“ትዕግሥትን ልበሱት” (ቆላ. ፫፥፲፪)

ጥቅምት ፲፱ ቀን ፳፻፲፯ ዓ.ም

በእንዳለ ደምስስ                                            

ትዕግሥት በክርስትና ሕይወት ውስጥ ሰፊ ድርሻ አለው፡፡ መታገሥን ገንዘብ ማድረግ ከክርስቲያን የሚጠበቅና የበጎ ምግባር መገለጫ ከሆኑት የመንፈስ ፍሬዎች አንዱ ነው፡፡ “የመንፈስ ፍሬ ግን ፍቅር፣ ደስታ፣ ሰላም፣ ትዕግሥት፣ ምጽዋት፣ ቸርነት፣ እምነት፣ ገርነት፣ ንጽሕና ነው፡፡” እንዲል (ገላ. ፭፥፳፪) ትዕግሥት በማድረግ ውስጥ መከራ እንዳለ መረዳት ያስፈልጋል፡፡ መከራ ያስተምርሃል፣ መከራ ይመክርሃል፣ መከራ ያንጽሃል፤ በዚህ ደግሞ ትዕግሥትን ትማራለህ፡፡ “መከራ በእኛ ላይ ትዕግሥትን እንደሚያመጣ እናውቃለንና፡፡ ትዕግሥትም መከራ ነው፤ በመከራም ተስፋ ይገናል፡፡” (ሮሜ. ፭፥፫-፭) በማለት ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ እንዳስተማረን፡፡

በተለይ በወጣትነት ዕድሜ የእሳትነት ሕይወት የሚያይልበት ጊዜ በመሆኑ ወጣቶች ብዙ መሥራት፣ እግዚአብሔርን በትጋት ማገልግል በሚችሉበት ዕድሜ ለስሜታቸው ተገዥ በመሆን ለሱስና ለተለያዩ ክፉ ምግባራት ሲጋለጡ እንመለከታለን፡፡ ለውሳኔ መቸኮል፣ ክፉ ወይም ደጉን ሳይለዩ ሌሎች ስላደረጉ ብቻ ማድረግን፣ ሁሉንም ነገር ለመሞከር መጣደፍ፣ … በወጣትነት ዘመን ጎልተው የሚታዩ ጸባያት ናቸው፡፡ ነገር ግን ጠቢቡ ሰሎሞን “የጭንቀት ቀን ሳይመጣ በጉብዝናህ ወራት ፈጣሪህን ዐስብ” እንዳለው (መክ. ፲፪፥፩) ወጣትነትን ለአገልግሎት በመስጠት ከእግዚአብሔር ጋር ያላቸውን አንድነት ሊያጠነክሩ ይገባል፡፡

በዚህ ጉዞ ውስጥ ሲያልፉም በርካታ ውጣ ውረዶች ሊገጥሟቸው እንደሚችሉ በማሰብ ራሳቸውን በማጽናት በትዕግሥትና በጥበብ መሻገር ያስፈልጋል፡፡ መንገዱ እንቅፋት የሚበዛበት፣ መውጣት መውረድ ያለበት ቢሆንም እግዚአብሔርን ተስፋ በማድረግና ትዕግሥትን በመላበስ ወደ አሰቡበት ለመድረስ መትጋት ይገባል፡፡ ሐዋርያው ቅዱስ ጳውሎስ ለቆላስይስ ሰዎች በላከው መልእክቱ ይህንን አስመልክቶ ሲገልጥ እንዲህ ይላል፡- “እንግዲህ እግዚአብሔር እንደመረጣቸው ቅዱሳንና ወዳጆች ምሕረትንና ርኅራኄን፣ ቸርነትና ትሕትና፣ የውሃትንና ትዕግሥትን ልበሱት” እንዳለ (ቆላ. ፫፥፲፪)፡፡

ወጣቶች ያሰቡበት ለመድረስ በትዕግሥት ካልተጓዙ ዓለም ጉዞአቸውን ለማደናቀፍ በሯን ከፍታ፣ እጆቿን ዘርግታ ለመስተናገድ ትጠብቃቸዋለች፡፡ አንዱን አለፍኩ ሲሉ ሌላው እየተተካ ቢቸገሩ እንኳ የዓለምን ወጥመድ ሰባብረው ማለፍ የሚችሉት ትዕግሥትን በመላበስ ነው፡፡ ብዙ ጊዜ የሚታየው ግን እኔ ባሰብኩት ጊዜና ሰዓት ለምን አልተፈጸመልኝም በማለት የእግዚአብሔርን ጊዜ ከመጠበቅ ይልቅ በቀላሉ ተሸንፈው ሲወድቁ ማየት ነው፡፡ ለዚህም ነው ሐዋርያው “ዳተኞች እንዳትሆኑ በሃማኖትና በትዕግሥት ተስፋቸውን የወረሱትን ሰዎች ምሰሉአቸው” እያለ የሚመክረን፡፡ (ዕብ. ፮፥፲፩-፲፪)

ቅዱስ ዮሴፍ ወደ ምድረ ግብፅ በወንድሞቹ ከተሸጠ በኋላ በትዕግሥት እግዚአብሔርን ተስፋ በማድረግ ተጓዘ፡፡ በግብፅ በፈርዖን ሚስት ጲጥፋራ በተፈተነ ሰዓትም በእግዚአብሔር ፊት ኃጢአትን እንዳይሠራ ታገሰ፤ መታገሱም በፈርዖን ቤት በአለቅነት እስከ መሾም አደረሰው፡፡ ሊቀ ነቢያት ሙሴም በፈርዖን ቤት የፈርዖን ልጅ ከመባል ይልቅ ከወገኖቹ ጋር መከራ መቀበልን መርጧል፡፡ በኋላም እስራኤላውያን ወገኖቹን ከግብፅ ምድር ወደ ተስፋይቱ ምድር ማርና ወተት ወደምታፈልቀው ምድረ ርስት ይመራ ዘንድ በእግዚአብሔር እስከ መመረጥ አደረሰው፡፡ ይህም በትዕግሥት የተገኘ በረከት ነውና ወጣቶች ትዕግሥትን ገንዘብ በማድረግ እግዚአብሔርን በመመካትና እንደ ቃሉም በመጓዝ መንገዳቸውን ሊያቀኑ ይገባል፡፡ “ትዕግሥት መራራ ናት፤ ፍሬዋ ግን ጣፋጭ ናት” እንዲሉ፡፡ (

ወስብሐት ለእግዚአብሔር