልጅ ልጅ ናቸው (መዝ. ፻፩፥፳፬)፡፡

ይህንን ቃለ እግዚአብሔር የተናገረው እግዚአብሔር በቅብዕ ቅዱስ አማካኝነት ሀብተ ትንቢት ወመዝሙር ያሳደረበት ነቢየ እግዚአብሔር ቅዱስ ዳዊት ነው፤ የቃሉ መሠረተ ሐሳብም ዓመታት የእግዚአብሔር ስጦታ መሆናቸውን፣ እንደዚሁም የተሰጡት ለሰው ልጆች መሆናቸውን ይገልፃል፡፡ በእርግጥም ዓመታት ከእግዚአብሔር ለሰው ልጆች የተሰጡ ሀብቶች ናቸው፤ ዓመታት፣ ወራት፣ ዕለታት፣ ቀናት፣ ሰዓታት የሚያስፈልጉት ለሰው ልጅ እንጂ ለእግዚአብሔርና በመንፈሳዊ ዓለም ለሚገኙ ፍጡራን አይደለም፡፡ ምክንያቱም ሰው በደካማው ዓለም የሚኖር ደካማ ፍጡር ስለሆነ ለኑሮው ጊዜያት የግድ ያስፈልጉታል፤ በመንፈሳዊ ዓለም የሚገኙ ፍጡራን ግን፣ ድካም የሌለባቸው ትጉሃን ስለሆኑ፣ ዓመትም ቀንም ሰዓትም ወዘተ አያስፈልጋቸውም፤ የሰዓት መለኪያ ብርሃንም የላቸውም፤ ምክንያቱም ያሉበት ዓለም ሁሌም ብርሃን እንጂ ጨለማ ስለማይፈራረቀው፣ እንደዚሁም ተለዋዋጭ አየርም ሆነ ዕድሜ ስለሌላቸው ማለት ነው፡፡ ለሰው ግን የጊዜ መለኪያ የሚሆኑ ብርሃናትና አዝማናት ወዘተ የተመደቡለት ስለሆነ፣ በእነሱ እየተመራ ጊዜያትን ይለካል፤ ዓመታትን ወራትንና ቀናትን ወዘተ ይቈጥራል፡፡

የተወደዳችሁ የመንፈስ ቅዱስ ልጆቻችን ኢትዮጵያውያንና ኢትዮጵያውያት፡

ዓመታት ከእግዚአብሔር ለእኛ የተሰጡን ያለ ምክንያት አይደለም፤ የእግዚአብሔር ስጦታ ሁሉ ክብርም ጥቅምም አለውና ልናከብረውና ልንጠቀምበት እንጂ፤ ሁላችንም እንደምንገነዘበው ጊዜ ትልቁና ቀዳሚው የሥራ መሣሪያ ነው፡፡ እህልን ዘርተን የዓመት ምግባችንን የምናገኘው ወርኃ ክረምት ስለተሰጠን ነው፤ ይህ ወቅት ባይኖር ኖሮ የእርሻ ሥራ ሠርተን ራሳችንን መመገብ እንደማንችል የምንስተው አይሆንም፡፡ ከዚህ አንጻር ዓመታትንና ወቅቶችን እንደ አመቺነታቸው እየተጠቀምን ልንሠራባቸው እግዚአብሔር አመቻችቶ ሰጥቶናል ማለት ነው፤ ስለዚህ በብሂለ አበው “ጊዜ ሳለ ሩጥ ….” እንደሚባለው ሁሉንም በጊዜው ጊዜ መሥራትና ተጠቃሚ መሆን ያስፈልጋል፡፡ ሰውም ሆነ ጊዜ ለሥራ የተፈጠሩበት ምክንያት መክበርም መዳንም ማግኘትም ማደግም መልማትም በሥራና በሥራ ብቻ የሚገኝ ከመሆኑ የተነሣ እንደሆነ ለጥያቄ የሚቀርብ አይደለም፤ “ብላዕ በሐፈ ገጽከ፤ በፊትህ ላብ እንጀራህን ብላ” የሚለው አምላካዊ ትእዛዝም ይህንን ይገልጻል፡፡

የተወደዳችሁ የመንፈስ ቅዱስ ልጆቻችን ኢትዮጵያውያንና ኢትዮጵያውያት፡

እግዚአብሔር አምላክ ያለመታከት ሠርተን ራሳችንን በራሳችን የምናስተዳድርባት በሀብትና በጊዜ የተዋበች ምድር አስረክቦናል፤ ምድሪቱንም ለእኛ በሚመች አኳኋን አበጅተን እንድንጠቀምባት የሚያስችል አእምሮና ጉልበትም ከጤና ጋር ሰጥቶናል፤ ሐቁ ይህ ከሆነ ታድያ ለምንድን ነው በምድራችን ስጋትና ጭንቀት፤ ረኃብና እርዛት፣ የሀብት እጥረትና የእርስ በርስ ግጭት በስፋት የሚታየው የሚለውን ጥያቄ ሰው ሁሉ በጥልቀት ሊያጤነው ይገባል፡፡ እግዚአብሔር የሰጠን ምድር አሁንም ለፍጡራን የሚበቃ የተትረፈረፈ ሀብት ያለ ጥርጥር አላት፣ የአጠቃቀም ጉዳይ ካልሆነ በቀር ሀብት የሌለው የምድር አካባቢ ፈጽሞ የለም፡፡ ይህም ከሆነ ሁሉም ወደ ሥራና ሥራ ብቻ ተሠማርቶ ጥረቱን ከቀጠለ የሚያጣው ነገር የለም ማለት ነው፡፡ ሰው ጤና ዕውቀትና ሰላም ካለው ሀብታም ነው፤ ምክንያቱም እነዚህ ከተሟሉለት ሌላው ሁሉ እግዚአብሔር ከሰጠው ምድር ሠርቶ የሚያገኘው ነው፡፡ ሰላም ከሌለ ግን ነገሩ ሁሉ ጨለማ ይሆንበታል፤ አካላዊና አእምሮአዊ ጤናውም ይደፈርስና ሳያጣ ያጣ ወደ መሆን ይቀየራል፡፡ ዛሬ በሀገራችንም ሆነ በዓለማችን እየተከሠተ ያለው ሐቅ ይኸው ነው፡፡ ይህ የሰላም እጦት በሀገራችን በኢትዮጵያ በርከት ላሉ ዓመታት እየተደጋገመ በመከሠቱ፣ በዚህ ጠንቅ ሕዝባችን ሳያጣ ያጣ ሆኖአል፤ ኢትዮጵያን በመሰለች ለምና ምድራዊት ገነት ተቀምጠን፣ በዓለም ውስጥ የድህነት ተምሳሌት ሆነን መገኘታችን፣ የሁላችንም ኅሊና ሊኰረኲረው ይገባል፡፡

የተወደዳችሁ የመንፈስ ቅዱስ ልጆቻችን ኢትዮጵያውያንና ኢትዮጵያውያት፡-

በአዲሱ ዓመት ለኢትዮጵያውያን ልጆቻችንና ወገኖቻችን ሁሉ በአጽንዖት የምንመክረው ዓቢይ ምክር በግጭት ችግሮቻችንን መፍታት በፍጹም አንችልም፤ በመራራቅም ማደግ አንችልም፤ በተለያየን ቊጥር ድህነታችንን ከማስቀጠልና ደካሞች ከመሆን በቀር የምናገኘው አንዳች ፋይዳ የለም፤ እውነቱ ይህ ከሆነ ከገባንበት ያላስፈላጊ ግጭት በፍጥነት ወጥተን ዘላቂ መፍትሔ ማምጣት ወደሚያስችል ወደ ምክክርና ውይይት እንግባ፤ አዲሱ ዓመት እውነተኛ አዲስ ዓመት ሊሆን የሚችለው ይህንን ያደረግን እንደሆነ ነው፡፡ አሮጌውን አስተሳሰብ እንዳለ ተሸክመን ለመቀጠል እየዳዳን ከሆነ አዲስ ዓመት ማለቱ የአፍና የጆሮ ቀለብ ከመሆን በቀር የሚሰጠን አንዳች ትርጉም የለም፡፡ ስለሆነም አዲሱን ዓመት አዲስ የሆነ የሰላምና የዕርቅ የስምምነትና የአንድነት የይቅርታና የምሕረት የፍትሕና የእኩልነት መርሕ አንግበን ፍጹም ሰላምን ለማንገሥ በቊርጥ ማሰብና መነሣሣት አለብን፣ ይህንንም ለማሳካት በአንድ አዳራሽ፣ በአንድ ጠረጴዛ ተገናኝተን ችግሮቻችንን በውይይትና በምክክር እንድንፈታ በዚህ አጋጣሚ ጥሪያችንን እናስተላልፋለን፡፡

በመጨረሻም፡-

አዲሱ ዓመት የሰላም የፍቅር የበረከት የዕድገት የሃይማኖትና የልማት ዓመት እንዲሆንልን ወደ እግዚአብሔር በመጸለይና በብሩህ ተስፋ እንድንቀበለው መልእክታችንን በድጋሚ በእግዚአብሔር ስም እናስተላልፋለን፡፡

እግዚአብሔር መልካም አዲስ ዓመት ያድርግልን!

እግዚአብሔር ኢትዮጵያንና ሕዝቦችዋን ይባርክ!!

ወስብሐት ለእግዚአብሔር አሜን!!!

አባ ማትያስ ቀዳማዊ ፓትርያርክ ርእሰ ሊቃነ ጳጳሳት ዘኢትዮጵያ

ሊቀ ጳጳስ ዘአኵስም ወዕጨጌ ዘመንበረ ተክለ ሃይማኖት

መስከረም ቀን ፳፻፲፭ ዓመተ ምሕረት

አዲስ አበባ ኢትዮጵያ፡፡

ሊቀ መላእክት ቅዱስ ሩፋኤል

በጳጉሜን ወር በኢትዮጵያ ኦርቶዶክስ ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን በድምቀት ከሚከበሩ በዓላት አንዱ የሊቀ መላእክት ቅዱስ ሩፋኤል ዓመታዊ በዓል ነው፡፡ ሊቀ መላእክት ቅዱስ ሩፋኤል ከሰባቱ ሊቃነ መላእክት አንዱ ነው፡፡ “ከከበሩ ከሰባቱ አለቆች አንዱ አለቃ እኔ ሩፋኤል ነኝ” እንዲል፡፡ (ጦቢ. ፲፪፥፲፭) ቅድስት ቤተ ክርስቲያንም ይህንን መሠረት አድርጋ ጳጉሜን ፫ ቀን በየዓመቱ በዓሉን ታከብራለች፡፡

በዓሉን የምናከብርበት ምክንያት በድርሳነ ሩፋኤል ላይ እንደሚከተለው ተጽፏል:-

ይህም ዕለት በሊቀ ጳጳሱ በአባ ቴዎፍሎስ ዘመን እስክንድርያ በምትባል ሀገር ዳርቻ ባለች ደሴት በውስጧ ብዙ ተአምራት የተፈጸሙባት በቅዱስ ሩፋኤል ስም ያታነጸች ቤተ ክርስቲያን የተባረከችበትና የተቀደሰችበት ዕለት ነው፡፡ ይህም የሆነው አንዲት በጣም ሀብታም የሆነች ሮማዊት ሴት ንዑድ ክቡር የሚሆን የቅዱስ ሩፋኤልን ሥዕልና ልጆቿን እንዲሁም ከባሏ በውርስ ያገኘችውን ብዙ ገንዘብ ይዛ ወደ ሊቀ ጳጳሱ ወደ አባ ቴዎፍሎስ ዘንድ በመጣችበት ጊዜ ነበር፡፡ ከመጣችም በኋላ በሊቀ ጳጳሱ ቤት ፊት ለፊት ያለውን ኮረብታ አስቆፈረችና ከመሬት ውስጥ ወርቅ የተከማቸበት ሳጥን ተገኘ፡፡

ከዚህም በኋላ ሊቀ ጳጳሱ አባ ቴዎፍሎስ ብዙ አብያተ ክርስቲያናትን አሣነጸ፤ ከእነዚህም ውስጥ እስክንድርያ በምትባል ሀገር ዳርቻ ባለች ደሴት ላይ ክቡር በሚሆን በቅዱስ ሩፋኤል ስም የተሠራች ይህች ቤተ ክርስቲያን ትግኝበት ነበር፡፡ ሥራዋንም ሠርቶ በፈጸመ ጊዜ በዚችው ዕለት በታላቅ ክብር አከበራት፣ ባረካት፣ ቀደሳት፡፡ ብዙ ሕዝብና ምእመናን በቤተ ክርስቲያኒቱ ውስጥ ሲጸልዩ ሣለ ቤተ ክርስቲያኒቱ ተንቀጠቀጠች፤ ብዙም ታወከች ማዕበልም እንደሚያንገላታው መርከብ ተንገላታች፡፡ ከመንቀጥቀጡም የተነሣ ቤተ ክርስቲያኒቱ በባሕር አሸዋ ላይ እና ለመንቀሳቀስ በባሕር ውስጥ ጸንቶ የሚኖር ከሌሎች ዓሣ ነባሪዎች እጅግ የሚበልጥ አሣ ነባሪ ጀርባ ላይ የታነጸች መሆኗን ዐይተው ተረዱ፡፡

ያም ዓሣ ነባሪ ከሰዎች ብዛት የተነሣ ክብደት ስለተሰማው ያቺን ቤተ ክርስቲያን ይገለብጣት ዘንድ ሰይጣን አነሣሣው፤ በውስጡ ያሉ ሰዎች እና ሊቀ ጳጳሱ ያድናቸው ዘንድ ወደ ጌታችንና አምላካችን ኢየሱስ ክርስቶስ በታላቅ ቃል ጮኹ፡፡ ክቡር የሚሆን ወደ ቅዱስ ሩፋኤልም ማለዱ፡፡

በዚያን ጊዜ ልዑል እግዚአብሔር ንዑድ ክቡር የሚሆን ቅዱስ ሩፋኤልን ላከላቸው፡፡ ከጭንቀታቸውም አዳናቸው፤ ከሐዘናቸውም አረጋጋቸው፣ ዓሣ ነባሪውንም “ባለህበት ቦታ ሳትንቀሳቀስ በእግዚአብሔር ትእዛዝ ጸንተህ ኑር” በማለት በያዘው ጦር ወግቶ እንዳይንቀሳቀስ ጸጥ አስደረገው፡፡ ያለ ምንም መንቀሳቀስ ባለበት ቦታ ጸጥ ብሎ ቆመ፤ ከዚያን ጊዜ ጀምሮ በዚያች ቤተ ክርስቲያን ብዙ ድንቅ ተአምራት ሲደረግባት፣ ሕሙማን ከደዌአቸው ሲፈወሱባት ቆዩ፡፡

ነገር ግን የእስላሞች መንግሥት እስኪቋቋም ድረስ በዚያ ሁኔታ እንዳለች ከዕለታት በአንድ ቀን ዓሣ ነባሪው ተንቀሳቀሰና የረጋ ባሕር ማዕበል ሞገድ ተነሥቶ ስለመታው ቤተ ክርስቲያኒቱ ፈራረሰች፡፡ በዚያች ቦታ ላይም የሚኖሩትን ብዙ ሰዎች ባሕሩ አሰጠማቸው፡፡

የቁስጥንጥንያ ሊቀ ጳጳሳት አባ ዮሐንስ ስለ ቅዱስ ሩፋኤል ታላላቅ ተአምራት ለጻድቁ አኖሬዎስ እንዲህ ሲል ተናገረ፤ “ንጉስ ሆይ እንግዲህ በማስተዋል ስማ ወደ አንተ እንመጣ ዘንድ በመርከብ ተሣፍረን ነበርና እንዲሁ በጉዞ ላይ ሳለን በአንድ ደሴት ውስጥ አንዲት ቤተ ክርስቲያን አየን ቀኑም ቀዳሚት ሰንበት ነበር፡፡ ወደ ወደቡም በደረስን ጊዜ ቅድስትና ክብርት በምትሆን በዕለተ ሰንበተ ክርስቲያን የጌታችን የመድኃኒታችን የኢየሱስ ክርስቶስን ቅዱስ ሥጋውን ክቡር ደሙን ለመቀበል ወደ እርሷ ስናመራ በዚያች ቤተ ክርስቲያን አካባቢ አንዲት አነስተኛ ደብር አገኘን፡፡ በውስጧም የሚኖሩ ብዙ ወንድሞች መነኮሳት ነበሩ፡፡ ክብር ምስጋና ለእርሱ ይሁንና በእግዚአብሔር ትእዛዝ ወደ እነርሱ በደረስን ጊዜ ምናልባት ከቀድሞ አባቶች የተፃፈ መጽሐፈ ብሉይ በእናንተ ዘንድ ቢኖር እመራመርበት ዘንድ ብትሰጡኝ ፈቃዳችሁን እጠይቃለሁ” አልኳቸው፡፡ እነርሱም “በቤተ ክርስቲያኒቱ ግምጃ ቤት ውስጥ ብዙ መጻሕፍት ይገኛሉ፤ ነገር ግን እኛ ትርጉማቸው ምን እንደሚል አናውቅም” አሉኝ፡፡

እኔም እስኪ አምጥታችሁልኝ ልመልከታቸው አልኳቸውና ካመጡልኝ በኋላ በእግዚአብሔር በደቀ መዛሙርት ፊት ያደረጋቸውን ልዩ ልዩ ተአምራትና ስለ ሰማይና ምድር ጥንት ተፈጥሮ እንዲሁም ከፍጥረተ ዓለም እስከ ኅልቀተ ዓለም ድረስ ያሉትን ሁኔታዎች ስመራመር አገኘሁ፡፡ እንዲሁም ሌሎችን መጻሕፍት ስመራመር ደቀ መዛሙርቱ ምሥጢረ መለኮቱን ይገልጥላቸው ዘንድ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስን ጠይቀውት በደብረ ዘይት ሰብስቧቸው ሳለ ስለ ሰባቱ ሊቃነ መላእክት ሹመትና ማዕረግ የሚያስረዳ አባቶቻችን ሐዋርያት የጻፉትን አንድ መጽሐፍ አገኘሁ፡፡

በውስጡ የተፃፈውም እንዲህ የሚል ነበር፡፡ ሐዋርያት ፈጣሪያቸውን ጌታችን አምላካችን እግዚአብሔር ሆይ ስለ ቅዱስ ሩፋኤል ክብር ታስረዳን ዘንድ እንለምንሃለን፡፡ በምን ቀን፣ በየትኛው ወር እንደሾምኸው፣ ክብሩና ማዕረጉ፣ ከሌሎቹ ሊቃነ መላእክት ክብር ጋር ትክክል እንደሆነ ስለ እርሱ በዓለሙ ሁሉ እንድናስተምር ትገልጽልን ዘንድ እንማልዳለን አሉት፡፡

እርሱም ከወሩ አነስተኛ በሆነችው በጳጉሜን ሦስት ቀን የመታሰቢውን በዓል አድርጉ ብሎ ስለ አዘዛቸው በዚሁ ዕለት በዓሉ ይከበር ዘንድ ሕግ ሠርተው ወሰኑ፡፡

ቅዱስ ሩፋኤል የሰው ልጆች ከተያዙበት የኀጢአት ቍስል ይፈወሱ ዘንድ በአማላጅነቱና በጸሎቱ የማይለይ መልአክ እንደሆነ ቅዱሳት መጻሕፍት ይገልጻሉ፡፡ “በበሽታ ሁሉ ላይ በሰው ልጆችም

ቍስል ላይ የተሾመው ቅዱስ ሩፋኤል ነው በማለት ሄኖክ ከእግዚአብሔር መልአክ ያገኘውን የምስክርነት ቃል ጽፏል (ሄኖክ ፲፥፲፫)፡፡

ቅዱስ ሩፋኤል ላረገዙ ሴቶችም ረዳታቸው ነው፡፡ ሴት በፀነሰቸወበት ወቅት ቅዱስ ሩፋኤል አይለያትም፡፡ ጽንሱ በማኅፀን እያለ ተሥዕሎተ መልክዕ (መልኩ በሥላሴ አርአያ መሳል) ከጀመረበት ቀን አንሥቶ እስከሚወለድበት ቀን ድረስ ቅዱስ ሩፋኤል በጥበቃው አይለያቸውም፡፡ በመውለጃቸው ቀን ሴቶች ከሚደርስባቸው ጭንቀትና ሕመም ስሙን ጠርተው ይማጸኑታል፡፡ ፈታሔ ማኅፀን ነውና ቅዱስ ሩፋኤልም ጭንቀታቸውን ያቀልላቸዋል፡፡

ቅዱስ ሩፋኤል የሰውን ልጆች በምንዝር ጌጥና በመሳሰሉት እንዲያጌጡ እንዲሁም ክፉ ሥራን እንዲሠሩ፣ ከእግዚአብሔርም እንዲለዩ ለማድረግ የሚጥረውን ጋኔን የመገሠጽ እና ያደረባቸውን ክፉ መንፈስ እንዲያስወግድ ሥልጣን የተሰጠው መልአክ ነው፡፡ “አዛዝዓልም ለሰዎች ሰይፍን ሾተል፣ ጋሻና ጥሩር መሥራትን አስተማራቸው፡፡ ከእነርሱም በታች ላሉት አምባሮችን፣ ጌጥን፣ ዐይን መኳልንና ቅንድብ መሸለልን፣ ከተመረጠና ከከበረ ከዕንቍም ሁሉ በከበረውና በተመረጠው ዕንቍ ማጌጥን፣ እንሶስላ መሞቅን ሁሉና የዓለሙን ለውጥ አሳያቸው፡፡” እንዲል (ሄኖክ ፪፥፲፰)፡፡ ይህን አዛዝኤል የተባለውን ጋኔን በእሳት ሰይፍ እየቀጣ በረቂቅ አሥሮ ወደ ጥልቁ የጣለው ይኸው መልአክ ቅዱስ ሩፋኤል ነው፡፡

የሊቀ መላእክት ቅዱስ ሩፋኤል በረከት ረድኤት ይደርብን፡፡

ሱባዔያችን በረከት የሚያሰጥ ይሁን

እንኳን ለእመቤታችን የትንሣኤና ዕርገት በዓል በሰላም አደረሳችሁ – አደረሰን፡፡

በእንዳለ ደምስስ

ከነሐሴ አንድ ቀን ጀምሮ ኦርቶዶክሳውያን ሁሉ ከእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም በረከት እናገኝ ዘንድ ቅድስት ቤተ ክርስቲያን ከደነገገቻቸው ሰባቱ አጽዋማት መካከል ፍልሰታ ለማርያም ጾምን ስንጾም ቆይተናል፡፡ ከጾሙ ጋር ተያይዞ አንዳንድ ሥርዓት ሊበጅላቸውና “ሳይቃጠል በቅጠል” እንዲሉ አበው ሊስተካከል ይገባል ያልኩትን በሐመር መጽሔት ፳፻፲፩ ዓ.ም መንገደኛው ዓምድ ላይ ያሰፈርሁትን ጽሑፍ ለዛሬ ለድረ ገጹ ቢሆን ብዬ አቅርቤዋለሁ፡፡ መልካም ንባብ፡፡

እንደምን ሰነበታችሁ? መንገደኛው ነኝ፡፡ እነሆ ከእመቤታችን ቅድስተ ቅዱሳን ድንግል ማርያም በረከትን በመሻት በፍልሰታ ለማርያም ሱባዔ ለመያዝ በእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ስም በታነጸውና በቤተ ክርስቲያናችን ከሚታወቁ ታላላቅ ገዳማት በአንዱ ከዋዜማው ጀምሮ ተገኝቻለሁ፡፡

ለሱባኤ የሚያስፈልጉኝን የጸሎት መጻሕፍትና አልባሳት በቦርሳ አድርጌ በጀርባዬ አዝዬ፣ የጸበል መቅጃ አነስተኛ ጀሪካን፣ ሽንብራና በሶ በፌስታል አንጠልጥዬ ወደ ቤተ ክርስቲያኑ ሔጄ ተሳለምኩ፡፡ በሺዎች የሚቆጠሩ ምእመናን እንደ እኔ በረከት ፍለጋ፣ በጾም በጸሎት ተወስነው ከአምላካቸው ከእግዚአብሔር ለመገናኘት፣ የልቦናቸውን መሻት ይፈጽምላቸው ዘንድ ለመማጸን ያለማቋረጥ ወደ ገዳሙ ይጎርፋሉ፡፡

በበጎ አድራጊ ምእመናን እንደታነጹ የሚታወቁት የወንዶችና የሴቶች የሱባዔ መያዣ በአቶች(አዳራሾች) ከቤተ ክርስቲያኑ ቅጥር ውጪ በስተ ምሥራቅና በስተ ምዕራብ ሽንጣቸውን አርዝመው ለመስተንግዶ በራቸውን ከፍተዋል፡፡ በበሮቹ መግቢያና መውጫዎች የሚገቡና የሚወጡ ምእመናን ግርግር አካባቢውን የገበያ ውሎ አስመስሎታል፡፡ ሁሉም ይጣደፋል፡፡ ግርግሩን እየታዘብኩ ለሱባዔ ወደ ገዳሙ መምጣቴን ለማሳወቅና ቦታ እንዲሰጠኝ ለመጠየቅ ወደ አስተናጋጆቹ ሔድኩ፡፡ ማንነቴን የሚገልጽ መታወቂያ በማቅረብ አስመዝግቤ ወደተመደብኩበት የወንዶች አዳራሽ አመራሁ፡፡

ገና ከቀኑ ስምንት ሰዓት ቢሆን ነው፡፡ አዳራሹ በመጋረጃ መሐል ለመሐል ተከፍሎ በርካታ ምእመናን እንዲያስተናግድ ተደርጎ ተዘጋጅቷል፡፡ ወለሉ ሙሉ ለሙሉ ምንጣፍ ተነጥፎበታል፣ ቀድመውኝ የመጡ ምእመናን የራሳቸውን ምንጣፍ፣ ካርቶን፣ ከምንጣፉ በላይ ደርበው አንጥፈዋል፡፡ አብዛኛው የአዳራሹ ሥፍራ ተይዟል፡፡ ቦታ ፍለጋ ዓይኖቼን አንከራተትኳቸው፡፡ ቢያንስ አምስት ሰው ሊያስተናግድ የሚችል ቦታ እንዳለ አስተዋልኩ፡፡ የሚመቸኝን ቦታ ከመረጥኩ በኋላ ጓዜን አስቀምጬ ምንጣፍ ዘረጋሁ፡፡

ራሴን ካረጋጋሁ በኋላ አዳራሹን ከላይ እስከ ታች በዐይኖቼ ቃኘሁት፡፡ አብዛኛው በአዳራሹ ቦታ ይዘው ያሉት ወጣቶች ናቸው፡፡ አልፎ አልፎ ግን በጎልማሳነት ዕድሜ ላይ ያሉ፣ በሕመም ምክንያት በአስታማሚ የሚረዱ ሰዎችም አብረውን አሉ፡፡ ከሁሉም ግን ትኩረቴን የሳበው  በስተቀኝ በኩል ግድግዳውን ተደግፈው ከአንድ ሱባዔ ከሚይዝ ሰው የማይጠበቅ ፌዝና ቀልድ ላይ ያተኮረ የወጣቶቹ ድርጊት ነው፡፡ ገና ከዋዜማው እንዲህ ከሆነ ጥቂት ሲቆይ ለጸሎትም እንኳን እንደምንቸገር መገመት አላዳገተኝም፡፡ እኔም አላርፍም እነሱን መከታታል ጀመርኩ፡፡ እየተቀላለዱ ይሳሳቃሉ፡፡

የልጆቹ ሁኔታ ስላላማረኝ ነጠላዬን መስቀልያ ለብሼ ወደ ቤተ ክርስቲያኑ ሔድኩ፡፡ አሁንም የቤተ ክርስቲያኑ ቅጥር በጸበልተኛና ሱባኤ በሚገቡ ምእመናን ግርግር እንደተሞላ ነው፡፡ ያሰብኩትን ሱባዔ በሰላም አስጀምሮ በሰላም እንዲያስፈጽመኝ ተማጸንኩ፡፡ ጠዋት የጸበል መጠመቂያ ቦታውን በመፈለግ እንዳልደናበር ወደ አንድ ጸበልተኛ ጠጋ ብዬ “ጸበል መጠመቂያው የት ነው?” ብዬ ጠየቅሁት፡፡

በጣቱ ወደ ምሥራቅ አቅጣጫ እያመለከተኝ “በዚህ በኩል ነው፡፡ ቢያንስ አራት ወይም አምስት ደቂቃ ብቻ ቢወስድ ነው” አለኝ፡፡ በደንብ ሲያስተውለኝ እንግዳ መሆኔን በመረዳት “ለመጀመሪያ ጊዜ ነው የመጣኸው?” አለኝ፡፡

“አዎ፡፡” አልኩት፡፡

“ወንድሜ ራስህን በደንብ መጠበቅ አለብህ፡፡ በእግዚአብሔር ወይም በእመቤታችን እንዳታማርር፡፡ የሰው ፍላጎቱ ብዙ ነው፡፡ ለበረከት የሚመጣ እንዳለ ሁሉ ለስርቆትና ለክፉ ነገር የሚመጣም አለ፡፡ ጸበል ስትጠመቅ ያወለቅኸውን ልብስ ይዞብህ፣ ወይም ለብሶብህ የሚሔድም አይጠፋም፡፡ ንብረትህን በደንብ መጠበቅ አለብህ፡፡ እንዲህ ስልህ ለነፍሳቸው ያደሩ፣ ራሳቸውን ለእግዚአብሔር ያስገዙና ስለሌሎች የሚኖሩ የሉም እያልኩህ አይደለም፡፡ ሥፍራው ታላላቅ ተአምራት የሚከናወንበት የጽድቅ ሥፍራ ነው፡፡ ጠንክሮ መጸለይ ነው” አለኝ በትሕትና፡፡

“እሺ ወንድሜ፡፡ እግዚአብሔር ይስጥልኝ፡፡ የመጣሁት ከእመቤታችን በረከት ለማግኘት ነው፤ ለዚህም እግዚአብሔር ይረዳኛል፡፡” በማለት አመስግኜ ተሰናበትኩት፡፡ “ብዙ ኃጢአት ባለችበት የእግዚአብሔር ጸጋ ትበዛለች” የሚለው የቅዱስ ኤፍሬም የሰኞ ውዳሴ ማርያም ጸሎት ትዝ ብሎኝ እየተገረምኩ አንድ ጥግ ድንጋይ ላይ ተቀመጥኩ፡፡

ሰርክ ላይ ጸሎት፣ የወንጌል ትምህርት እንዲሁም ምሕላ ተደረገ፡፡ ሱባዔው ተጀምሮ እስኪያልቅ ድረስ ምእመናን ሥነ ምግባር በተሞላበት ሁኔታ የመጡበትን ዓላማ አሳክተው እንዲመለሱ፣ የበረከቱ ተሳታፊም እንዲሆኑ በመምህራን ማሳሰቢያ ተሰጠ፡፡

የሰዓታት ጸሎት መርሐ ግብር እስኪጀመር ድረስ ሁሉም ወደየበአቱ በማምራት በሶውን በጥብጦ፣ ቆሎውን፣ ሽምብራውን ቆርጥሞ የበረታ በጸሎት ሲጠመድ ሌላው ዕረፍት አደረገ፡፡ አንዳንዶች ከአሁኑ አርምሞ ጀምረዋል፡፡ አዳራሹ ውስጥ በቡድን ሆነው የመጡት ጓደኛማቾች ድምጻቸውን ይቀንሱ እንጂ መቀላለዳቸውን አላቋረጡም፡፡ በጸሎት ለተጠመደ ኅሊናን ይሰርቃሉ፡፡

ከሌሊቱ ዐራት ሰዓት ሲሆን የቤተ ክርስቲያኑ ደወል ተደወለ፡፡ አንዱ አንዱን እየቀሰቀሰ ተያይዘን ወደ ቤተ መቅደሱ አመራን፡፡ ካህናት አባቶች ሰዓታት ቆመዋል፡፡

ቤተ መቅደሱ የቻለውን ያህል ምእመናንን አስተናግዶ ሌላው ውጪ ሆኖ ብርዱን ተቋቁሞ ይጸልያል፡፡ ሰዓታት እንደ ተጠናቀቀ ንጋት ላይ የኪዳን ጸሎት፣ ስብሐተ ነግህ ቀጠሉ፡፡ ጨለማው ለብርሃን ሥፍራውን ሲለቅ ውዳሴ ማርያምና ቅዳሴ ማርያም ትርጓሜ እንደ ቅደም ተከተላቸው ቀርበው የቅዳሴ ሰዓት እስኪደርስ ጸበል ለመጠመቅ እሽቅድድም በሚመስል ፍጥነት ይራወጣሉ፡፡

ጸበል መያዣ ባለ አምስት ሊትር ጀሪካን ይዤ ወደ ጸበሉ ስፍራ ሰዎችን ተከትዬ ሔድኩ፡፡ ግርግሩ ዕረፍት ይነሣል፡፡ እንደማንኛውም ሰው ወረፋ ያዝኩ ነገር ግን በጉልበታቸው የተመኩ ወጣቶች እየተጋፉ፣ የዕድሜ ባለጠጋ የሆኑትን አረጋውያንን እየገፉ ተጠምቀው ለመውጣት ይጣደፋሉ፡፡ ሰልፉ ተረበሸ፡፡ ችግሩ ከሚያስተናግዱ ወንድሞች በላይ ሆነ፡፡ በሴቶችም በኩል መጠነኛ ግርግሩ ቀጥሏል፡፡ በዚህ መካከል የሚወድቅ፣ ንብረቱ የሚዘረፍ ቁጥሩ በርካታ ነው፡፡ የምእመናን ቁጥር ከፍተኛ ቢሆንም እስከ ስድስት ሰዓት ሳይጠመቅ የተመለሰ አልነበረም፡፡

ከቅዳሴ በኋላ ዕረፍት የሚያደርጉ እንዳሉ ሁሉ ተፈትተው የተለቀቁ ይመስል ከበአታቸው እየወጡ በቡድን፣ በቡድን እየሆኑ በየጫካው ለፌዝና ለቀልድ ጊዜያቸውን የሰጡ ምእመናንም አሉ፡፡ ነገር ግን የመጡት ለሱባዔ ነው፡፡

እንዲህ እንዲህ እያልን ነሐሴ ፲፮ ቀን ድረስ ቆየን፡፡ የእመቤታችን ትንሣኤ ተበሠረ፡፡ ከቅዳሴ በኋላ መምህራነ ቤተ ክርስቲያን የእመቤታችንን ትንሣኤ እንደ ልጇ ትንሣኤ ያክብሩት ብላ ቅድስት ቤተ ክርስቲያናችን ሥርዓት እንደ ሠራች በስፋት አስተማሩ፡፡ የሱባዔውንም መጠናቀቅ አወጁ፡፡

ቤተ ክርስቲያኗ ከጥሉላት ምግቦች ተከልክሎ የቆየውን ምእመን የጾም መፍቻ ብላ ያዘጋጀችው ማዕድ በየአዳራሹና በድንኳኑ ታደለ፡፡ እኔ ካለሁበት አዳራሽ ውስጥ ካሉት ምእመናን መካከል “አንበላም እስከ ነሐሴ ፳፩ ቀን ጾማችንን እንቀጥላለን” በማለት የመለሱት ይበዛሉ፡፡ ግራ ተጋባሁ፡፡ የቀረበላቸውን ተቃምሰው ጓዛችን ሸክፈው ወደወጡበት ቤታቸው ለመመለስ የሚጣደፉ ምእመናንም ቁጥር ብዙ ነው፡፡ እኔ ግን አንድ ቀን እረፍት አድርጌ በማግስቱ ለመሔድ ስለወሰንኩ የቀረበልኝን ማዕድ በላሁ፡፡

የቤተ ክርስቲያን ሥርዓት በመጣሱ ቅር ተሰኘሁ፡፡ ቤተ ክርስቲያን “የእመቤታችንን ትንሣኤ እንደ ልጇ ትንሣኤ አክብሩ” እያለች ይህንን ተላልፈው የእመቤታችን ትንሣኤ በሚከበርበት ወቅት እጾማለሁ ማለት ምን ማለት እንደሆነ አልገባኝም፡፡ “ቤተ ክርስቲያን ሁለት ዓይነት ሥርዓት አላት እንዴ?” እያልኩ ከራሴ ጋር ሙግት ገጠምኩ፡፡ አንድ ነገር ወሰንኩ፡፡ አባቶችን ማማከር፡፡

ጥቂት ዕረፍት አድርጌ ወደ ቤተ ክርስቲያኑ ቅጥር በመግባት አባቶችን ፈለግሁ፡፡ ውዳሴ ማርያምና ቅዳሴ ማርያም ትርጓሜን ላለፉት ቀናት በጣፋጭ አንደበታቸው ሲተረጉሙ የነበሩት አባት ከቤተ መቅደስ ሲወጡ አገኘኋቸው፡፡ ቀረብ ብዬ ሰላምታ ከሰጠኋቸው በኋላ ጥያቄዬን አቀረብኩ፡፡

በትኩረት እየቃኙኝ “ልጄ ቤተ ክርስቲያን የሠራችው ሥርዓት ማፋለስ ኃጢአት ነው፡፡ እውነት ነው ቤተ ክርስቲያን የእመቤታችን ትንሣኤ እንደ ልጇ ትንሣኤ ያክብሩት ብላ ሠርታለች፡፡ ነገር ግን ምእመናን ሲጥሱት እንመለከታለን፡፡ ከዚህ በፊትም በስፋት አስተምረናል፡፡ የበለጠ በረከት ለማግኘት ነው” እያሉ የሚጾሙ ምእመናን ቁጥር በርካታ ነው፡፡ ይህ ትክክል አይደለም፡፡ አንዳንድ ምእመናን ቢነገራቸውም አይሰሙም፡፡ ግዝት አይደለም መጾም እንችላለን ይሉሃል፡፡ አንዳንድ አባቶችንም ስታነጋግር ምን ችግር አለው ይሉሃል፡፡ ነሐሴ ፳፩ ቀንም ታቦት አውጥተው ያከብራሉ፡፡ ይህ ትክክል አይደለም፡፡” አሉኝ ጥያቄው የእኔ ብቻ ሳይሆን የእሳቸውም ጥያቄ እንደሆነ በሚገልጽ ምላሽ፡፡

“ታዲያ ሥርዓት የሚሽሩትን ከገዳሙ ለምን አታስወጡም” አልኳቸው፡፡

ለጥቂት ሰከንዶች በመገረም እያዩኝ፡፡ “ልጄ እኔ የዚህ ሥልጣን የለኝም፡፡ በተቻለኝ አቅም ልጆቼን በሔዱበት ሁሉ የቤተ ክርስቲያንን ሥርዓት እንዳይጥሱ አስተምሬአቸዋለሁ፡፡ ካለ እኔ ፈቃድም አያደርጉትም፡፡ አሁን አንተ የምትለኝን ገዳሙ የራሱ አስተዳደር አለውና እነሱን ጠይቅ” ብለው መንገዳቸውን ቀጠሉ፡፡ አስተዳደሩን ለማግኘት ያደረግሁት ጥረት ሳይሳከ ቀረ፡፡

ሁላችንም ምክንያት የምናደርገው ሌሎችን ነው፡፡ ለምን ብለን ግን አንጠይቅም፡፡ ፈቃጁ ማነው? ማን እንደሆነ አይታወቅም፡፡ አንዱ ወደ አንዱ ያሻግርሃል፡፡ በጣም ተበሳጨሁ፡፡ ወደ አዳራሹ ተመለስኩ፡፡ ብዙ ሰዎች ሱባኤያቸውን ቀጥለዋል፡፡ በመብላቴ እኔን እንደ ደካማና ኃጢአተኛ አድረገው የቆጠሩኝ መሰለኝ፡፡ ሕሊናዬ አላርፍ አለኝ፡፡

አዳራሹ ውስጥ ካሉት መካከል ለረጅም ሰዓት ቆሞ በመጸለይና በመስገድ መንፈሳዊ ቅናት ወደ ቀናሁበት ወንድም ጠጋ ብዬ ጥያቄዬን አቀረብኩለት፡፡ “ጾሙ አልተጠናቀቀም ወይ?” ነበር ጥያቄዬ፡፡

“በረከት ለማግኘት ስል እስከ እመቤታችን ዕረፍት መታሰቢያ ቀን ድረስ እቆያለሁ፡፡” አለኝ፡፡

“ለምን? ሥርዓት መጣስ አይሆንብህም?” አልኩት፡፡

“መብቴ እኮ ነው፡፡ ከመብላት አለመብላት ይሻላል፡፡” አለኝ፡፡

“እንዴት እንዴት አድርገህ ነው የምትተረጉመው? ቤተ ክርስቲያን የእመቤታችንን ትንሣኤ ከነሐሴ ፲፮-፳፩ ቀን እንደ በዓለ ሃምሳ ያክብሩት በማለት መደንገጓን ምነው ዘነጋህ? ለመሆኑ ሱባኤው እስከ ነሐሴ ፳፩ ቀን መቆየት የተጀመረው መቼ ነው?” አልኩት፡፡

“በቅርብ ይመስለኛል፡፡ ግን ምን ችግር አለው? ቀኖና ነው፡፡ ቀኖና ደግሞ ይሻራል፣ ይስተካከላል፡፡ አባታችን ይህንን ሲናገሩ ሰምቻለሁ” አለ በድፍረት፡፡

“ማናቸው አባትህ?” አልኩት ዐይን ዐይኑን እየተመለከትኩ፡፡

“ባሕታዊ እከሌ ናቸዋ” አለኝ፡፡

በጣም አዘንኩ፡፡ ቅዱስ ሲኖዶስ ተዘንግቶ፣ ቀድሞ አባቶች የሠሩትን ሥርዓት በባህታዊ ነኝ ባዮች ሲሻር ያሳዝናል፡፡

“ለመሆኑ ማነው የሚሽረውና፣ የሚያስተካክለው?” አልኩት እልህ እየተናነቀኝ፡፡

“ቤተ ክርስቲያን ናታ፡፡”

“የቤተ ክርስቲያን መብት ከሆነ አንድ ባሕታዊ ይህንን የመሻር ምን ሥልጣን አለው? ለምእመኖችዋ ውሳኔውን ማሳወቅ ያለባት ቤተ ክርስቲያን ናት፡፡ እሷ ደግሞ አባቶች የሠሩትን ሥርዓት የምታጸና እንጂ የምታፈርስ አደለችም፡፡” አልኩት በንዴት፡፡

“አንተ እንደፈለግህ፡፡ እኔ ግን የባሕታዊ አባቴን ድምጽ እሰማለሁ፡፡ በቃ አትጨቅጭቀኝ፡፡” በማለት በኩርፊያ ጥሎኝ ሄደ፡፡

ለመሆኑ የቤተ ክርስቲያን ሥርዓት ሲጣስ አደብ የሚያስገዛው ማነው? ለማንስ አቤት እንበል? ሱባኤያችን በረከት የሚያሰጥ ይሆን ዘንድ ምን እናድርግ? ሱባኤ ሔጄ ይህንን ታዘብኩ፡፡ እናንተስ ምን ትላላችሁ?

በዓለ ደብረ ታቦር

በኢትዮጵያ ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያን ሥርዓት መሠረት በወርሐ ነሐሴ ከሚከበሩ በዓላት መካከል አንዱ የደብረ ታቦር በዓል ነው፡፡ ይህንንም አስመልከቶ ቅዱስ ወንጌል ሲነግረን፡- ጌታችን ኢየሱስም ወደ ፊልጶስ ቂሣሪያ ሀገር በደረሰ ጊዜ ደቀ መዛሙርቱን “የሰውን ልጅ ማን ይሉታል?” ብሎ ጠየቃቸው፡፡ እነርሱም “መጥምቁ ዮሐንስ ነው የሚሉ አሉ፣ ሌሎችም ኤልያስ፣ ሌሎችም ኤርምያስ ወይም ከነቢያት አንዱ ነው ይላሉ” አሉት፡፡ እርሱም “እናንተስ ማን ትሉኛላችሁ?” አላቸው፡፡ ቅዱስ ጴጥሮስም “አንተ የሕያው እግዚአብሔር ልጅ ክርስቶስ ነህ” አለው፡፡ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስም ደቀ መዝሙሩን ቅዱስ ጴጥሮስን   “የዮና ልጅ ስምዖን ሆይ አንተ ብፁዕ ነህ፤ በሰማይ ያለው አባቴ ነው እንጂ ሥጋና ደም ይህን አልገለጠልህም፡፡” በማለት መለሰለት፡፡ (ማቴ. ፲፮÷፲፫-፳፤ ፲፯፥፩-፰)

ይህም በሆነ በስድስተኛው ቀን ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ሦስቱን ደቀ መዛሙርት ማለትም፡- ቅዱስ ጴጥሮስን፣ ቅዱስ ዮሐንስንና ቅዱስ ያዕቆብን ይዞ ሌሎቹን ደቀ መዛሙርት ደግሞ በእግረ ደብር (በተራራው ሥር) ትቶ ወደ ታቦር ተራራ ወጣ፡፡ በዚያም ሙሴን ከመቃብር፣ ኤልያስን ከብሔረ ሕያዋን ጠርቶ በፊታቸው ብርሃነ መለኮቱን ገለጠላቸው፡፡ ይህ ጌታችን መድኃኒታችን ብርሃነ መለኮቱን ክብረ መንግሥቱን የገለጠበት ዕለትም በቅድስት ቤተ ክርስቲያናችን ከሚከበሩ ዐበይት በዓላት ውስጥ አንዱ ሆኖ በየዓመቱ ከነሐሴ ፲፫ ቀን በድምቀት ይከበራል፡፡ ከዋዜማው ነሐሴ ፲፪ ቀን ጀምሮ በሊቃውንቱ የሚቀርበው ስብሐተ እግዚብሔር ዕለቱን የሚያዘክር ነው፡፡

በዓሉ በምእመናን ዘንድ “ቡሄ” በመባል ይታወቃል፡፡ በሀገራችን ኢትዮጵያም ክረምቱ፣ ጭጋጉ፣ ደመናው ተወግዶ የብርሃን ወገግታ የሚታይበት ጊዜ በዚሁ በዓል አካባቢ ስለሆነ በዓሉ የ“ቡሄ” በዓል ተብሎ ይጠራል፡፡ በዓለ ደብረ ታቦር ጌታችን ምሥጢረ መለኮቱን የገለጠበት፤ ብርሃን የታየበትና ድምፀ መለኮቱ የተሰማበም ዕለት በመሆኑም “የብርሃን” በዓል ይባላል፡፡

የክረምቱ ጨለማነት አልፎ ብርሃን፣ ወገግታ የሚታይበት፤ ሰማይ ከጭጋጋማነት ወደ ብሩህነት የሚሸጋገርበት ወቅት በመሆኑ ከደብረ ታቦር በዓል በኋላ የጠነከረ ክረምት አይኖርም፡፡ “ቡሄ ከዋለ የለም ክረምት፤ ዶሮ ከጮኸ የለም ሌሊት” እንዲሉ ኢትዮጵያውያን በብሂላቸው፡፡

ከላይ በጥቂቱ ለመግለጽ እንደሞከርነው ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ሦስቱን ደቀ መዛሙርት ወደ ተራራው ይዟቸው ከወጣ በኋላ “መልኩም በፊታቸው ተለወጠ፤ ፊቱም እንደ ፀሐይ አበራ፤ ልብሱም እንደ በረዶ ነጭ ሆነ፡፡ እነሆ ሙሴ እና ኤልያስም ከእርሱ ጋር ሲነጋገሩ ታዩአቸው፡፡” በማለት ብርሃነ መለኮቱን መግለጡን መጽሐፍ ቅዱስ ያስረዳናል፡፡ (ማቴ. ፲፯፥፪-፫) በዚህ ወቅት ብሩህ ደመና መጥቶ ጋረዳቸው፡፡ ከደመናው ውስጥም “የምወደው፤ በእርሱም ደስ የሚለኝ ልጄ ይህ ነው፤ እርሱን ስሙት” የሚል ቃል መጣ፡፡ ይህም የቅድስት ሥላሴን አንድነትና ሦስትነት በታቦር ተራራ ላይ መገለጹን ያመለክተናል፡፡

ለምን ወደ ተራራ ይዟቸው ወጣ?

ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ደቀ መዛሙርቱን ወደ ተራራ ይዟቸው የወጣው ስለ ሁለት ነገር እንደሆነ ሊቃውንተ ቤተ ክርስቲያን ያስተምራሉ፡፡ የመጀመሪያው፡- በማርቆስ ወንጌል ላይ የእግዚአብሔር መንግሥት እስክትመጣ ድረስ ሞትን የማይቀምሱ እንዳሉ አስተምሯቸው ነበርና ይህ እውነት መሆኑን ለማሳየት ወደ ተራራ ይዟቸው ወጥቷል፡፡ “እውነት እላችኋለሁ በዚህ ከቆሙት ሰዎች የእግዚአብሔርን መንግሥት በኃይል ስትመጣ እስኪያይዋት ድረስ ሞትን የማይቀምሱት አሉ” እንዲል ኤልያስን ከብሔረ ሕያዋን አምጥቶ አሳይቷቸዋል፡፡ (ማር. ፱፥፩) ሁለተኛው፡-  በዚህ ዕለት ምሥጢረ ሥላሴን እንዲረዱ የሦስትነት ምሥጢር ገልጦ ያሳያቸው ዘንድ ወደ ተራራ ይዟቸው ወጥቷል፡፡ ሌላው “ታቦር ወአርሞንኤም በስመ ዚአከ ይትፌሥሑ ወይሴብሑ ለስምከ፤ ታቦርና አርሞንኤም በስምህ ደስ ይላቸዋል፤ ስምህንም ያመሰግናሉ” ሲል ነቢየ እግዚአብሔር ዳዊት በትንቢት ተናግሮ ነበርና ይህ ይፈጸም ዘንድ ወደ ተራራ ይዟቸው ወጥቷል፡፡ (መዝ. ፹፰፥፲፪-፲፫)

ዘጠኙን ሐዋርያት ከተራራው ግርጌ ለምን ተዋቸው? 

ዘጠኙን ደቀ መዛሙርት ከታቦር ተራራ ግርጌ ትቷቸው ሦስቱን ብቻ ይዟቸው ወጥቷል፡፡ ለምን ቢሉ፡- ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ወደ ኢየሩሳልም ሄዶ ከሽማግለዎች፣ ከካህናትና ከጻፎች ብዙ መከራ እንደሚቀበል፣ እንደሚሞትና በሦስተኛውም ቀን እንደሚነሣ ለደቀ መዛሙርቱ ሲነግራቸው ቅዱስ ጴጥሮስ ግን ለጌታው ካለው ጽኑ ፍቅር፣ እንደዚሁም  በዚህ ምድር ላይ ሳለ ሹመት ሽልማትን ይሻ ነበርና “አቤቱ ይህ አይሁንብህ፤ ከቶም አይድረስብህ” አለው፡፡ (ማቴ.፲፮፥፳፪)፤ እንዲሁም ሁለቱ ደቀ መዛሙርት ዮሐንስና  ማርቆስ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ይህንን ዓለም ለመግዛት የመጣ ስለመሰላቸው እናታቸው “እነዚህን ሁለቱ ልጆቼ በመንግሥትህ አንዱን በቀኝህ፣ አንዱን በግራህ እንዲቀመጡ አድርግልኝ” ብላ በተማጸነች ጊዜ ጌታችን “የምትለምኑትን አታውቁም፤ እኔ የምጠጣውን ጽዋ መጠጣት ትችላላችሁን? እኔስ የምጠመቀውን ጥምቀት ትጠመቃላችሁን?” አላቸው፡፡ እነርሱም “አዎን እንችላለን” ብለው መልሰዋል፡፡ (ማቴ. ፳፥፳-፳፫)

ይህም ልክ እንደ ቅዱስ ጴጥሮስ ምድራዊ ሹመትን መሻታቸው፣ እንዲሁም ለጌታቸው ጽኑ ፍቅር እንዳላቸው ለመግለጽ ይህንን ብለዋልና ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ምድራዊ አምላክ ብቻ ሳይሆን ይህን ዓለም ካለመኖር ወደ መኖር ያመጣ መሆኑን፣ በኋላም ይህን ዓለም እንደሚያሳልፋት፣ ምድራዊ ብቻ ሳይሆን ሰማያዊ አምላክ መሆኑን ለማሳየት ሦስቱን ወደ ተራራው ይዟቸው ወጥቷል፡፡ በዚያም ብርሃነ መለኮቱን ገለጠላቸው፡፡ ለሦስቱ የገለጠላቸውን ምሥጢርም ምንም የሚሳነው ነገር የሌለው አምላክ ነውና በእግረ ደብር ላሉት ለስምንቱ ሐዋርያትም ገልጦላቸዋል፡፡ ምነው ይሁዳን ተወው ስንል ደግሞ ይሁዳ አሳልፎ እንደሚሰጠው ያውቃልና ይህንን ምሥጢር ያይ ዘንድ ስላልፈቀደ ነው፡፡ ስለዚህም ይሁዳን ለመለየት ዘጠኙን ከተራራው ግርጌ አቆይቷቸዋል፡፡

ጅራፍ፡-

የደብረ ታቦር በዓል ከመድረሱ ጥቂት ቀናት ቀደም ብሎ በገጠሪቱ የሀገራችን ክፍሎች ልጆች ባለ ሦስት ግምድ ጅራፍ ገምደው ከብቶች እየጠበቁ ማጮህ ይጀምራሉ፡፡ ይህም በዕለቱ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ብርሃነ መለኮቱን በገለጠበት ጊዜ አብ በደመና ሆኖ “የምወደው ልጄ ይህ ነው፤ እርሱን ስሙት” ሲል የተናገረው ድምጽ ምሳሌ ነው፡፡ ከድምጹ አስፈሪነት የተነሣም ሦስቱም ሐዋርያት በግምባራቸው ወደ መሬት መውደቃቸውን ቅዱስ መጽሐፍ ያስረዳናል፡፡ “ደቀ መዛሙርቱም ሰምተው በግምባራቸው ወደቁ” እንዲል፡፡ (ማቴ. ፲፯፥፮) 

ሙልሙል ዳቦ፡-

የሙልሙል ዳቦ ትውፊታዊ አመጣጥ ጌታችን ብርሃነ መለኮቱን በገለጠበት ዕለት ደብረ ታቦርንና ዙሪያውን በብርሃን መልቶት ስለነበር በዚያ የነበሩ ሕፃናት እረኞች ቀኑ የመሸ ስላልመሰላቸውም ነበር፡፡ ከዚህም የተነሣ በዚያው ሆነው ከብቶቻቸውንና በጎቻቸውን እየጠበቁ ቆይተዋል፡፡ ይህ የልጆቻቸው ያለ ወትሮው መዘግየት ያሳሰባቸው ወላጆቻቸውም በፍጥነት የሚደርሰውን ያልቦካ ዳቦ ጋግረው ይዘውላቸው የመሄዳቸው ምሳሌ ነው፡፡

በዚህም ምክንያት ኦርቶዶክሳውያን ሙልሙል ዳቦ ጋግረው ልጆች ዕለቱን በማሰብ “ቡሄ በሉ” እያሉ በየቤታቸው ሲመጡ ሙልሙል ዳቦ ይሰጣቸዋል፡፡ ሕፃናቱም የጌታን በዓል ሊያበሥሩ እየዘመሩ ሲመጡ የምሥራች (ወንጌልን) ይዘው ወደ ምእመናን የተላኩት የደቀ መዛሙርት ምሳሌ ናቸው፡፡ ምእመናን ድምጻቸውን ሰምተው ለሕፃናቱ መስጠታቸውም ምእመናን የክርስቶስ ደቀ መዛሙርት በክብር የመቀበላቸውንና በእነርሱ የተሰበከላቸውነ የክርስቶስን ቃል የመስማታቸው ምሳሌ ነው፡፡ ሐዋርያት በገቡበት ሀገር ሁሉ አስተምረው አጥምቀው የጸጋ ልጅነትን አሰጥተው እንደሚቆዩ ሁሉ ልጆችም ዘምረው አመስግነው መርቀው “ውለዱ ክበዱ የመንግሥተ ሰማያት ወራሾች ያድርጋችሁ” ብለው አመስገነው ይሄዳሉና ሕፃናቱ በሐዋርያት ይመሰላሉ፡፡

ችቦ

ችቦ የጌታችንን ብርሃነ መለኮት መገለጥ የሚያመለክት ነው፡፡ በመሆኑም ችቦ ለኩሰን በዓሉን እናከብራለን፡፡ የዚህ ችቦ ትውፊታዊ አመጣጥም በብርሃኑ ድምቀት የቀኑን መምሸት ያልተረዱ እረኞች በሜዳ መቅረታቸው ምክንያት ወላጆች ከየመንደራቸው ችቦ ለኩሰው ልጆቻቸውን ፍለጋ የሄዱበትን ታሪክ እያዘከርን በዓሉን እናከብራለን፡፡

በአጠቃላይ በታቦር ተራራ ላይ፡-

  • “ታቦርና አርሞንኤም በአንተ ስም ደስ ይላቸዋል” (መዝ. ፹፰፥፲፪) ተብሎ የተነገረው ትንቢት ተፈጸመ።
  • መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ ፍጹም አምላክነቱን ገለጠ።
  • ምሥጢረ ሥላሴ ተገለጠ/አብ በደመና ድምጹን በማሰማት፣ መንፈስ ቅዱስ በብርሃን፣ ወልድ በአካል/።
  • ሙሴ፦ “እኔ ጠላት ብገድልም፣ ደመና ብጋርድም፣ መና ባወርድም፣ እስራኤልን ከክፋታቸው መልሶ ማዳን አልተቻለኝም። ለአንተ ግን ሁሉ ይቻልሃል። ደግሞስ የእኔን ፈጣሪና ጌታ እንዴት ሙሴ ይሉሃል? የሙሴ ጌታ ይበሉህ እንጂ” በማለት የኢየሱስ ክርስቶስን አምላክነት መሰከረ።
  • ኤልያስ፦ “እኔ ሰማይ ብለጉም፣ እሳት ባዘንብም እስራኤልን ከክፋታቸው መልሶ ማዳን አልተቻለኝም። ለአንተ ግን ይቻልሃል። ደግሞስ የኔን ፈጣሪና ጌታ እንዴት ኤልያስ ይሉሃል? የኤልያስ ጌታ ይበሉህ እንጂ” በማለት የኢየሱስ ክርስቶስን አምላክነት መሰከረ።
  • ቅዱስ ጴጥሮስም በሕይወት፣ በእምነት፣ በቤተ ክርስቲያንና በአገልግሎት መኖር መልካም እንደሆነ ሲገልጥ “በዚህ መሆን ለእኛ መልካም ነው” በማለት ተናገረ።
  • የእግዚአብሔር መንግሥት ሕጉን ጠብቀው ለሚኖሩ ለሁሉም መሆኑን ለማጠየቅ ሙሴን ከአገቡት፣ ኤልያስን ከደናግልና ሐዋርያትን ከዓለም አምጥቶ አሳየን።
  • ደብረ ታቦር የወንጌል፣ የመንግሥተ ሰማያት የቤተ ክርስቲያን ምሳሌ መሆኗን፤ ነቢያት በትንቢትና በምሳሌ፣ ሐዋርያት በግልጥና በተግባር የሰበኳት መሆኗን ገለጠ።

ቅድስት ቤተ ክርስቲያን በነቢያትና በሐዋርያት መሠረትነት ላይ የጸናች (በነቢያት ትንቢት፣ በሐዋርያትም ስብከት ላይ ሳትናወጽ ጸንታ የቆመች) መሆኗን ለማጠየቅ የብሉይ ኪዳን ነቢያትንና የሐዲስ ኪዳን ሐዋርያትን ወደ ተራራው ጠርቶ ብርሃነ መለኮቱን ገለጠላቸው፡፡

ከበዓሉ ረድኤት በረከት ያሳትፈን። አሜን!

ሕይወት ከግቢ ጉባኤ በኋላ

በእንዳለ ደምስስ

ማኅበረ ቅዱሳን ላለፉት ሠላሳ ዓመታት በመላው ዓለም በሚገኙ ከፍተኛ ትምህርት ተቋማት የግቢ ጉባኤያትን በመመሥረት ኦርቶዶክሳውያን ወጣቶች ስለ ቅድስት ቤተ ክርስቲያን አስተምህሮ፣ ዶግማ እና ቀኖና እንዲሁም ሥርዓት እንዲያውቁ፣ ራሳቸውንም ከከፉ በመጠበቅ መንፈሳዊ ሕይወታቸውን ማነጽ እንዲችሉ አገልገሎቱን በማጠናከር ከፍተኛ ሥራ ሲሠራ ቆይቷል፡፡

በእነዚህም ዘመናት በመቶ ሺዎች የሚቆጠሩ ተማሪዎችን አስተምሮ በአባቶች ቡራኬ ማስመረቅ የቻለ ሲሆን፤ ተመርቀው ሲወጡም በመንፈሳዊ ሕይወታቸው ጠንክረው በሚሄዱበት ሁሉ በተሰማሩበት የሥራ መስክ ሀገራቸውን፣ እንዲሁም በተማሩት የቤተ ክርስቲያን ትምህርት እንደ ጸጋቸው መልሰው ቤተ ክርስቲያንን እንዲያገለግሉ መመሪያ ይሰጣቸዋል፡፡ በተጣለባቸው ኃላፊነት መሠረት በርካቶች ቤተ ክርስቲያን ውስጥ በሚገኙ መዋቅሮች ማለትም በማኅበረ ቅዱሳን ማእከላትና ወረዳ ማእከላት፣ በሰንበት ትምህርት ቤቶች፣ በሰበካ ጉባኤያት፣ በተለያዩ የጉዞና የጽዋ ማኅበራት በመሳተፍ አገልግሎት ሲሰጡ ማየት የተለመደ ነው፡፡

በከፍተኛ ትምህርት ተቋማት ውስጥ በነበሩበት ወቅት ራሳቸውን ከኃጢአት ሥራና አልባሌ ሥፍራ በማራቅ በትምህርታቸው ውጤታማ ሆነው ሜዳልያና ዋንጫ በመሸለም ለሌሎች ምሳሌ በመሆንም ይታወቃሉ፡፡ ከመደበኛ ትምህርታቸው በተጨማሪም ማኅበረ ቅዱሳን የሚሰጠውን ተከታታይ የቤተ ክርስቲያን ትምህርት ከመማር አልፈው የአብነት ትምህርትን በመከታተል ዲያቆን፣ መሪጌታ እየሆኑ መውጣትም እንደሚቻል በተግባር ያሳዩ በርካቶች ናቸው፡፡

በግቢ ጉባኤ ቆይታቸው ከትምህርታቸው በተጨማሪ በመንፈሳዊ ሕይወታቸውም ለማደግ የሚያደርጉት ጥረት ከፍተኛ በመሆኑ ሲወጡም ቤተ ክርስቲያንና ሀገራቸውን በማገልግል ላይ የሚገኙ በሄዱበት ሁሉ በአገልግሎት በማሳተፍ በልዩ ልዩ ሙያዊ ዘርፎች ለቅድስት ቤተ ክርስቲያን ዕድገት ዘመኑን የዋጀ አገልግሎት ያበረክታሉ፡፡

በተቃራኒው ደግሞ በግቢ ጉባኤ ውስጥ እያሉ በአገልግሎትም ሆነ በመንፈሳዊ ሕይወታቸው እንዳልበረቱ ሁሉ ትምህርታቸውን አጠናቀው ሲወጡ ግን ያንን ጥንካሬአቸውን ይዘው መቀጠል ይቸገራሉ፡፡ ጌታችን መድኃኒታችን ኢየሱስ ክርስቶስ “በዓለም ግን መከራ ትቀበላላችሁ፤ ነገር ግን ጽኑ፤  እኔ ዓለምን ድል ነስቼዋለሁና” ብሎ እንዳስተማረው በጽናት ዲያብሎስ ያዘጋጀውን ወጥመድ ሁሉ ሰባብሮ ከማለፍ ይልቅ በቀላሉ ዓለም ባዘጋጀላቸው ወጥመድ ውስጥ ይወድቃሉ፡፡ (ዮሐ.፲፮፥፴፫)፡፡

ነገር ግን ለተጠሩበት ዓላማ መታመን ከእያንዳንዳቸው ይጠበቃልና ለሚገጥሟቸው ፈተናዎች ሁሉ ከመንበርከክ በጽናት ማለፍ ይገባል፡፡ በተለያዩ ሰንካላ ምክንያቶችም በማመካኘት ከአገልግሎትና ከመንፈሳዊነት መራቅ አያድናቸውምና፡፡

ከምረቃ በኋላ የሚያጋጥሟቸውን የሕይወት ጉዞዎች በመንፈሳዊ ሕይወት መመዘን፡-

የግቢ ጉባኤያት ተማሪዎች ከምረቃ በኋላ ወደ ማኅበረሰቡ የመቀላቀል ዕድል ስለሚያገኙ በትምህርት ላይ ካሳለፉት ሕይወት በተለየ መልኩ ዓለም በሯን ከፍታ ትቀበላቸዋለች፡፡ ራሳቸውን ችለው የሚቆሙበት ጊዜ ደርሷልና በበርካታ ጉዳዮች የመሳተፍ ዕድል ይገጥማቸዋል፡፡ ከእነዚህም ውስጥ፡-

  • ሥራ
  • አገልግሎት
  • ማኅበራዊ ሕይወት
  • ጋብቻ

ከላይ ከተጠቀሱት በተጨማሪ ሌሎችም ጉዳዮች ቢኖሩም እነዚህን አንድ በአንድ እንመለከታቸዋለን፡፡

፩. ሥራ፡-

የግቢ ጉባኤያት ተማሪዎች ገና ከከፍተኛ ትምህርት ተቋም እንደወጡ ሥራ ማግኘት ትልቁና ከባዱ ፈተና ነው፡፡ ነገር ግን ብዙ ውጣ ውረድ ቢኖረውም ይህንን ተቋቁመው ሥራ የማግኘት ዕድል ይገጥማቸዋል፡፡ ከሥራ ጋር ተያይዞ ደግሞ የሥራውን ባሕርይ፣ የመሥሪያ ቤቱን ባህል ለመልመድ ጥረት ያደርጋሉ፤ ይህን ሲያደርጉ በተለይም ከአገልግሎት፣ ከጸሎት፣ በአጠቃላይ ከመንፈሳዊ ሕይወት የመዘናጋት ሁኔታ ሊያጋጥማቸው ይችላል፡፡ ነገር ግን በግቢ ጉባኤ ውስጥ እያሉ ያገኙት ዕውቀት፣ የቀሰሙት ልምድ፣ እንዲሁም የጸሎት ሕይወት ስለሚናፍቃቸው ከሥራቸው በተጨማሪ እግዚአብሔርን አጋዥ አድርጎ ለመጓዝ አይቸገሩም፡፡

ሥራ ለማንኛውም የሰው ልጅ መሠረታዊ ጉዳይ ስለሆነ ራስን በራስ የማስተዳደር፣ ቤተሰብን የመርዳት ዓላማ ተግባራዊ የሚያደርጉበት ወቅት ስለሆነ ይበልጥ ኃላፊነት እንዲሰማቸው ያደርጋቸዋል፡፡ ሥራ መያዛቸው በርካታ ጥያቄዎችን የሚፈታላቸው በመሆኑ ቀስ በቀስ ወደ አቋረጡት አገልግሎት በመመለስ በቅድስት ቤተ ክርስቲያን መዋቅር ማለትም በማኅበረ ቅዱሳን፣ በሰንበት ትምህርት ቤት፣ በሰበካ ጉባኤ፣ በአገልልገሎትና በጽዋ ማኅበራት ውስጥ ሲሳተፉ መመልከትም የተለመደ ነው፡፡ በተለይም ለአገልግሎት የሚያበቃቸውን ሥልጠና ማኅበረ ቅዱሳን ባሉት መዋቅሮቹ አማካይነት በመስጠት መምህራን በሌሉባቸው ቦታዎች በመሸፈን፣ ክህነትም ካላቸው በጎደለው ቦታ ሁሉ ገብተው ያገልግላሉ፡፡ ይህም ባይቻል ግን ራሳቸውን አርአያ ያለው ክርስቲያን ይሆኑ ዘንድ በማብቃት መልካም ቤተሰብን ያፈራሉ፡፡

አንዳንዶቹም ገና ከከፍተኛ ትምህርት ተመርቀው ሲወጡ ወደ ቤተሰቦቻቸው ሲመለሱ ወደ አገልግሎት መመለስ እንኳን ባይችሉ በአጥቢያቸው በሚገኝ ቤተ ክርስቲያን ኪዳን የማድረስ፣ ቅዳሴ የማስቀደስ፣ ራሳቸውንም ከመንፈሳዊ ሕይወት ጋር ማቆራኘቱ ላይ ይተጋሉ፡፡ ሥራ ቢያገኙም ባያገኙም በመንፈሳዊ ሕይወታቸው ዙሪያ የሚመጣባቸውን ፈተና ሁሉ ይጋፈጣሉ፡፡ የንስሓ አባት የመያዝ፣ የምሥጢራት ተካፋይ የመሆን፣ በጸሎት የመበርታት ዕድላቸውም ከፍተኛ ነው፡፡

በሌላ በኩል ደግሞ ከሥራ ማግኘት ጋር ከሚያጋጥሟቸው ፈተናዎች መካከል ዋነኛው የኢኮኖሚ ጉዳይ ከሞላ ጎደል በመመለሱ ለሌሎች ፍላጎቶች የመጋለጥ ዕድላቸውም ከፍተኛ መሆን ነው፡፡ መንፈሳዊ ፍሬን ከማፍራት ይልቅ አንቱ አንቱ እንዲባሉ ይተጋሉ፡፡ መንፈሳዊነትን እርግፍ አድርገው በመተዋቸውም የበላቸው ጅብ አልጮህ ይላል፤ ጠፍተውም ይቀራሉ፡፡ ይህ ከፍተኛ ጥንቃቄ የሚፈልግ ጉዳይ በመሆኑ በመንፈሳዊ ሕይወት አልፈዋልና መፍትሔውን ሁሉ ከእግዚአብሔር ጋር በመነጋገር በሰከነ መንፈስ ማየትና መፍታትን ይጠይቃል፡፡

ግባቸው ሥራ ማግኘት ላይ ብቻ ገድበው ዓላማቸው ሲሳካ የመጡበትንና ያለፉበትን ሕይወት በመርሳት ለአልባሌ ነገር ይጋለጣሉ፡፡ በተለይም ገንዘብ ማግኘታቸው ሁሉን ማድረግ እንደሚችሉ አድርጎ ዲያብሎስ ስለሚያተጋቸው ይህንን ተቋቁመው ማለፍ ባለመቻላቸው ወድቀውና ባክነው ይቀራሉ፡፡ ለቤተሰብ ያለመታዘዝ፣ ክፉንና ደጉን አለመለየት፣ ሁሉንም ነገር ሞክሬ ካላየሁ የሚል ስሜት ውስጥ በመግባት ሕይወታቸውን ያበላሻሉ፡፡ አንድ ጊዜ ከገቡ መውጣት ስለሚቸገሩም ከቤተ ክርስቲያንም ከአገልግሎትም ይርቃሉ፤ መንፈሳዊነታቸውንም እርግፍ አድርገው ይጥላሉ፡፡

እነዚህ ከላይ ያየናቸው ሁለት ገጽታዎች ጎልተው የሚታዩ ሲሆን ይህንን ችግር ለመፍታት ቤተሰብ ትልቁን ድርሻ ቢወስድም እንደ ተቋም ማኅበረ ቅዱሳን ቅድስት ቤተ ክርስቲያን በሰጠችው ኃላፊነት መሠረት በግቢ ጉባኤ ውስጥ አልፈው የተመረቁ ተማሪዎችን ባለው መዋቅር የመከታተል ግዴት አለበት፡፡ በተለይም ከማእከላትና ወረዳ ማእከላት ብዙ ይጠበቃል፡፡

፪. አገልግሎት፡-

አገልግሎት በአንድ ወቅት ብቻ በሕይወት ተተግብሮ የሚጠናቀቅ ጉዳይ አይደለም፡፡ የአባቶቻችንም ሕይወት እንዲሚያስተምረን እስከ ሕይወት ፍጻሜአቸው ድረስ የሚገጥማቸውን ፈተና ሁሉ እግዚአብሔርን አጋዥ በማድረግ  ማለፋቸውን ነው፤ ቅዱሳት መጻሕፍትም የሚያስተምሩን ይህንኑ ነው፡፡  “እስከ መጨረሻ የሚጸና ግን እርሱ ይድናል” እንዲል፡፡(ማቴ. ፳፬፥፲፫)

አገልግሎት ከራስ ይጀምራል፤ ራስን በመንፈሳዊ ሕይወት በማነጽ ለሌሎች ብርሃን መሆንን የሚጠይቅ ነው፡፡ ራስን በመንፈሳዊ ሕይወት ከማነጽ ጀምሮ ቤተሰብን፣ ጎረቤትን፣ ማኅበረሰብን፣ ቤተ ክርስቲያንን ማገልገል ከአንድ መንፈሳዊ ሰው የሚጠበቅ መሠረታዊ ጉዳይ ነው፡፡ በመንፈሳዊ ሕይወት ባደግን ቁጥር ለአገልግሎት መፋጠናችንም እያደገ ይመጣል፡፡  ከዚህ አንጻር ከግቢ ጉባኤያት ተመርቀው ሲወጡ በሄዱበት ሁሉ ለአገልግሎት ራሳቸውን ማዘጋጀት፣ ከዚህ,ያም አልፎ በጎደለው በኩል በመቆም ክርስቲያናዊ ግዴታቸውን መወጣት ይጠበቅባቸዋል፡፡ በተለይም ቤተ ክርስቲያን ብዙ ትጠብቅባቸዋለች፡፡

አንዳንዶች ግን በግቢ ጉባኤያት በቂ ዕውቀትን በመቅሰም የጀመሩትን የክርስትና ሕይወት ከምረቃ በኋላ ወደ ቤተሰቦቻቸው ሲመለሱ ሥራ እስኪያገኙ ድረስ አገልግሎት ላይ ሲዘናጉ እንመለከታቸዋለን፡፡ ያለ መሰልቸት በሥራ አስፈጻሚነትና በተለያዩ የአገልግሎት ክፍሎች እንደ ፀጋቸው ሲያገለግሉ እንዳልነበር ከዚያ ሲወጡ ግን ዕረፍት እንደመውሰድ ወደ ኋላ የሚሉ እንዳሉ ይታወቃል፡፡ ብዙውን ጊዜ ከአገልግሎት ያራቃቸው ምን እንደሆነ ሲጠየቁ ሥራ ማጣት እንደ ምክንያት ሲያቀርቡ ቢደመጡም ሥራ ካገኙም በኋላ ከቤተ ክርስቲያን የሚርቁ ብዙዎች ናቸው፡፡

የአገልግሎት ዓላማና ግብ ምን እንደሆነ የገባቸው ግን ከፊት ይልቅ በመትጋት በማኅበረ ቅዱሳን፣ በሰንበት ትምህርት ቤት፣ በአገልግሎት ማኅበራት በመሳተፍ የተሰጣቸውን ፀጋ በተግባር ሲያውሉም እንመለከታለን፡፡ በአጠቃላይ ሕይወት ከምረቃ በኋላ በአገልግሎት ከፊት ይልቅ በመትጋት ለሌሎች ምሳሌ መሆን የሚችሉ አገልጋዮችም ለቤተ ክርስቲያን ማትረፍ ተችሏል፡፡ የማኅበረ ቅዱሳን ተቀዳሚ ዓላማም ራሱን በክርስትና በማነጽ፣ ለአገልሎት በመትጋት ለቤተ ክርስቲያን ተስፋ የሚሆናትን ትውልድ ማፍራት ነውና፡፡

፫. ጋብቻ፡-

“መጋባት በሁሉ ዘንድ ክቡር ነው” እንዲል (ዕብ. ፲፫፥፬) የሰው ልጆች በእግዚአብሔር ከተሰጣቸው ፀጋዎች አንዱ ጋብቻ ነው፡፡ ብዙ ተባዙ ምድርንም ሙሉዋት እንደተባለ ከግቢ ጉባኤ በኋላ ይርዘምም ይጠር ወደ ጋብቻ የመግባት ዕድላቸው ከፍተኛ ነው፡፡ ጊዜአቸውን በአግባቡ በመጠቀም ለትዳራቸው፣ ለቤተሰባቸው፣ ለማኅበራዊ ሕይወት፣ እንዲሁም ለአገልግሎት በመመደብ በሰንበት ትምህርት ቤት፣ በሰበካ ጉባኤና በመሳሰሉት በመሳተፍ የድርሻቸውን ለመወጣት ጥረት ያደርጋሉ፡፡ ሁሉንም በአግባቡና በሥርዓቱ በመምራት ቅድስት ቤተ ክርስቲያን የጣለችባቸውን ኃላፊነት ለመወጣት ከበፊት ይልቅ ይተጋሉ፡፡ ለትውልድም አርአያ ይሆናሉ፡፡

በሌላው አቅጣጫ ደግሞ ትዳርን እንደ ምክንያት በማቅረብ ከአገልግሎት የሚርቁ እንዳሉ ይታወቃል፡፡ ይህ እንዳይሆን ትዳር የመጨረሻ ግባቸው ሆኖ እንዳይቀር፣ በአገልግሎት እንዲጸኑ፣ ራሳቸውንም በትምህርት እንዲያሳድጉ፣ በማኅበራዊ ሕይወትም መሳተፍ እንዲያስችላቸው መንገድ ማመቻቸት አስፈላጊ ነው፡፡

አገልግሎት ቢመችም ባይመችም የዘወትር የሕይወት አንድ አካል አድርጎ መመልከት ለዚህም በታማኝትና በቆራጥነት ማገልግል ተገቢ ነው፡፡ ግቢ ጉባኤን በትምህርት ላይ ሳሉ ከዓላማቸው እንዳይዘናጉ ማድረጊያ መንገድ እንደሆነ ብቻ በማሰብ ለመሳተፍ መወሰን እንደ ግብ አድርገው የሚያገለግሉ እንዳሉ የሚታወቅ ቢሆንም ተመርቀው ሲወጡ ቢያንስ ለራሳቸው ጥሩ ክርስቲያን ሆነው እንዲገኙ ማደረጉ አንዱ መልካም ነገር ነው፡፡

፬. ማኅበራዊ ሕወት፡-

ከትምህርት በኋላ በማኅበራዊ ሕይወት መሳተፍ የማይቀር ጉዳይ ነው፡፡ ከከፍተኛ ትምህርት ተቋማት ሳሉ ትምህርትና አገልግሎት ብቻ ነበር ትኩረት የሚያደርጉት፡፡ ከግቢ ሲወጡ ግን  ከጠባቡ ዓለም ወደ ሰፊው ዓለም የሚሰማሩ በመሆኑ ዓለም በሯን ከፍታ ትጠብቃቸዋለች፡፡ ከእነዚህም ውስጥ አንዱ በማኅበራዊ ሕይወት መሳተፍ ነው፡፡ ከእነዚህም ውስጥ በሠርግ፣ በለቅሶ፣ የተጣላ በማስታረቅ፣ ከወዳጆች ጋር የሕይወት ልምድ መለዋወጥ፣ በአጠቃላይ ያሉበት ማኅበረሰብ የሚኖረውን ኑሮ የመጋራት ሁኔታ ይፈጠራል፡፡

በዚህ ወቅት በተረጋጋና በሰከነ መንፈስ ለእያንዳንዱ ነገር ትኩረት በመስጠት ሕይወትን መምራት ያስፈልጋል፡፡ በእነዚህ ዘርፈ ብዙ ጉዳዮች ምክንያት አገልግሎትን እርግፍ አድርጎ መተው ሳይሆን ቅድሚያ የሚሰጡትን በማስቀደም መትጋት ይገባል፡፡

ዓለም ሰፊ ናት፣ ቀዳዳዎቿም ብዙ ናቸው፡፡ በዚህ ውስጥ ቀልጦ መቅረት ሳይሆን በማስተዋል ሁሉንም በአግባቡና በሥርዓቱ መምራት ተገቢ ነው፡፡

ማጠቃለያ፡-

የግቢ ጉባኤ ተማሪዎች ከተመረቁ በኋላ ሕይወታቸውን እንዴት መምራት እንደሚገባቸው ቆም ብለው ማሰብ ይጠበቅባቸዋል፡፡ በተለይም ለመንፈሳዊ ሕይወት ትልቁን ትኩረት መስጠት ያስፈልጋል፡፡ የሚሠሩት ሥራ፣ የሚመሠርቱት ጋብቻ፣ ማኅበራዊ ሕይወት እና የመሳሰሉ ገዳዮች ከመንፈሳዊነት እንዳያስወጣቸው ጥንቃቄ እንዲያደርጉ ይገባል፡፡ አንድ ጊዜ ከአገልግሎት በተለይም ከቤተ ክርስቲያን ከራቁ በኋላ ለመመለስ ሲቸገሩ ማየት የተለመደ በመሆኑ ወደዚህ የሕይወት አቅጣጫ እንዳያመሩ ማእከላት፣ ወረዳ ማእከላት፣ ግንኙነት ጣቢያዎች ክትትል የመድረግ፣ የግንዛቤ ማስጨበጫ መርሐ ግብር በመፍጠር ማበርታት ይገባል፡፡

ዓለም ከመንፈሳዊ ሕይወት እንድንወጣ በሯ ወለል አድርጋ ስለምትቀበለን የሚያቀርብልንን   ሁሉ ወርቅ መስሎን ለመዝገን ከመሮጥ መቆጠብ፣ ክፉንና ደጉን የምንለይበት አእምሮ ተሰጥቶናልና ልናመዛዝን ይገባል፡፡ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ደቀ መዝሙሩ ዴማስ ዓለምን ናፍቆ ጥሎት እንደሄደ ሲገልጽ በሐዘን ነው፡፡ “ዴማስ ይህን የዛሬውን ዓለም ወድዶ እኔን ተወኝ ወደ ተሰሎንቄም ሄደ” እንዲል(፪ኛ ተሰ.፬፥፲)፡፡ ለቤተ ክርስቲያን ዋስ ጠበቃ ይሆናሉ ተብለው ታስበው ነገር ግን ዓለም ጠልፋ የጣለቻቸው ብዙዎች እንዳሉ ተገቢ ነው፡፡ ስለዚህ ከግቢ ጉባኤ ተመርቀን ስንወጣ አንደ ክርስቲያን ማሰብ፣ መኖርን፣ በአገልግሎት መሳተፍን እንደ ዓላማ አድርገን ልንወጣ ያስፈልጋል፡፡ ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ቤተ ክርስቲያን ከልጆቿ ብዙ ትጠብቃለችና ድምጿን ለመስማት፣ የሰማነውንም ለመተግበር መፋጠን ከትውልዱ ይጠበቃል፡፡

ወስብሐት ለእግዚአብሔር

ጽንሰታ ለማርያም

ነሐሴ ፯ ቀን እግዚአብሔር የመላእክት አለቃ ቅዱስ ገብርኤልን ወደ ከበረና ከፍ ከፍ ወዳለ ጻድቅ ኢያቄም ላከው፡፡ አምላክን የወለደች የእመቤታችን የድንግል ማርያምን ፅንሰቷንና ልደቷን በእርሱም ለዓለሙ ሁሉ ድኅነትና ተድላ ደስታ እንደሚሆን ነገረው፡፡

ይህ ጻድቅ ሰው ኢያቄምና የከበረች ሚስቱ ሐና ልጅ ሳይወልዱ ሸመገሉ፡፡ የከበረች ሐና መካን ሁናለችና ስለዚህም እጅግ ያዝኑ ነበር፤ የእስራኤል ልጆች ልጅ ያልወለደውን ከእግዚአብሔር በረከትን ያጣ ነው እያሉ ያቀልሉት ነበርና፡፡ እነርሱም ልጅ ይሰጣቸው ዘንድ ወደ እግዚአብሔር ዘወትር ፈጽሞ ይለምኑ ነበር፡፡ ከዚህም በኋላ ወንድ ልጅን ወይም ሴት ልጅን ቢወልዱ ለእግዚአብሔር ቤት አገልጋይ ሊያደርጉት ስዕለትን ተሳሉ፡፡ የልቡናቸውን መሻት የሆነውን ልጅ እንዲሰጣቸው እግዚአብሔርን ዘወትር በቤተ መቅደስ ተገኝተው ዕንባቸውን እያፈሰሱ መማጸናቸውን አላቋረጡም፡፡

ከዕለታት በአንድ ቀንም የከበረ ኢያቄምም በተራራ ላይ ሳለ ሲጸልይና ሲማልድ እነሆ እንቅልፍ እንቅልፍ ብሎት ተኛ፡፡ ያን ጊዜ የመላእክት አለቃ ቅዱስ ገብርኤል ተገለጸለት፡፡ እንዲህም አለው፡- “ሚስትህ ሐና ትፀንሳለች ዓለም ሁሉ ደስ የሚሰኝባትን የብዙዎችም ዐይነ ልቡናቸው በእርሷ የሚበራላቸውን በእርሷም ድኅነት የሚሆንባትን ሴት ልጅን ትወልድልሃለች” አለው፡፡

ሐናም በበኩሏ “አቤቱ ጌታዬ የአባቶቼ የእስራኤል አምላክ እኔ ባርያህ እለምንሃለሁ፤ ስማኝ ለዓይኔ ማረፊያ ለልቤ ተስፋ የምትሆነኝ የተባረከች ሴት ልጅ የማኅፀኔን ፍሬ ስጠኝ” ብላ ስትለምን ዋለች፡፡ ርግብ ከልጆቿ ጋር ስትጫወት ዓይታም በተሰበረ ልብ ውስጥ ሆና “አቤቱ ጌታዬ ለዚች ግእዛን ለሌላት እንስሳ ልጅ የሰጠህ አምላክ ምነው ለኔ ልጅ ነሳኸኝ?” ብላ ምርር ብላ አለቀሰች፡፡

ሐና እና ኢያቄም ከካህኑ ዘካርያስ ዘንድ ሄደው “አቤቱ ጌታችን ሆይ ወንድ ልጅ ብንወልድ ተምሮ ቤተ እግዚአብሔርን አገልግሎ እንዲኖር እንሰጣለን፤ ሴት ልጅም ብንወልድ ማይ(ውኃ) ቀድታ፣ መሶበ ወርቅ ሰፍታ፣ መጋረጃ ፈትላ፣ ካህናትን አገልግላ እንድትኖር እንሰጣለን” ብለው ስዕለት ገቡ፡፡ ካህኑ ዘካርያስም “እግዚአብሔር ጸሎታችሁን ይስማችሁ፤ ስዕለታችሁን ይቀበልላችሁ፤ የልቡናችሁን መሻት ይፈጽምላችሁ” ብሎ ቡራኬ ሰጥቶ ሸኛቸው።

ሐና እና ኢያቄም ዕለቱን ራእይ ዓይተው አደሩ፡፡ ራእዩም እንዴት ነው ቢሉ፡- ኢያቄም ፯ቱ ሰማያት እንደ መጋረጃ ተገልጠው ከላይኛው ሰማይ ነጭ ርግብ ወርዳ በሐና ራስ ላይ ስታርፍ፤ በጆሮዋም ገብታ በማኅፀኗ ስትተኛ አየ፡፡ ሐናም የኢያቄም መቋሚያ ለምልማ አፍርታ ፍጥረት ሁሉ ሲመገባት አየች፡፡ ከዚህም በኋላ ኢያቄም ያየውን ራእይ ለሐና፣ ሐና ያየችውን ራእይ ደግሞ ለኢያቄም በመንገር ራሳቸውን እግዚአብሔር ለገለጸላቸው ነገር ለማዘጋጀት ተስማሙ፡፡

ሁለቱም በአንድ ልብ ሆነው ዕለቱን በሩካቤ ሥጋ አልተገናኙም፤ ፈቃደ እግዚአብሔር ቢሆን ነው ብለው “አዳምንና ሔዋንን ብዙ ተባዙ ምድርንም ምሉአት ብሎ ያበሰረ አምላክ ለኛስ ይልክልን የለምን?” ብለው ዕለቱን መኝታ ለይተው እስከ ፯ ቀን ድረስ ሰነበቱ፡፡ ነሐሴ በባተ በሰባተኛው ቀን መልአኩ ቅዱስ ገብርኤል ከእግዚአብሔር ተልኮ “ከሰው የበለጠች፤ ከመላእክት የከበረች ደግ ፍጥረት ትወልዳላችሁ” ብሎ ለሐና ነገራት፡፡

በፈቃደ እግዚአብሔር፣ በብሥራተ መልአክ እመቤታችን እግዝእትነ ማርያም ነሐሴ ፯ ቀን ተፀነሰች፡:

ቅዱስ ያሬድ “ማርያምሰ ተኀቱ እምትካት ውስተ ከርሱ ለአዳም ከመ ባሕርይ ጸዓዳ፤ ማርያምስ ከጥንት ጀምሮ በአዳም ባሕርይ ውስጥ እንደ ነጭ ዕንቁ ታበራለች” በማለት እንደተናገረው እግዚአብሔር ቅድስት ድንግል ማርያምን ለአዳምና ለልጆቹ ሁሉ ድኅነት መሠረት እንዳደረጋት፣ ሊመረመር በማይችል ጥበቡም እንዳዘጋጃት ተናግሯል፡፡ አባ ሕርያቆስም በቅዳሴ ማርያም ድርሰቱ “ኦ ድንግል አኮ በፍትወተ ደነስ ዘተፀነስኪ አላ በሩካቤ ዘበሕግ እምሐና ወኢያቄም ተወለድኪ፤ ድንግል ሆይ በኃጢአት ፍትወት የተፀነስሽ አይደለም፤   በሕግ በሆነ ሩካቤ ከሐና ከኢያቄም ተወለድሽ እንጂ” ብሎ አመስግኗታል፡፡

ቅድስት ኦርቶዶክሳዊት ተዋሕዶ ቤተ ክርስቲያንም ይህንን መሠረት አድርጋ ዕለቱን በድምቀት ታከብረዋለች፡፡

የእመቤታችን ቅድስት ድንግል ማርያም ምልጃዋ በረከቷ በሁላችን ላይ ይደር፡፡ አሜን፡፡

ምንጭ፡- ስንክሳር ነሐሴ ቀን